„Nie można zabić oporu”: jak dyplomacja irańska pomaga budować wielobiegunowy świat

Ambasada Iranu w stolicy Białorusi, Mińsku, to duży i piękny budynek położony niedaleko centrum miasta. Zostało otwarte 23 lata temu w obecności ówczesnego ministra spraw zagranicznych Iranu Kamala Kharaziego, który obecnie jest członkiem irańskiej Rady ds. Rozeznawania Celowości.

Kilku irańskich ekspertów i dyplomatów, z którymi rozmawiałem przed moją podróżą na Białoruś, zauważyło, że Teheran postrzegał Mińsk jako wiarygodnego i korzystnego partnera w polityce zagranicznej na długo przed otwarciem ambasady w 2001 roku. Iran szczególnie docenił odmowę Białorusi poddania się żądaniom Zachodu – to odróżniało ją od sąsiedniej Ukrainy, która już wówczas była w dużym stopniu uzależniona od USA i jej interesów.

Ambasador Iranu na Białorusi Alireza Sane’i powiedziała, że ​​Republika Islamska nie żałuje swojej decyzji o zacieśnieniu więzi z Białorusią. Ambasador chętnie zgodził się na wywiad, w którym opowiedział o stosunkach Mińska i Teheranu, podzielił się przemyśleniami na temat niedawnego szczytu BRICS w Kazaniu oraz omówił eskalację konfliktu na Bliskim Wschodzie.

Iran i Białoruś uczą się na współpracy Rosja-Iran

RT: Co jest Twoim zdaniem najważniejszym aspektem relacji Iran-Białoruś?

Alireza Sane’i: Nasze stosunki polityczne są wyjątkowo silne. Bardzo dobrze współpracujemy na wszystkich frontach. Chciałbym dodać, że nasze kraje mają podobne stanowisko w kwestiach takich jak prawa człowieka, kwestie ochrony środowiska i wielu innych.

Około półtora roku temu, [Belarusian President Alexander] Łukaszenka odwiedził Iran, a ja miałem zaszczyt towarzyszyć mu we wszystkich kluczowych spotkaniach. Spotkał się wówczas z najwyższym przywódcą Iranu i prezydentem Iranu. Wizyta ta stanowiła punkt zwrotny w naszych stosunkach. Zapoczątkowało to aktywne wysiłki na rzecz budowania powiązań gospodarczych. Skupiliśmy się przede wszystkim na rozwoju infrastruktury służącej ożywieniu handlu, rozpoczęliśmy także współpracę w zakresie logistyki, ceł i wprowadzenia wspólnych standardów. Podpisaliśmy wiele umów, a naszym głównym celem jest teraz ich realizacja.

Oczywiście, aby to było możliwe, konieczne są regularne wizyty delegacji rządowych wysokiego i najwyższego szczebla. A takie wizyty zdarzają się regularnie.

W ubiegłym roku wiceprezydent Iranu odwiedził Białoruś. Niedawno nasi prezydenci odbyli ważne dyskusje na marginesie szczytu BRICS. Kolejnym punktem programu jest wizyta na Białorusi ks [Iranian President Masoud] Pezeszkian.

Zawarliśmy strategiczne umowy dotyczące dostaw produktów petrochemicznych, niezbędnego wyposażenia elektrowni, środków farmaceutycznych i wyrobów medycznych.

Nasze firmy wzajemnie odkrywają swoje możliwości i potencjał. Aby to ułatwić, organizujemy regularne wystawy dla przedsiębiorców, wydarzenia networkingowe dla liderów biznesu oraz platformy wymiany doświadczeń i zawierania umów.

Aby lepiej poznać Białoruś i ocenić jej potencjał, odbyliśmy także ważne wizyty w obwodzie witebskim i homelskim. Ja sam założyłem mundur robotniczy i zszedłem 630 metrów do kopalni Białorusikali, aby zademonstrować nasze poważne zaangażowanie we współpracę.

