Trevor Etienne co tydzień wypisuje hasło na pasku na nosie. Na początku tego roku było to: „Live a Legacy” zainspirowane twórczością starszego brata Travisa Etienne’a, tylnego obrońcy Jacksonville Jaguars, który pojechał do Clemson.
„Nie martw się o pozostawienie po sobie dziedzictwa” – powiedział Etienne, przypominając sobie radę brata. „Żyj dziedzictwem”.
Innymi słowy, ciesz się tym, póki to się dzieje. Częściowo z tego powodu Etienne jest teraz w Gruzji, po tym jak przez poprzednie dwa lata na Florydzie przebiegł ponad 800 jardów. Chciał podnieść swój profil i wygrać więcej meczów. Robi jedno i drugie, stając się centralnym punktem ataku w sposób, jakiego nie było w Gruzji od czasu D’Andre Swifta w 2019 roku.
Jednak ogólna sytuacja Gruzji wygląda trochę jak w 2016 roku. I nie jest to nic wielkiego.
Brzydkie statystyki: Georgia zajmuje 14. miejsce w rankingu SEC pod względem liczby jardów w biegu na mecz, choć od pierwszego sezonu Kirby Smart, kiedy to zajmowała dziewiąte miejsce, nie była niższa niż szósta. Gruzja radzi sobie lepiej pod względem liczby jardów na bieg, zajmując ósme miejsce, ale to spadek w porównaniu z trzecim miejscem w zeszłym roku i drugim w każdym z sezonów mistrzostw kraju. Tak naprawdę od 2016 roku Gruzja nie plasowała się poniżej piątego miejsca w rankingu SEC pod względem liczby jardów na wyścig.
Pomimo wszystkich obaw dotyczących rozgrywającego Carsona Becka, który rzeczywiście musi ograniczyć straty, nadal oddaje średnio więcej podań na mecz niż w zeszłym roku (284 vs. 281). Problemem są dodatkowe podania, które musi wykonać, aby się tam dostać – średnio 35 podań na mecz w porównaniu z 29 w zeszłym roku. Częścią tego jest to, że Gruzja przegrywa w większej liczbie meczów, ale częściowo wynika to po prostu z przekonania, że obecnie jest to zespół lepiej podający. Jeśli więc Bulldogs poprawią grę biegową o stopień lub dwa, pomoże to również w grze podań.
Gra na Florydzie może być antidotum: Gators zajmują drugie miejsce w SEC pod względem liczby jardów w biegu na mecz i 12. pod względem liczby jardów w biegu na grę.
Ale wtedy byłoby trudniej: Ole Miss i Tennessee to dwójka najlepszych graczy SEC w każdej z tych kategorii.
Innymi słowy, Gruzja powinna lepiej to rozgryźć. Dobra wiadomość: Tate Ratledge, obrońca All-SEC, wkrótce wróci po opuszczeniu czterech ostatnich meczów z powodu dużego skręcenia kostki. Lepsza wiadomość: Etienne trafia w sedno.
„Trevor wniósł dużo energii do ataku” – powiedział Lawson Luckie, rozgrywający drugiego roku. „Pokazał to w meczu w Teksasie, ale widzieliśmy to wcześniej. Cieszę się, że teraz pokazuje to światu.”
Etienne miał 87 jardów w biegu i 23 jardy przy odbiorze w Teksasie, a obecnie ma na swoim koncie 422 jardy w biegu, średnio 5,15 jarda na prowadzenie i siedem przyłożeń w biegu w sześciu meczach. Był także aktywny w grze podań, zdobywając 20 chwytów (czwarty wynik w drużynie) na 130 jardów. W sumie Etienne dotknął piłki w 25,1 procent meczów Gruzji, odkąd wrócił z zawieszenia w pierwszym meczu za marcowe aresztowanie za jazdę pod wpływem.
To odejście od podejścia do tandemu z ostatnich kilku lat, bliższe sytuacji, gdy Swift dotknął go w 23,4 procentach rozegrań w 2019 roku. Wtedy i teraz jest to w dużej mierze konieczne: kontuzje Rodericka Robinsona II, który nie grał, oraz Branson Robinson doznał kontuzji w meczu przeciwko Mississippi State 12 października. Brak doświadczenia Nate’a Fraziera, który osiąga średnio prawie 5 jardów na prowadzenie, a mimo to zdobywa zaufanie trenerów w zakresie ochrony podań i bezpieczeństwa piłki.
