Ze wszystkich głupich rekordów, które Rafael Nadal stworzył podczas swojej wspaniałej kariery, najgłupszy może należeć do zawodów, w których wszystko się skończy. Od debiutu w 2004 roku Nadal rozegrał dla Hiszpanii 30 meczów singlowych w Pucharze Davisa. Raz przegrał.
Porażka była początkiem turnieju, który miał być trwającą cały rok zapowiedzią dla świata nastolatka ubranego w czerwony brud, który zostanie 22-krotnym mistrzem Wielkiego Szlema w grze pojedynczej i jednym z najwybitniejszych męskich graczy.
Dwie dekady później Nadal wraca do Hiszpanii, tym razem do Malagi, na ostatnią rundę. Wszyscy wiedzą, że zbliżający się do mety napalony Nadal jest cieniem samego siebie.
Ale nawet jeśli nie uderzy piłki tenisowej, sama jego obecność być może bardziej podstępnie pasuje do końca niż pożegnanie z Rolandem Garrosem w Paryżu. Oto dlaczego.
Idź dalej
Przejście Rafaela Nadala na emeryturę w Pucharze Davisa i turniej tenisowy, który zwrócił na siebie uwagę świata
