Kobbie Mainoo, Micah Hamilton i klub Manchester Futsal, który pomaga rozwijać gwiazdy Premier League

Kiedy oglądasz pierwszego gola Micaha Hamiltona dla Manchesteru City, zdobytego w jego debiucie w seniorskiej lidze w grudniu, można dostrzec ślady jego futsalowych korzeni.

„Manipulowanie piłką, zdobywanie jarda na obrońcę, gdy mrugnęło, jego już nie było” – mówi tata Hamiltona, Parley Sportowiec. „Myślę, że przesunął piłkę dwa razy, obrońca przesunął się w jedną stronę, a potem pomyślałem: «Gdzie on zniknął?».

„Futsal pomógł mu w rozwijaniu bardziej miękkich umiejętności, takich jak pewność siebie podczas manipulowania piłką. Dało mu to dodatkowe umiejętności, których inni gracze tak naprawdę nie mają. W całej Europie, w Hiszpanii, Holendrach i Brazylijczykach, futsal zawsze był w ich grze.

Hamilton jest jednym z kilku zawodników obecnie należących do profesjonalnej akademii piłkarskiej, którzy rozwijali swoje umiejętności na kortach futsalu w Manchesterze. A dokładniej na kortach Manchesteru Futsal, gdzie ci gracze zaczynali.

Callum Doyle z City, wypożyczony do Leicester City i Shea Charles, sprzedany do Southampton za początkowe 10,5 miliona funtów zeszłego lata, również należą do bardziej znanych graczy. Przez kilka lat grali tam także młodzi piłkarze United, w tym Amir Ibragimov, Rhys Bennett i najnowszy reprezentant Anglii w powołaniu do kadry seniorów, Kobbie Mainoo. W rezultacie Mainoo, pomocnik Manchesteru United, który zadebiutował w Anglii przeciwko Brazylii, jest dzięki temu dobrym przyjacielem Hamiltona.

Manchester City również jest zainteresowany włączeniem futsalu do akademii swoich dziewcząt, co United już zrobiło.

Fani piłki nożnej prawdopodobnie będą mieli w najlepszym razie mgliste pojęcie o tym, czym właściwie jest futsal. To trochę jak gra w piłkę nożną, ale inna: gra w hali, ale bez ścian, z dużym naciskiem na ścisłą kontrolę i indywidualne walki, a do tego gra się piłką mniejszą, cięższą i mniej sprężystą niż piłka nożna.


Hamilton (Pedja Milosavjlevic/AFP za pośrednictwem Getty Images)

Były młodzieniec United, Zidane Iqbal, dobrze to wyjaśnia: „To naprawdę ciasne boisko, a piłka jest inna, gra czterech na czterech (plus bramkarze), zawsze jest jeden na jednego przeciwko twojemu zawodnikowi. Jest dużo manipulacji piłką i pokonywania swojego zawodnika.

Iqbal rozmawiał z MUTV, wewnętrznym kanałem telewizyjnym United, o tym, jak piął się po szczeblach kariery po dołączeniu do klubu w wieku dziewięciu lat. „Grałem w Manchester Futsal” – zgłosił się na ochotnika. „To mi bardzo pomogło.”

Amari Moses również zaczął grać w Manchesterze Futsal w wieku sześciu lat i nadal gra w wieku 15 lat, kiedy pozwala mu na to harmonogram gry w Evertonie.

„Futsal stanowi dużą część jego życia” – mówi ojciec Amari, Phil Sportowiec.

„Pod względem piłkarskim i towarzyskim futsal stanowi prawdopodobnie dobre 25–30 procent zawodnika, jakim jest. Wiele rzeczy, których nauczył się w futsalu, przekłada się na większą grę.

Mimo wszystkiego, co Manchester Futsal osiągnął na przestrzeni lat, stworzenie środowiska, w którym czołowe akademie Premier League chętnie wysyłają swoich zawodników, może zostać uznane za najtrudniejsze.

Istnieje ogromny poziom rywalizacji pomiędzy trenerami, harcerzami i dyrektorami rywalizujących ze sobą akademii piłkarskich, jeśli chodzi o przyciągnięcie najlepszych zawodników z regionu. Dlatego istnieją podejrzenia, kto może próbować ukraść ich talenty.

Jednak United, City i Everton, a także kilka innych klubów z północnego zachodu, doceniły zalety futsalu w Manchesterze. Nie muszą się martwić, że stracą cenne aktywa, będąc na cudzym terenie.