Ogólnie rzecz biorąc, gra biegowa jest złożonym tematem, jak powie ci Smart. Często nazywa krótkie podania na zewnątrz „przedłużeniem gry w biegu”. Normalne wypady na zewnątrz mają wiele wspólnego z blokowaniem na obwodzie i to właśnie w tym przypadku Gruzji brakowało dobrych blokujących odbierających, takich jak Marcus Rosemy-Jacksaint, ale ataki w ataku, takie jak Luckie i transferowy Ben Yurosek ze Stanford, spisywały się coraz lepiej.
„Uważamy, że jest tam wiele ukrytych podwórek” – powiedział Luckie.
Jeszcze bliżej pola karnego Georgia swobodnie wykorzystuje osłony i wślizgi do przyciągania, a polega na tym, że rozgrywający wiedzą, dokąd zmierza gra i gdzie powinny być dołki. Zatem kontuzje tylnych obrońców, Ratledge’a, środkowego Jareda Wilsona oraz przyzwyczajenia się do ataku Etienne’a i Fraziera prawdopodobnie miały na to wpływ.
Podobnie jak obrona, dodał Smart, a to zmienia grę na grę.
„To jak gra w podania, zależy od tego, z kim się mierzysz i jak przeciwnik z tobą gra” – powiedział Smart. „Nie wszyscy grali z nami tak samo. Nie każdy ma takie same X i O. Tak naprawdę nie zmieniamy naszego sposobu gry z meczu na mecz. Nikt tego nie robi. Nie możesz wprowadzać nowych przebiegów, więc nie wymyślaj przebiegów. Bierzesz biegi, które masz przez cały rok i mówisz: OK, jak mogą one działać przeciwko tym frontom. W niektórych przypadkach sprawdziły się naprawdę dobrze”.
A w niektórych przypadkach oczywiście, że nie.
Jednym ze sposobów pomiaru blokowania podczas przejazdów i tego, jak radzi sobie z nim tailback, są jardy przed i po kontakcie. W tym roku Etienne osiąga średnio 1,48 jarda przed kontaktem, czyli poniżej średniej drużyny Gruzji (2,11, 47. miejsce w kraju) i poniżej średniej Etienne na Florydzie w zeszłym roku (1,73) i na pierwszym roku studiów (2,22), według TruMedia. Innymi słowy, Etienne nie skorzystał w tym roku ze świetnego bloku.
Po kontakcie Etienne notuje średnio 3,67 jarda, czyli także mniej niż jego wynik na Florydzie (4,08 w zeszłym roku i 3,87 na pierwszym roku), ale jest powyżej średniej drużyny Gruzji (2,87, co daje 98. miejsce w kraju). Innymi słowy, Etienne ogólnie radzi sobie lepiej po uderzeniu, chociaż po kontakcie nadal zajmuje w kraju dopiero 45. miejsce w jardach. Jest więc miejsce na rozwój, zarówno ze względu na większą eksplozywność Etienne’a, jak i unikanie drugiego kontaktu (co ma również związek z blokowaniem).
Wszystko jest połączone, jak powiedziałby Smart.
„Jestem bardzo pewny naszej gry i umiejętności prowadzenia piłki. Ponieważ ludzie muszą szanować naszą umiejętność rzucania piłką” – powiedział Smart. „To jedna z rzeczy, w których robimy to dobrze, więc się uzupełniają”.
Jeśli chodzi o Etienne’a, teraz może pochwalić się drużyną, którą opuścił. Wszystko wskazuje na to, że odszedł w dobrych stosunkach i powiedział, że nadal często rozmawia z byłymi kolegami z drużyny Gators.
„Nic poza miłością do tych gości” – powiedział Etienne. „Nie mogę się więc doczekać, aż wyjdę tam i będę mógł rywalizować z tymi chłopakami, moimi przyjaciółmi i braćmi”.
Etienne powiedział to po meczu w Teksasie, kiedy na pasku na nosie widniał napis „Dlaczego nie my”. Znaczenie, powiedział: „Dlaczego dzisiejsza noc nie może być tą nocą, w której możemy się uciec?” I tak się stało.
Co powie pasek na nos w tym tygodniu, Etienne nie powiedział. To tylko kolejny wątek poboczny, na który warto zwrócić uwagę.
(Zdjęcie: Alex Slitz / Getty Images)
