Nowe badania nad anatomią dłoni australopiteków sugerują, że Lucy, jeden z najstarszych znanych przodków człowieka, i jej gatunek mogli zajmować się czynnościami związanymi z narzędziami ponad 3 miliony lat temu. Odkrycie to, oparte na badaniach przyczepów mięśniowych, sugeruje, że niektórzy wcześni hominini mogli manipulować przedmiotami na długo przed pojawieniem się rodzaju Homo.
Badaniami, opublikowanymi w Journal of Human Evolution, kierował paleoantropolog Fotios Alexandros Karakostis z Uniwersytetu w Tybindze w Niemczech. Naukowcy przeanalizowali miejsca przyczepu mięśni dłoni, zwane entezami, u trzech różnych gatunków australopiteków i porównali je z kośćmi dłoni ludzi i małp. Zaobserwowano, że punkty przyczepu mięśni na tych starożytnych kościach dłoni sugerują częste chwytanie i manipulację, podobne do używania narzędzi przez człowieka. „Chociaż nie ma bezpośrednich dowodów na to, że homininy stworzyły narzędzia, budowa ich dłoni wskazuje, że prawdopodobnie wykonywały czynności wymagające precyzyjnego chwytu i manipulacji przedmiotami” – wyjaśnił Karakostis.
Ewolucja zręczności u wczesnych homininów
Badanie, które ukazało się w listopadowym numerze miesięcznika „ Dziennik ewolucji człowiekawskazują, że australopiteki, zwłaszcza Australopithecus afarensis i Australopithecus sediba, mogły posiadać zręczność porównywalną do współczesnych ludzi. Najnowszy gatunek z nich, A. sediba, miał rękę bardziej ludzką w porównaniu do swoich wcześniejszych krewnych, która zachowała w budowie dłoni cechy zarówno małpy, jak i człowieka. Badanie pokazuje ponadto, że rozmieszczenie i adaptacja miejsc przyczepów mięśni u tych gatunków podkreśla, w jaki sposób ich ręce mogły być wykorzystywane do wykonywania takich zadań, jak przygotowywanie jedzenia, chwytanie, a być może nawet używanie prymitywnych narzędzi.
Jana Kunze, paleoantropolog również z Uniwersytetu w Tybindze, zauważyła, że rozwój pierwszego grzbietowego mięśnia międzykostnego pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym mógł ułatwiać precyzyjny chwyt. Ta cecha, w połączeniu z adaptacjami małego palca, zwiększyłaby zdolność gatunku do skutecznego manipulowania obiektami, zapewniając niezbędną funkcjonalność, która mogła prowadzić do postępu technologicznego wśród wczesnych hominidów.
Chociaż Homo habilis, nazywany „złotą rączką” ze względu na powiązania z wczesnymi narzędziami kamiennymi, jest tradycyjnie uznawany za pierwszego wytwórcę narzędzi, badanie to podważa założenie, że australopiteki nie posiadały anatomicznych zdolności do tworzenia narzędzi. Tracy Kivell, dyrektor ds. pochodzenia człowieka w Instytucie Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka, zauważyła, że każdy gatunek australopiteka mógł wykształcić unikalne adaptacje dłoni, potencjalnie wykorzystując swoją zręczność zarówno do posługiwania się narzędziami, jak i do wspinaczki.
Analiza ta dostarcza dowodów na poparcie hipotezy, że pewne ludzkie cechy zręczności pojawiły się przed ewolucją rodzaju Homo, cofając harmonogram możliwego używania narzędzi przez australopiteki ponad 3 miliony lat temu.
(Z wyjątkiem nagłówka, ten artykuł nie został zredagowany przez personel NDTV i został opublikowany na podstawie komunikatu prasowego)