„Charakter miasta Manchester jest taki, że gracze będą tu przyjeżdżać z całego świata, doświadczą futsalu, dorosną z nim i przybędą do nas” – mówi Simon Wright, dyrektor generalny Manchester Futsal. „To właśnie tam jest największe zainteresowanie, niezależnie od klubów piłkarskich czy akademii”.

„Myślę, że neutralność jest teraz dla nas odpowiednia, ponieważ skupiamy się na byciu zawodnikiem futsalu, a kluby to widzą i rozumieją. Mamy dobre relacje z dwiema dużymi potęgami, a także wieloma innymi akademiami piłkarskimi w regionie i myślę, że to pokazuje korzyści płynące z naszego środowiska.

Futsal to jednak coś więcej niż tylko narzędzie rozwoju profesjonalnej piłki nożnej. Jest to sport sam w sobie, a ponieważ sesje treningowe lub zawody odbywają się każdego wieczoru w tygodniu w różnych miejscach w Manchesterze, każdy znajdzie coś dla siebie w każdym wieku i o różnych umiejętnościach.


Moses grający w Manchesterze Futsal (Manchester Futsal)

Jeśli trudno jest określić, czym właściwie jest futsal, jeszcze trudniej jest zrozumieć rolę, jaką odgrywa w nim Manchester Futsal.

„Zmieniliśmy nazwę z Manchester Futsal Club na Manchester Futsal, ponieważ to nie tylko klub, ale wszystko wokół niego” – mówi Sam Richardson, dyrektor ds. wyników i menadżer pierwszego zespołu.

Wright, Richardson i dyrektor akademii Ilya Ovechkin założyli Manchester Futsal Club w takiej postaci, w jakiej wtedy był, w 2006 roku, szukając sposobów na grę w piłkę nożną. Ale nie tylko prowadzą klub – oni zarządzają prawdziwą strukturą futsalu w samym Manchesterze.

Nadal nie ma stałego „domu” dla różnych drużyn. Przez lata walczyli o przekonanie istniejących aren do usunięcia oznaczeń boisk do futsalu. Jedną z takich aren jest słynny welodrom kolarski w Manchesterze, gdzie złoci medaliści olimpijscy drużyny Wielkiej Brytanii, Chris Hoy i Jason Kenny, śmigali po boiskach podczas sesji.

Mimo to drużyna mężczyzn stała się jedną z najsilniejszych w kraju, tocząc obecnie walkę o tytuł na szczycie Krajowej Serii Futsalu. Wygraj to, a będą mieli szansę zakwalifikować się do Ligi Mistrzów, w której królują takie drużyny jak Barcelona, ​​Sporting Lizbona i Anderlecht.

Istnieje również program dla młodzieży obejmujący 150 dzieci. Około 40 z nich znajduje się w księgach akademii zawodowych.

Richardson mówi: „Jeśli kluby rozumieją wartość tego, musi to być jakaś wartość”.

W jego słowach widać frustrację, ponieważ Manchester Futsal, podobnie jak inne kluby w kraju, czuje się opuszczony przez FA, która podczas pandemii Covid-19 obcięła poprzednie fundusze o wartości nieco ponad 1 miliona funtów rocznie.

Najlepsze europejskie kluby futsalowe mają roczny budżet w wysokości około 2,5 miliona funtów, podczas gdy Manchester Futsal to około 25 000 funtów.

„Widzieliśmy, jak wszystkie te fale FA stoją za tym, wprowadzając nową strategię. Widzieliśmy każdy zwrot akcji” – mówi Wright.

Owieczkin wtrąca się: „Nasz układ odpornościowy jest do tego przyzwyczajony!”

W 2007 roku FA powołała komitet ds. małych drużyn, skupiający się na grze pięcioosobowej i futsalu, który następnie zlikwidowano około dziesięć lat temu. W 2018 roku federacja uruchomiła strategię mającą na celu uczynienie futsalu „ulubioną grą halową w Anglii” oraz komercjalizację tego sportu poprzez umowę na transmisję z BT Sport (obecnie TNT Sport). Umowa sponsorska z Pokemon została zawarta w 2019 roku, ale od czasu pandemii obraz znów się zmienił, a England Futsal jest najnowszym programem FA.


Doyle i Hamilton (tylny rząd, lewy i środkowy) grający w drużynie Manchester Futsal (Manchester Futsal)

„W grudniu 2022 roku ogłosiliśmy rozpoczęcie nowego partnerstwa z England Futsal, niezależnym przedsięwzięciem, którego celem jest zapewnienie długoterminowej stabilności i wzrostu futsalowi w Anglii” – czytamy w oświadczeniu FA.

