Eleanor Coppola umiera: zdobywczyni nagrody Emmy „Serca ciemności” i 60-letnia żona Francisa Forda Coppoli miała 87 lat

Eleanor Coppola, zdobywczyni nagrody Emmy za film Czas Apokalipsy film dokumentalny Serca ciemności, skierowany Paryż może poczekać I Miłość jest miłością i przez 60 lat była żoną Francisa Forda Coppoli, zmarła W piątek w swoim domu w Rutherford w Kalifornii miała 87 lat.

Jest także matką nagrodzonej Oscarem reżyserki Sofii Coppoli i prezesa American Zoetrope Romana Coppoli. Sofia opuściła czwartkową konferencję prasową związaną z premierowym pokazem jej nowego filmu na Festiwalu Filmowym w Nowym Jorku Priscilla być przy chorej matce.

Eleanor Coppola zdobyła nagrody Emmy i DGA za reżyserię Serca ciemności: apokalipsa filmowca, dokument z 1991 roku o powstawaniu przełomowego filmu o wojnie w Wietnamie, w którym jej mąż brał udział Czas Apokalipsy. Produkcja tego klasyka z 1979 roku – który zdobył Złotą Palmę w Cannes i był nominowany do Oscara za najlepszy film – borykała się z problemami związanymi z budżetem, obsadą, scenariuszem, pogodą – tajfun zniszczył znaczną część planu – a nawet aktywne powstanie na Filipinach, w wyniku którego odciągnięto wypożyczone od rządu helikoptery.

Eleanor filmowała codzienność Francisa i uchwyciła niezwykłe materiały zza kulis Serca ciemności stał się być może ostatecznym dokumentem dużej produkcji filmowej.

Cała rodzina Coppoli przeprowadziła się na Filipiny – Francis, Eleanor i ich troje dzieci, Gian-Carlo, Roman i Sofia – a Eleanor otrzymała zadanie zebrania materiałów dokumentalnych z sesji, które mogłyby zostać wykorzystane przez dział marketingu United Artists. – Nie wiem, czy [Francis] po prostu stara się zająć mnie czymś lub chce uniknąć zatrudniania profesjonalnej załogi” – napisała wówczas. “Może obydwa.”

Powstały film Serca ciemności: apokalipsa filmowca to zarówno przestroga, jak i egzystencjalna maść dla twórców filmowych – jeśli jeden z najwspanialszych filmów wszechczasów może przetrwać takie wzburzone morza w drodze do kin, być może ta walka jest niezbędną częścią procesu twórczego.

„Początek pomysłu na film był dla mnie z pewnością dokumentacją Czas Apokalipsy” – Eleanor Coppola powiedziała Deadline w wywiadzie z 2017 roku. “Nie mam pojęcia. Na początku lat 70. nakręciłem kilka małych filmów artystycznych, ale kiedy dostałem ten aparat na Filipinach, patrzyłem przez wizjer jak zahipnotyzowany. Bardzo na to zareagowałem, więc nakręciłem różne filmy dokumentalne, ponieważ zawsze uwielbiałem kręcić”.

Dodała: „Franciszek miał tę niesamowitą zdolność kontynuowania działalności Czas Apokalipsy. Były chwile, kiedy po prostu mu mówiłem: „Wiesz co? Możemy po prostu wrócić do domu. Można po prostu powiedzieć, że to nie wyszło. Kręciłeś już wspaniałe filmy i potrafisz to zrobić ponownie. Po prostu odpuść temu. Ale ten rodzaj determinacji był dla mnie wielką lekcją w życiu”.

Francis Ford Coppola to pięciokrotny zdobywca Oscara i 15 razy nominowany, autor takich klasyków kina jak Ojciec chrzestny filmy i Rozmowa wraz z dziesiątkami innych dzieł.

Eleanor Coppola napisała także scenariusz i wyreżyserowała Coda: Trzydzieści lat późniejkolejne spojrzenie zza kulis na męża — tym razem perypetie i trudy reżyserowania swojego pierwszego filmu od 10 lat, Młodość bez młodości (2007).

To był jej pierwszy występ w roli scenarzystki, ale Eleanor napisała i wyreżyserowała dwa filmy fabularne. Z Paryż może poczekać (2016), w którym wystąpili Diane Lane, Arnaud Viard i Alec Baldwin, stała się – w wieku 80 lat – najstarszą amerykańską reżyserką, która kiedykolwiek zadebiutowała w dramacie fabularnym. Sony Pictures Classics nabyło film po premierze na festiwalu filmowym w Toronto.

POWIĄZANE: Reżyserka „Paris Can Wait” Eleanor Coppola: „Nigdy nie wyobrażałam sobie, że będę robić film fabularny” – Toronto Studio

Paryż może poczekać koncentruje się na kobiecie (Lane), która staje w obliczu swego rodzaju kryzysu wieku średniego i robi sobie krótką przerwę od zaniedbanego męża, producenta filmowego (Baldwin), aby wybrać się na wycieczkę po malowniczych francuskich wsiach z galijskim wspólnikiem męża (Viard).

„Nigdy nie wyobrażałem sobie, że będę kręcić film fabularny” – Coppola powiedział Deadline w tym roku na TIFF – „ale miałem doświadczenie, które było dla mnie mocne i przemówiło do mnie. Mówiłem o tym znajomej, a ona powiedziała: „Och, to jest film, który chcę zobaczyć”.

Eleanor także pisała i reżyserowała Miłość jest miłością (2020), który splata w całość trzy opowieści zgłębiające temat miłości, zaangażowania i lojalności wśród par i przyjaciół. Ukłonił się na Festiwalu Filmowym w Deauville.

POWIĄZANY: Obejrzyj ekskluzywne klipy Z „Miłości jest miłością” Eleanor Coppoli

Wcześniej reżyserowała filmy krótkometrażowe dotyczące realizacji filmów z lat 99 Dziewicze samobójstwa i 2006 rok Maria Antonina, oba wyreżyserowała jej córka Sofia Coppola.

Urodzona jako Eleanor Jessie Neil 4 maja 1936 roku w Los Angeles. Ukończyła studia na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, a swojego przyszłego męża poznała, pracując jako asystent dyrektora artystycznego przy horrorze z 1962 roku. Demencja 13, który był jego debiutem scenicznym i reżyserskim. Pobrali się na początku 1963 roku i wychowali synów Gian-Carlo i Romana oraz córkę Sofię.

Gian-Carlo zginął w wypadku na łodzi w 1986 roku w wieku 22 lat. Jego rodzice nazwali 12-akrową winnicę w swojej winnicy Inglenook w Napa „Gio Vineyard”, a Eleanor stworzyła objazdową instalację artystyczną zatytułowaną Koło Pamięci upamiętniający życie Gian-Carlo.

Joe Utichi i Anthony D’Alessandro przyczynił się do powstania tego raportu.