Profil wolnego agenta San Francisco Giants: Juan Soto, OF

NIE.

Usuń to z drogi. Nie. Juan Soto nie przyjdzie do San Francisco Giants.

Ale jeśli istnieje grono fanów i franczyza, którzy mogliby zakochać się w zuchwałym, leworęcznym mocnym uderzeniu, który spaceruje spacer za krokiem, to właśnie ten. To byłoby jak jazda na rowerze. Kurczak Neifi został zamrożony w karbonicie i wisi za biurkiem Larry’ego Baera. Można go rozmrozić. Fani Giants są przygotowani na nową generację wybryków związanych ze spacerami.

Nie, Soto nie przyjdzie do Giants. Ale jeśli jest organizacja, która potrzebuje gwiazdy, to właśnie ta. Nie tylko po to, by udobruchać fanów, którzy są przyzwyczajeni do zajmowania drugich miejsc w przypadku wielkich nazwisk. W ostatnich latach zdarzyło się to pięć razy – z Giancarlo Stantonem, Bryce’em Harperem, Aaronem Judge, Shohei Ohtanim i Yoshinobu Yamamoto. Największym nazwiskiem, jakie podpisali od czasów Barry’ego Bondsa, był Carlos Correa* i trwało to niecały tydzień. Już czas, i to nie tylko z punktu widzenia PR. Jest to konieczne również z punktu widzenia baseballu.

* Correa dołączył do drużyny All-Star w 2024 roku i zakończył mecz z wynikiem 3,7 WAR i 0,905 OPS. Zagrał także w 86 meczach. Mimo że pasowałby do największych potrzeb Gigantów, nadal nie mam pojęcia, co myśleć o tej całej ciężkiej próbie.

Nie, Soto nie przyjdzie do Giants. Linus Van Pelt obudził się 1 listopada z brudem we włosach i pająkiem w uchu, po tym jak Wielka Dynia nie odwiedziła go 65. rok z rzędu. Ucz się od niego.

To jednak okres poza sezonem. Nie tylko masz licencję na marzenia, ale masz licencję na bycie głupi. Po prostu głupi jak cholera. Nikt cię nie zatrzyma. Poza tym każdy artykuł o przyszłym domu Soto będzie wspominał o Gigantach. Widzą wszystkie wymienione tam powody, nawet jeśli nie mają w sobie uzasadnionego cynizmu.

Więc bądźmy głupi.

Dlaczego Giants chcieliby Juana Soto

Znowu coś poczuć, do cholery. Coś poczuć.

Jeśli Soto będzie miał kolejne trzy sezony, takie jak pierwsze siedem, znajdzie się w Galerii sław, co jest wystarczająco imponujące. Ale jest też w tym samym wieku co Casey Schmitt i Tyler Fitzgerald. To nie jest inwestycja na kilka następnych lat; to szansa Giants na pozyskanie najrzadszego wolnego agenta, dwudziestokilkuletniego zawodnika grającego w Cooperstown. Soto nie będzie w tym samym wieku, co Matt Chapman przez kolejne siedem lat, co jest godne uwagi, ponieważ Giants czuli się komfortowo, przedłużając kontrakt z Chapmanem na dłuższą metę. Masz fajną dekadę, zanim powinieneś spodziewać się, że Soto będzie cokolwiek mniej niż niesamowity.

Jednak na krótką metę warto wziąć pod uwagę ten niezbyt zabawny fakt: jeśli chodzi o graczy z ponad 300 PA i skorygowanym OPS lepszym od średniej w lidze, Giants z siedmioma graczami zajmowali piąte miejsce w baseballu. Yankees z pięcioma punktami zajmowali 13. miejsce. Jedna z tych dwóch drużyn zdobyła proporzec, a druga rozczarowała i sfrustrowała swoich fanów czwarty sezon z rzędu.

