Ścieżka męska drużyna piłkarska na Igrzyskach w Paryżu Była to jedna z historii, którą latem najczęściej śledziła hiszpańska opinia publiczna. I zasadniczy udział w sukcesie olimpijski trener to ma Święta Deniaktórego związek z niższymi kategoriami hiszpańskiej drużyny rozpoczął się w lipcu 2018 roku.
„My, selekcjonerzy, musimy dobrze wybierać, ale w 40-dniowej koncentracji w gronie 40 osób najważniejsze jest zjednoczenie sięgracze, fizjoterapeuci, jednoczą wszystkich w tym samym kierunku i marzą. Marzyliśmy o zdobyciu tego złota, ten zespół zrobił wszystko ze swojej strony, byli bardzo hojni i wspierający, a w tej dziedzinie drużyn narodowych to jedyny sposób, aby to osiągnąć” – powiedziała Denia, która chciała pozować z całemu sztabowi trenerskiemu w uznaniu jego pracy i zaprosił publiczność jedź do Letur, z jego rodzinnego Albacetejedno z miast najbardziej dotkniętych przez DANA.
„Zarówno Camello, jak i ja chcieliśmy już wcześniej wygrać finał. Na poprzednich Mistrzostwach Europy przegraliśmy finał z Anglią i mieliśmy szansę na remis w ostatniej minucie. Abel nie wykorzystał rzutu karnego, ale odbicie padło na Camello i przez całą koncentrację mówiłem mu, że tego doświadczy, że jest przygotowany, że zespół nie jest tą jedenastką, która wyjdzie. „Uwierzył w to i to jest jedno z naszych zadań, aby oni w to uwierzyli” – ujawnił trener.
Denia pamiętała zawodników, którymi dowodził: „To zadanie dla federacji, miałem je jako zawodnik sub19, Unai, Borja… to pokolenie 2000 odniosło wiele sukcesów i we wszystkich rozgrywkach dotarło do finału. Dobrze się bawią, grają bardzo dobrze i mamy przed sobą wspaniałą przyszłość. „Hiszpański futbol jest bardzo dobry we wszystkim, trenerzy, liderzy, zawodnicy… Doceniajmy to”.
Po złocie w Paryżu Denia odniosła trzy zwycięstwa na czele hiszpańskiej drużyny. Poprowadził kadrę U-17 do zwycięstwa w Mistrzostwach Europy 2017 w Chorwacji oraz kadrę U-19 na Mistrzostwach Europy 2019 w Armenii.. Santi Denia dwukrotnie wystąpił w reprezentacji Hiszpanii przeciwko drużynie Hiszpanii Wyspy Owcze i Szwecja pod koniec lat dziewięćdziesiątych.
Igrzyska olimpijskie są podstawową częścią hiszpańskiej piłki nożnej, ponieważ historia hiszpańskiej drużyny rozpoczęła się od jednej edycji igrzysk. Pierwszy mecz hiszpańskiej drużyny odbył się w lidze Igrzyska w Antwerpii 1920 pokonując Danię 0:1. Od tego czasu hiszpańska piłka nożna była obecna w 11 innych edycjach olimpijskich i osiągnęła chwałę 1992 kiedy zdobył złoty medal na igrzyskach w Barcelonie. 32 lata później hiszpańska drużyna po raz kolejny sięgnęła po złoty medal pokonali Francję 5:3 w meczu, który rozstrzygnął się w dogrywce. Rekord Hiszpanii na igrzyskach to dwa złote i trzy srebrne.
