Niektórzy żołnierze odczuwają dyskomfort. Nie rozumieją decyzji rządu w obliczu tej katastrofy w kryzysie wywołanym tragedią w Walencji. Mówimy o decyzji podjętej przez Departament Obrony o usunięciu Teodoro Estebana Lópeza Calderóna i jego dowództwa operacyjnego, mimo że pełni on funkcję Szefa Sztabu Obrony (JEMAD). Zamiast tego Ministerstwo pod przewodnictwem Margarity Robles zdecydowało się stawić czoła kryzysowi do szefa Wojskowej Jednostki Ratunkowej (UME), Javiera Marcosa. Decyzja, która spowodowałaby zamieszanie wśród dowództwa wojskowego.
Niektórzy żołnierze nie widzą w tym żadnej logiki i zapewniają, że gdy jest żołnierzy z kilku jednostek, to dowodzenie musi przejąć JEMAD i jego Dowództwo Operacyjne. Do tego należy dodać, że nie zostanie on poinformowany o podejmowanych działaniach, pomimo faktu, że odbyło się największe rozmieszczenie Sił Zbrojnych w czasie pokoju. Oznacza to, że rozmieszczono 7800 żołnierzy, w tym 5000 z armii. W tym kontekście wielu wojskowych i byłych członków personelu wojskowego ma wątpliwości, czy rząd uniemożliwił armii pełnienie jej roli w czasie kryzysu. Jednym z nich jest Pedro Pitarch, emerytowany generał broni, który zapewnia w „El Cascabel”, że musimy wziąć pod uwagę to, co mówi ustawa organiczna o obronie narodowej 5/2005: „To jest bardzo jasne. Ustawa ta mówi w artykule 15.3, że „ Siły zbrojne muszą chronić bezpieczeństwo i dobrobyt obywateli narażonych na poważne ryzyko, katastrofy lub klęski żywiołowe”. Według Pitarcha „nadaje to Siłom Zbrojnym konkretną misję” opartą na faktach i tym, co się wydarzyło. w Walencji uważa, że armii „nie pozwolono działać w zalecany sposób. Przeoczono także coś ważnego: w Walencji znajduje się pułk kawalerii, batalion Kwatery Głównej, batalion żandarmerii… 3000 żołnierzy czeka w Walencji, którym również nie pozwolono interweniować. Pitarch uważa, że ze względu na ogrom tej tragedii : „Nie ogłoszono stanu nadzwyczajnego interesu narodowego, chociaż jest oczywiste, że tak było. „Rząd powinien był wziąć odpowiedzialność za katastrofę, za bałagan, ale w żadnym wypadku nie chciał wziąć za to odpowiedzialności”.
Emerytowany generał broni twierdzi, że nie jest to jedyne prawo, które zostało złamane, ale także „ustawa nr 17/2015 o Krajowym Systemie Ochrony Ludności, która przewiduje trzy rodzaje sytuacji nadzwyczajnych”. Po pierwsze, cywile obecni podczas stanów nadzwyczajnych, alarmowych i oblężenia; po drugie, że koordynacja była konieczna i że dotyczą one kilku społeczności, i po trzecie, że ze względu na rozmiary katastrofy dostępne wojska wymagały scentralizowanego kierowania narodowego. „Te dwa ostatnie założenia zostały spełnione” – mówi Pitarch.
Jeśli chodzi o obowiązki, Pitarch wyjaśnia również, że są one regulowane przez prawo: „Artykuł 29 tej samej ustawy 17/2015 wskazuje, że w tych nadzwyczajnych przypadkach to Minister Spraw Wewnętrznych z własnej inicjatywy lub na wniosek Wspólnoty Autonomicznej lub Delegat Rządu”. Dlatego zapewnia: „Centralna władza wykonawcza wiedziała o tym od pierwszej chwili i nie chciała przejmować się sytuacją kryzysową na szczeblu krajowym. Delegat Rządu nie wypełnił swojej misji i w równym stopniu winni są autonomia i Delegat Rządu. „. W obliczu dramatu, który spustoszył i poruszył cały kraj, Pedro Pitarch dodaje, że rozwiązaniem byłaby „interwencja, a nawet wycofanie sił znajdujących się w Walencji”. Mówi, że pierwszą rzeczą, której ludzie potrzebowali, była czułość, bliskość i pomoc od pierwszej chwili.
