Naukowcy zbliżają się do syntezy pierwiastka 120, wyznaczając potencjalną nową erę w układzie okresowym

Naukowcy z Lawrence Berkeley National Laboratory w Kalifornii stanowili znaczący postęp w dziedzinie chemii nuklearnej i być może odkryli metodę tworzenia „pierwiastka 120”, niezwykle ciężkiego pierwiastka wymagającego nowego wiersza w układzie okresowym. Hipotetyczny pierwiastek, znany również jako unbinilium, stanowi możliwy przełom, który mógłby poszerzyć naukową wiedzę na temat struktury atomu i pierwiastków superciężkich. Chociaż obecnie rozpoznaje się tylko 118 pierwiastków, z których najcięższym jest oganesson (pierwiastek 118), naukowcy od dawna podejrzewali możliwość powstania jeszcze większych struktur atomowych.

Nowa technika wykorzystuje do syntezy jony tytanu

Naukowcy pod kierownictwem naukowca nuklearnego dr Jacklyna Gatesa zademonstrowali nową, obiecującą technikę w październikowym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Physical Review Letters. Bombardując pluton-244, bogaty w neutrony izotop plutonu, doładowanymi jonami tytanu, zespołowi udało się stworzyć atomy limemoru (pierwiastek 116). Naukowcy są optymistami, że podejście to można zmodyfikować w celu syntezy unbinilium poprzez celowanie w kaliforn, pierwiastek cięższy od plutonu, przy użyciu podobnych technik bombardowania jonami.

Gates, komentując postęp, stwierdził, że ta reakcja, która nie została wcześniej wykazana, była niezbędna do udowodnienia wykonalności przed jakąkolwiek próbą syntezy pierwiastka 120. Potencjalny sukces tej metody mógłby zapewnić naukowcom stabilną drogę do syntezy superciężkich pierwiastków poza te obecnie znane.

Oczekiwany długotrwały proces ze względu na wyzwania związane ze stabilnością

Pomimo przełomu harmonogram stworzenia unbinilium pozostaje długi. Według naukowcowi nuklearnemu dr. Reinerowi Krueckenowi, współautorowi badania, wygenerowanie zaledwie dwóch atomów limemoru zajęło 22 dni ciągłej pracy cyklotronu, która obejmowała ciągłe bombardowanie tytanem. Zespół szacuje, że utworzenie unbinilium może zająć dziesięć razy więcej czasu, biorąc pod uwagę jego przewidywaną niestabilność. Pierwiastki superciężkie zazwyczaj żyją krótko, choć naukowcy przewidują, że niektóre z nich mogą w końcu osiągnąć „wyspę stabilności”, gdzie atomy pozostaną nienaruszone przez dłuższy czas.

Przyszły potencjał i niepewność

Możliwość osiągnięcia stabilności przez unbinilium otwiera nowe możliwości badania pierwiastków superciężkich, ale niepewność pozostaje. Doktor Jennifer Pore, kolejna współautorka badania, wyjaśniła, że ​​przedsięwzięcie to stoi na granicy aktualnej wiedzy naukowej.