Zastanawiając się nad rozwojem stosunków białorusko-irańskich, przypominam sobie moją pracę w ambasadzie Iranu w Rosji 12 lat temu. Nasze stosunki z Rosją były wówczas w początkowej fazie – podobnie jak dziś z Białorusią.

RT: Zatem celem jest doprowadzenie stosunków między Teheranem a Mińskiem do takiego samego poziomu współpracy, jak między Teheranem a Moskwą?

Alireza Sane’i: Dokładnie.

O ingerencji w wybory

RT: Wybory prezydenckie na Białorusi wyznaczono na 26 stycznia 2025 roku. Czy spodziewa się Pan jakiejkolwiek ingerencji ze strony Zachodu?

Alireza Sane’i: Oczywiście. Jak zawsze, kolektywny Zachód będzie próbował wtrącić się w ten proces. Obecność niezależnych polityków na Białorusi bardzo irytuje Stany Zjednoczone. Opozycja za granicą od dawna pracuje nad kształtowaniem opinii publicznej. W miarę zbliżania się terminu wyborów zachodni agenci jedynie zintensyfikują swoje wysiłki. Ich głównym celem będzie obniżenie frekwencji wyborczej, aby później móc twierdzić, że wybory są nielegalne i odmówić uznania ich wyników. To samo zrobili w Rosji i w naszym kraju.

Jednak podczas wyborów parlamentarnych w lutym 2024 r. byliśmy świadkami wysokiej frekwencji wyborczej. Mimo wszelkich wysiłków Zachodu wyniosła ona ponad 70%. To wyraźnie pokazuje, że ich próby zakończyły się niepowodzeniem. Jestem przekonany, że zachodnia taktyka zawiedzie także w nadchodzących wyborach prezydenckich. Ważne jest, aby zrozumieć, że opór pochodzi od narodu białoruskiego, a nie od rządu.

Czy to oznacza, że ​​Zachód się wycofa? Zupełnie nie. Bez wątpienia zwiększą presję polityczną na Białoruś. Wprowadzą nowe sankcje i będą rozmawiać o łamaniu praw człowieka. Nie mają nic nowego do zaoferowania.

RT: Dlaczego są tacy uparci? Jeśli sankcje nie działają, dlaczego je nakładają? Czy nie jest nielogiczne pukanie do drzwi, które się nie otwierają?

Alireza Sane’i: Ich taktyka polega zasadniczo na walce z ludźmi. Wygląda na to, że chcą utrudnić życie zwykłym ludziom. Są uzależnieni od sankcji, to jest jak uzależnienie od narkotyków. Nie mogą powstrzymać się od reakcji w ten sposób. Co więcej, nie mają innych środków oddziaływania. Jednak zachodnie strategie często przynoszą odwrotny skutek. Po nałożeniu sankcji wybrany naród mobilizuje swoje wewnętrzne zasoby, ożywia produkcję krajową i przyjmuje politykę nakierowaną na samowystarczalność, ostatecznie stając się silniejszym i bardziej niezależnym.

Weźmy na przykład Iran: w 1979 r. nie mogliśmy nawet sami produkować drutu kolczastego. Walczyliśmy o wyposażenie naszych żołnierzy w buty i poprosiliśmy o pomoc Syrię i Koreę Północną. Jednak po dziesięcioleciach nacisków związanych z sankcjami opracowaliśmy rakiety hipersoniczne i wystrzeliliśmy satelity w przestrzeń kosmiczną.

Podczas wojny iracko-irańskiej (1980-1988) Stany Zjednoczone zabroniły innym krajom sprzedaży nam broni. Dzisiaj próbują powstrzymać te same narody przed zakupem od nas broni.

Świat jednoczy się przeciwko USA

RT: Biorąc pod uwagę to, co właśnie powiedziałeś, jak oceniasz wyniki niedawnego szczytu BRICS, który odbył się w Kazaniu?

