Opierając się na eksponacie śledczym reporterki Business Insider Kate Taylor na temat marki modowej Brandy Melville, Eva Orner nakręciła swój film dokumentalny „Brandy Hellville i kult szybkiej mody”, aby dokładniej zbadać, dlaczego tłumy wciąż ustawiają się w kolejkach wokół sklepów i że nie doszło do zamknięcia sieci odzieżowej wystąpił. Dzieje się tak pomimo zarzutów dotyczących toksycznego środowiska pracy, wykorzystywania seksualnego, rasizmu i nie tylko. Dokument dostępny jest na platformie Max.
„Dam to Brandy za to, że wzięła tort pod tym względem, że nie są tylko rasistowscy. Są także antysemici” – stwierdził Orner.
Film podąża za wieloma wydarzeniami Artykuł śledczy Taylora ujawniło kulturę, schematyczne zachowanie i zrujnowany model biznesowy sieci odzieżowej Brandy Melville. W 2010 roku podbiło wiele młodych dziewcząt szturmem za pomocą Tumblra, Instagrama i innych mediów społecznościowych, a TikTok pojawił się nieco później.
Dokument śledzi także rozwój szybkiej mody marek takich jak Zara i Shein, które tygodniowo wypuszczają 1000 sztuk odzieży. Orner wspomniał także o Nike, Reformation i Gap, podkreślając, że Brandy Melville odniosła sukces w pokoleniu skupionym na inkluzywności i różnorodności – w przeciwieństwie do American Apparel czy Abercrombie „20, 15, 10 lat temu”.
„Nie tylko wykorzystują młode dziewczyny, oni wykorzystują naprawdę młode dziewczyny. Nie tylko je wykorzystują, ale każą im codziennie robić zdjęcia, a następnie wysyłają je właścicielowi” – Orner powiedział TheWrap. – Trzyma je w aktach. Robią nie tylko zdjęcia całego ciała. Robią zdjęcia swoich piersi i stóp. Obok kasy umieścili brzęczyk, aby mógł skłonić nastoletniego pracownika do zrobienia komuś zdjęcia.
„To po prostu trwa i trwa, a fakt, że zostali już zdemaskowani przez błyskotliwy exposé Kate Taylor, który to wywołał, a potem nic się nie wydarzyło – nie zareagowali i wszystko minęło w czysto Trumpowskim stylu” – Orner powiedział.
Jej pragnienie zrobienia filmu dokumentalnego było dwojakie: przekierowania ekspozycji i swobodnego marketingu TikTok, a także osadzenia zaangażowania marki w szerszym kontekście marnotrawnych praktyk branży modowej.
„Myślałem, że naprawdę łatwo będzie znaleźć ludzi do rozmowy” – powiedział Orner. „Chodzi o modę. Robię wiele filmów w strefach objętych działaniami wojennymi i z uchodźcami i pomyślałem: „To najtrudniejszy film, jaki kiedykolwiek zrobiłem — nie udało mi się znaleźć ludzi, którzy ze mną porozmawiają” i rozmawiałem z setkami i dotarł do setek dziewcząt, młodych kobiet, byłych pracowników Brandy. Większość z nich bała się rozmawiać, bała się zemsty, bała się towarzystwa, bała się [founder] Stephana [Marsan].”
„To naprawdę interesująca rzecz, jak ważni są sygnaliści, a jednocześnie jak coraz bardziej się boją, zwłaszcza że są tak młodzi” – stwierdził Orner. „To moje bohaterki, kobiety w tym filmie, które właśnie powiedziały „tak”. W młodych kobietach drzemie wielka siła… i zamiast dać się manipulować firmom, aby robiły im fałszywe reklamy, za które nawet nie płacą, zamieńcie to w coś potężniejszego”.
HBO przedstawiło Orner historię Brandy Melville po tym, jak wyraziła chęć nakręcenia filmu o szybkiej modzie. Następnie starała się rzucić światło na większe skutki szybkiej mody w dzisiejszym świecie.
„Sam sobie utrudniłem zadanie. Łatwiej byłoby po prostu opowiedzieć historię Brandy, ale myślę, że cenniejsze jest zapewnienie widzom większego kontekstu” – powiedział Orner. Dodała, że HBO jest otwarte na pomysł powiększenia historii, ponieważ chciała pokazać tło tego, jak szybko moda dotarła tam, gdzie jest dzisiaj.
Orner spędził czas na kręceniu scen w Prato we Włoszech, centrum szybkiej mody, gdzie produkowane są ubrania, które można założyć cztery lub pięć razy, zanim zostaną wyrzucone. Burmistrz miasta Matteo Biffoni przyznał, że funkcjonariusze zajmujący się egzekwowaniem prawa, którzy mają zapewnić legalne i bezpieczne praktyki w Prato, odkryli tam niewolniczą pracę.
Dokumentalista przedstawił także członków Fundacji OR i pokazał sytuację w Akrze w Ghanie. To miasto portowe, w którym Stany Zjednoczone wyrzucają ubrania, które lądują na śmietniku. Bada również pracowników i robotników, którzy stosują zrównoważone metody na rynku Kantamanto, największej na świecie gospodarce używanej.
„Przez ostatnie siedem, osiem lat naprawdę chciałem kupować w sposób zrównoważony i świadomy i myślałem, że mi się to uda” – powiedział Orner. „Każda firma, od której kupiłem, etykietowała produkty jako zrównoważone i zacząłem się temu przyglądać, ponieważ [I noticed]„To nadal jest produkowane w Chinach i nie mówi, gdzie znajduje się fabryka, jaki jest stan pracowników i jaki ma wpływ na środowisko”. Wszystko było naprawdę nieprzejrzyste.”
„Ciągle natrafiałem na historie o greenwashingu, gdzie po prostu mówiono, że coś jest zrównoważone, ale tak nie jest” – powiedział Orner. „I wtedy zdałem sobie sprawę, że światowy przemysł modowy jest całkowicie nieuregulowany. Nie ma nawet uzgodnionego znaczenia ani definicji słowa „zrównoważony”. [A company] może pomieścić 100 sztuk odzieży [a] linii i załóż jedną ekologiczną koszulkę i możesz powiedzieć, że jesteś zrównoważony – jest to więc kompletne ekologizowanie”.
„Brandy Hellville i kult szybkiej mody” jest teraz transmitowany w serwisie Max.
Wpis dyrektor „Brandy Hellville”, Eva Orner mówi, że skandal marki ucichł w „Pure Trumpian Fashion”, pojawił się jako pierwszy w TheWrap.
