Felieton Silvii Rodríguez w COPE Bierzo – „Geniusz Ángeli Ruiz Robles”

„Geniusz Angeli RUIZ ROBLES”

Nauczycielka, pedagog, pedagog, wynalazczyni, pisarka i bizneswoman, dzięki dwóm opatentowanym wynalazkom uznawana jest za prekursorkę książki elektronicznej. Pierwsza, zarejestrowana w 1949 r., zarejestrowana jest jako „Procedura mechaniczna, elektryczna i ciśnieniowa podczas czytania książek” a drugi jest znany jako „Encyklopedia mechaniczna” wyprzedzając urządzenie zaprojektowane przez amerykańskiego biznesmena i filantropa Michaela Harta o 20 lat, a obecne e-booki o ponad pół wieku.

Jako pisarka jest autorką i redaktorką 16 książek, wszystkie poświęcone edukacji.mając wyłącznie na celu uczynienie nauczania bardziej humanizowanym, dynamicznym i zrozumiałym procesem w czasach, gdy było ono szczególnie żmudne i strasznie hierarchiczne.

Jako bizneswoman stworzyła akademię dla dorosłych „Elmaca” (inicjały odpowiadające trzem imionom jej córek) w Ferrolw którym prowadzono zajęcia prywatne mające na celu przygotowanie do egzaminów konkursowych na poziomie celnym, pocztowym, telegraficznym lub egzaminu wstępnego do Wyższych Studiów Handlowych; akademii, która stała się jednocześnie epicentrum życia kulturalnego Ferrolu, gdzie organizowano spotkania i wystawy literackie, czytano i pisano listy do analfabetów dla ich bliskich na emigracji. Za całą tę pracę pedagogiczną i społeczną Ruiz Robles otrzymał między innymi nagrody i odznaczenia Krzyża Alfonsa „Mądrzy” w roku 1947.

Ángela Ruiz Robles urodziła się 28 marca 1895 roku w Villamanín (León) w zamożnej rodzinie.. Jego ojciec, Feliciano Ruiz, był farmaceutą, a matka, Elena, gospodynią domową. Nasza wszechstronna Leonka ukończyła studia wyższe w Normalnej Szkole Pedagogicznej w León, którą ukończyła w 1915 roku z wyróżnieniem w zakresie stenografii, pisania na maszynie i rachunkowości handlowej. Od tego czasu aż do początków 1918 roku pracowała jako nauczycielka tymczasowa w leońskich miastach Valcueva i Quintana del Marco.

W 1918 r. po zdaniu egzaminów konkursowych otrzymała posadę w Santa Eugenia de Mandiá, wsi niedaleko Ferrol, gdzie pracowała jako nauczycielka do 1928 r. Przez całą swoją karierę zawodową Doña Angelita, jak ją znali sąsiedzi i przyjaciele, była charakteryzował się innowacyjnym i nonkonformistycznym powołaniem do bezinteresownej, zaangażowanej i entuzjastycznej służby zarówno swoim uczniom, jak i społeczności, do tego stopnia, że ​​pod koniec swojego harmonogramu pracy udawał się do domów swoich sąsiadów, w większości niepiśmiennych, aby dać im zajęcia prywatne za darmo.

Ruiz Robles przywiązywał szczególną wagę do nauczania języków, intuicyjnego uczenia się i wykorzystania ilustracji.. Piastowała różne stanowiska, została dyrektorką Krajowej Szkoły dla Dziewcząt przy Hospicjum El Ferrol, a po latach objęła stanowisko dyrektora szkoły Ibáñez Martín, w której pracowała aż do emerytury.

Podczas pobytu w Mandiá poznała swojego męża, Andrésa Grandala, marynarza handlowego z Ferrol, z którym miała trzy córki.. Niestety, jego przedwczesna śmierć pozostawiła młodą wdowę pod opieką trzech córek.

Bycie kobietą, pracownicą, wdową i matką na wsi w Galicji w latach pięćdziesiątych nie przeszkodziło tej wytrwałej i innowacyjnej nauczycielce w realizacji marzenia o zostaniu wynalazcą.. Zawsze poruszona pasją do edukacji i chęcią doskonalenia nauki, wymyśliła nowy sposób rozumienia podręcznika, pozwalający na aktywację tematów za pomocą przycisków, podświetlanie treści, zwiększanie rozmiaru tekstu oraz pisanie lub rysowanie po nim.

Można było nawet używać atramentów luminescencyjnych do czytania w ciemności, a także projektowano je w różnych formatach, takich jak postacie z opowieści, rośliny czy zabawki.. Wynalazek miał na celu przekształcenie edukacji, poprawę jakości życia szkolnego, a tym samym ułatwienie nauki. To pierwsze wyobrażenie o tym, czym są dziś książki elektroniczne, jest częścią bardziej globalnego pomysłu, który obejmowałby wszystkie tematy i tematy, czyli Encyklopedii Mechanicznej.

Urządzenie otwierałoby się jak tradycyjna książka, po lewej stronie znajdowałyby się automatyczne alfabety, które pozwalałyby na układanie słów, wyrażeń… Po prawej stronie tematy byłyby prezentowane na wymiennych i niezależnych szpulach, również zbudowanych z lekkich materiałów, aby ułatwić uczniom transport. Według słów Doña Angelita: „Encyklopedia mechaniczna” „To mogłoby pomóc nawet najbardziej zacofanym dzieciom”.

W 1971 roku Instytut Techniczny Specjalistów Mechaniki Stosowanej SA (ITEMASA) przeprowadził badania nad możliwością wyprodukowania urządzenianajwyraźniej przeszkodą uniemożliwiającą jego ukończenie był ówczesny koszt 100 000 peset.

Niezmordowana w swoich wysiłkach nasza nauczycielka płaciła za ten patent i jego aktualizacje aż do roku 1975, czyli roku jej śmierci.. Nigdy nie zrezygnował z urzeczywistnienia swojego wynalazku, wynalazku, dzięki któremu miał na celu prostszą, bardziej atrakcyjną i wizualną naukę, która byłaby przyjemniejsza i bardziej motywująca dla uczniów.

Silvia Rodríguez, współpracowniczka COPE Bierzo

Silvia Rodríguez jest współpracowniczką COPE Bierzo od 24 czerwca 2019 r. Można go czytać i słuchać w poniedziałki w dziale opinii pod tytułem „Silvia w COPE Bierzo” i w weekendy „Z innej perspektywy”. Wszystko to w Cope.es/Bierzo.

Jest absolwentką filologii angielskiej na Uniwersytecie w Salamancezdecydował się studiować ten zawód, ponieważ pasjonuje się językiem, a zwłaszcza literatura. Poza tym uwielbia czytać, pisać i słuchać dobrej muzyki.. Jest szczęśliwy pracując w zespole i rozumie „że jesteśmy po to, żeby pomagać i uszczęśliwiać innych”.

Jest także członkiem-założycielem Sil Food Bank i współpracuje z tą organizacją pozarządową który robi świetną robotę w naszym regionie. Zakochana w swoim zawodzie, nauczaniu. Jest nauczycielką języka angielskiego, języka i literatury w Corcal Academy.

Określa siebie jako osobę pełną życia, szczęśliwą, optymistyczną, a przede wszystkim z dużym poczuciem humoru.. Oprócz, napisał prolog książki ‘Chuma. Dolina Ciszy Andaluzyjczyka Miguela Velasco Nevado.