Różnica jest oczywista i choć Giants nie będą jeszcze mieli okazji sparować Soto z innym członkiem Galerii Sław, jasne jest, że w tym ataku brakuje kilku głównych elementów. Giants mogli zdobyć biegaczy na białych kwadratach. Nie udało im się nakłonić biegaczy do nadepnięcia na biały pięciokąt. Niejasno mi to przypomina kawałek Seinfelda z rezerwacją wypożyczonego samochodu. Każdy może ustawić biegaczy na białych kwadratach. Tak naprawdę jednak najważniejsze jest to, aby stanęli na białym pięciokącie.

Nadal nie jesteś przekonany, że Soto jest rozwiązaniem? Może nie podoba Ci się krój jego wysięgnika lub jesteś przeciwny kontraktowi dłuższemu niż 10 lat. Może martwisz się, że będzie jednym koszykiem z jajkami wszystkich Gigantów. Jeśli jednak obawiacie się, że Soto jest przereklamowany, możemy przejść do porównań historycznych.

Lista graczy z procentem bazowym powyżej 0,400 i ponad 4000 występów na płycie przed ukończeniem 25 lat:

1. Ty Cobb
2. Mel Ott
3. Płaszcz Mikiego
4. Mike Trout
5. Juan Soto

Soto w ciągu sezonu nie strzelił więcej niż przeszedł, odkąd skończył 21 lat, a kiedy już się napełni, stał się czołowym mocnym pałkarzem. Wygląda na niezłe połączenie.

Jeśli nie jesteś pod wrażeniem samego OBP, oto one gracze z 10 najwyższymi sumami ofensywnych WOJNY od zawodnika przed sezonem, w którym ukończył 26 lat:

1. Ty Cobb
2. Mike Trout
3. Płaszcz Mikiego
4. Alex Rodriguez
5. Jimmie Foxx
6. Rogersa Hornsby’ego
7. Mel Ott
8. Arky Vaughan
9. Eddie Mathews
10. Juan Soto

To niesamowita lista. Oto jedni z najlepszych graczy w baseball i hasła do krzyżówek wszechczasów. Soto jest tuż nad roustaboutami, takimi jak Hank Aaron, Ken Griffey Jr. i Albert Pujols.

Być może masz słabość do większości sezonów z co najmniej 5 WOJNAMI przed ukończeniem 26. roku życia. Oto jedyni gracze, którym udało się to sześć razy, czyli raz więcej niż Soto:

1. Mike Trout
2. Płaszcz Mikiego
3. Mel Ott
4. Ty Cobb

Soto ma remis z 11 innymi graczami i ma pięciu każdy z nich jest w Hall of Famez wyjątkiem Pujolsa, który weźmie udział w pierwszej turze do głosowania, i Rodrígueza, który, jak sądzę, nie weźmie udziału w głosowaniu z powodu jakiegoś błędu pisarskiego.

W kółko te same nazwiska. To wewnętrzny krąg Galerii Sław. To jest droga, którą podąża Soto. Jeśli więc martwisz się tym, jak patrzy na miotaczy po wykonaniu narzutu, jak boisko traktuje leworęcznych pałkarzy lub jakie będą zarobki, gdy nadejdzie czas przedłużenia kontraktu LaMonte Wade’a III, pamiętaj, jak rzadko on jest.

Dlaczego Giganci nie chcieliby Juana Soto

Sprawa palca oznacza podatek od luksusu. Nawet jeśli Giganci nie martwią się tym tak bardzo, z pewnością nie chcą zaangażować gwarantowanych pieniędzy, które otrzyma Soto, co prawdopodobnie ustanowi rekord spoza Ohtani. Tim Britton przewiduje 13 lat i 611 milionów dolarów, czyli 47 milionów dolarów rocznie przez długi, długi czas. Nawet jeśli Giants zarabiają 200 milionów dolarów, oznaczałoby to, że próbują znaleźć 25 zawodników za te same pieniądze, które Rockies i White Sox wydały na płace w zeszłym roku. Byłoby to trudne zadanie.