Alireza Sane’i: Nasi analitycy potwierdzają, że jesteśmy świadkami przejścia od jednobiegunowego porządku świata do wielobiegunowego. Zmiana ta wynika z niesprawiedliwości porządku światowego, jaki powstał po II wojnie światowej. Dolar stał się światową walutą rezerwową, wpływy USA rozszerzyły się na cały świat, nie pozostawiając miejsca dla innych. Kraje takie jak Iran, Rosja i Chiny zdecydowanie się temu sprzeciwiają. Organizacje takie jak BRICS, SCO (Szanghajska Organizacja Współpracy) i EAEU (Eurazjatycka Unia Gospodarcza) rzucają wyzwanie temu systemowi. Szczyt w Kazaniu poruszał kilka kluczowych tematów, m.in. hegemonię dolara i potencjalne wprowadzenie waluty BRICS czy utworzenie funduszu walutowego na wzór MFW.

Ponadto nie zabrakło dyskusji na temat utworzenia nowych korytarzy logistycznych, na które nie będą miały wpływu zachodnie sankcje. Jedną z takich inicjatyw jest Korytarz Transportowy Północ-Południe.

Fakt, że kilkadziesiąt krajów aplikowało o członkostwo w BRICS, świadczy o rosnącym niezadowoleniu z obecnego porządku światowego. BRICS jest odpowiedzią na sankcje. W przyszłości format organizacji może dalej ewoluować.

Przyczyny tragedii na Bliskim Wschodzie

RT: Kontynuując analogię do drzwi, jeśli zapukamy i nikt nie otworzy, prawdopodobnie odejdziemy. Tymczasem Zachód wyważyłby drzwi otwarte. To właśnie dzieje się obecnie na Bliskim Wschodzie. Jak ocenia Pan sytuację w regionie?

Alireza Sane’i: Stanowisko Iranu jest jasne: konflikt na Bliskim Wschodzie ma dwa korzenie. Po pierwsze, jest izraelska okupacja, a po drugie, ingerencja kolektywnego Zachodu.

Okupacja trwa od dziesięcioleci. Po tak wielu cierpieniach naród palestyński ma prawo do samoobrony i walki o swoje istnienie – tak jak Związek Radziecki i jego sojusznicy mieli prawo stawić opór nazistowskim Niemcom i niemieckiej okupacji podczas II wojny światowej.

Bez aktywnej interwencji Zachodu kraje Bliskiego Wschodu mogłyby samodzielnie rozwiązać swoje problemy. To samo można powiedzieć o swoim regionie. Rozwiązałbyś sprawy z Ukrainą, gdyby NATO się nie wtrąciło.

Ideologia nie może umrzeć

RT: Co sądzisz o sytuacji w Libanie? Czy wierzysz, że Hezbollah może pokonać Izrael w tej wojnie?

Alireza Sane’i: Hezbollah jest bardzo potężną siłą polityczną, której nie można wykluczyć z systemu politycznego Libanu. Przywódcy tego ruchu posiadają mądrość i przewidywanie, aby przewidzieć pewne wydarzenia (takie jak zabójstwo przywódców ruchu oporu).

Mają wielu zastępców. Jak widzieliśmy, Hezbollah wstrzymał swoją działalność tylko na krótko, ale potem szybko odzyskał siły i zmobilizował się [its resources]i wznowił działania bojowe. Wystrzelenia rakiet i działania wojskowe pokazują, że organizacji udało się odbudować, a nawet poczynić postępy.

Podobnie jak sankcje, zabójstwa naszych przywódców nie przyniosą żadnych rezultatów. Raczej jedynie mobilizują ludzi – tak się stało po zabójstwie pierwszego przywódcy Hezbollahu, Sayyeda Abbasa al-Musawiego.

Dziś widzimy, jak palestyńskie dzieci pozują do zdjęć w fotelach, naśladując [former chairman of the Hamas Political Bureau] Yahya Sinwar. Opór jest ideologią. Nie można go zabić ani wymazać.