Organ zarządzający twierdzi, że zapewnia to wsparcie dla trenerów i sędziów, zorganizowanie Krajowego Pucharu Młodzieży w futsalu oraz wprowadzenie męskiej drużyny do lat 19. Istnieje również „zgoda i poparcie FA na udział starszych drużyn Anglii w futsalu w nadchodzących rozgrywkach UEFA i FIFA, w oparciu o program finansowany i realizowany przez England Futsal”.

Według mózgów stojących za Manchesterem Futsalem to nie wystarczy. „To tak, jakby przesunęli grę na angielski futsal, ale nadal mieli wpływ” – mówi Wright.

„A jaki jest budżet tego?” – pyta Owieczkin ironicznie. Wright odpowiada: „Nic”.

W lutym FA poinformowała kluby, że sama nie przekazuje żadnych pieniędzy, co oznacza, że ​​England Futsal został oskarżony o przekazanie 500 000 funtów niezbędnych do sfinansowania ponownego utworzenia angielskich drużyn męskich, żeńskich i poniżej 19 lat.

„To prawie próba nastawienia nas na porażkę, twierdzenia, że ​​jeśli się nie da, to znaczy, że ten sport i tak nie był zbyt popularny” – mówi Wright. „W tej chwili mamy do czynienia z tego rodzaju sytuacją polityczną. „Jeśli znajdziesz pieniądze, świetnie, kontynuuj, dlaczego potrzebujesz naszej inwestycji?”

Jeśli pieniędzy tych nie uda się zebrać w ramach sponsoringu, gracze lub ich rodziny będą musieli wpłacić około 5000 funtów na osobę, co pokryje koszty przelotów, hoteli, specjalisty ds. sportu i fizjoterapeuty.

„Interesującą rzeczą jest fakt, że reprezentacja Anglii wraca, mimo że jej struktura nie jest taka sama jak wcześniej, że gracze wracają” – mówi Richardson. „Kiedy odszedł, wiele osób opuściło grę, ale teraz widzą, że Anglia wróciła, więc oczywiście ma to wartość. Jeśli jest w pełni finansowany, ma jeszcze większą wartość.

„Dla mnie najważniejsze jest to, że to stracona szansa. Mamy zawodników, którzy przychodzą, ale mogą nie zostać zatrzymani w piłce nożnej, nie cieszyć się piłką nożną, z wielu różnych powodów, niezależnie od tego, czy są zawodnikami z akademii, czy nie, więc istnieje możliwość rozegrania meczu, który wciąż jest pod sztandarem FA, który nadal jest klasyfikowany jako rodzaj piłki nożnej. Możesz więc nadal zatrzymać zawodników w sporcie, którym się interesujesz, ale niekoniecznie musi to być piłka nożna”.

Rodzice kandydatów do akademii Premier League zgadzają się co do wartości dla ich synów.

„Amir zawsze był ceniony za swoją fizyczność i tempo na boisku, dlatego chcieliśmy poprawić jego technikę i szybkość podejmowania decyzji przy piłce” – mówi Cherim Ibragimov, ojciec młodego zawodnika United, Amira. „Futsal bardzo mu w tym pomógł”.


Ibragimov z drużyny United (Manchester Futsal)

Phil Moses wyjaśnia jednak, że nie wszyscy to rozumieją. „Byliśmy za granicą na trasie z Evertonem i próbowałem wyjaśnić temu trenerowi, w jaki sposób futsal naprawdę rozwinął Amari, a to był profesjonalny trener z akademii, który po prostu myślał, że to jak gra pięcioosobowa.

„Ale gra pięcioosobowa i futsal to dwa zupełnie różne sporty. Po prostu tego nie rozumieją, a bez tego zrozumienia to rodzice lub społeczność tej futsalowej rodziny zawsze będą starali się ją utrzymać”.

Chociaż futsal nie może naśladować widoczności i bogactwa profesjonalnej piłki nożnej, ma swoje miejsce w tej grze, a także stanowi sam w sobie rynek zbytu, szczególnie dla tych, którzy czerpią z niego większą przyjemność niż jego bardziej popularny kuzyn.

„Pierwsze pytanie, jakie zadają rodzice, brzmi: «Moje dziecko to uwielbia, ale czy są w nim pieniądze i kariera?»” – mówi Owieczkin. „Staramy się zbudować nasz klub, więc mam nadzieję, że za pięć lub 10 lat będziemy mogli ci to zapewnić i do tego właśnie dążymy, ale jeśli uda nam się pokazać, że istnieje futsalowa Premier League lub reprezentacja narodowa, mogą pomyśleć: „Wiesz co, podoba mi się to, nadaję się do tego, będę się tym cieszyć”.

(Zdjęcie u góry: Manchester Futsal i Getty Images))



Źródło

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here