I mimo wszystkich imponujących nazwisk w ostatniej sekcji, niektóre ostrzegawcze opowieści ledwo przeoczyły, jak Grady Sizemore, Jason Heyward, Jim Fregosi, Andruw Jones i César Cedeño. Chociaż wszyscy mieli dobre lub wspaniałe kariery i nadal można znaleźć się w Hall of Fame dla Jonesa, nie chciałbyś płacić 47 milionów dolarów za liczby, które wypisali w późnych latach 20. i na początku 30. roku życia. Nie wszystkie młode supergwiazdy zostają supergwiazdami-weteranami i byłby to naprawdę niefortunny sposób, aby Giants o tym pamiętali.

Jest też drobny problem polegający na tym, że Soto faktycznie chce grać w San Francisco. Kwestia boiska jest często przesadzona, ale jest też ważniejsza niż rozstrzygnięcie remisu. Jeśli Soto postrzega siebie jako prawdziwego strzelca, który zdobył 40 bramek i ma potencjał do bicia kamieni milowych, jeśli nie rekordów, Oracle Park nie byłby dla niego miejscem. Nie powinieneś się tak bardzo martwić tym, jak będzie produkował, ponieważ i tak byłby lepszy od prawie każdego innego, kto tam gra, nawet jeśli jego surowe liczby byłyby nieco niższe. Skorygowane liczby przypomniałyby nam, że naprawdę był jednym z najlepszych. Faceci, którzy mają sprawę w Hall of Fame, naprawdę nie przejmują się skorygowanymi liczbami i nie winię ich. Straciłby tu wielu homerów.

Problemem jest także obrona Soto. Chociaż ma prawą rękę, jego zasięg jest w najlepszym razie poniżej średniej. Ma to sens, gdy zdasz sobie sprawę, że jest jednym z nich wolniejsi w grze niełapiący w jego wieku. Takiego profilu można się spodziewać po 31-letnim zapolowym Giants, ale on trochę wyprzedził swoje czasy. Jest skazany na pierwszą bazę lub DH, co ograniczy jego ogólną wartość, a także elastyczność składu jego przyszłego zespołu. Soto wydaje się być typem gracza, który w wieku 50 lat może wbić piłkę do McCovey Cove, ale czy w wieku 30 lat będzie wszechstronnym baseballistą?

Jeśli płacisz mu 47 milionów dolarów za sezon, lepiej miej taką nadzieję. Nie chciałbyś, żeby był defensywnym i bazowym zawodnikiem. Nawet jeśli będzie nadal uderzał tak dobrze, jak dotychczas, to uczyniłoby go to w pewnym sensie… nie wiem, w pewnym sensie… Teda Williamsa-typ gracza.

OK, nadal jest całkiem nieźle. Ale główny argument jest zasadny. To nie jest gracz z pięcioma narzędziami, od którego można oczekiwać, że będzie coraz lepszy. Możesz wymienić dowolną liczbę Hall of Fame; pomiędzy tym miejscem a Cooperstown jest mnóstwo baseballowych gremlinów. Niektórzy z nich są wściekli. Niektórzy z nich są po prostu podli. Nie mylisz się, jeśli jesteś sceptyczny.

Werdykt

Tak.

Odpowiedź nadal brzmi: nie. Ale pomysł? Zdecydowane tak. Padres nie mogli zdobyć w połowie przyzwoitej publiczności, chyba że w mieście byli Dodgers lub Giants, a wtedy zaczęli wydawać dużo pieniędzy na naprawdę dobrych graczy. Teraz mają tłum, który robi wrażenie na krajowych spikerach po sezonie.

Soto to jednak nie Manny Machado. Jest lepszy. Podpisać kontrakt z 26-letnią supergwiazdą do 40. roku życia? To ryzykowne, ale tak szalone, że może zadziałać.

Poprzednie profile wolnych agentów

• Blake Snell, LHP

(Zdjęcie górne: Thearon W. Henderson / Getty Images)