stronie internetowej Sądu Apelacyjnego
MANILA, Filipiny – Sąd Apelacyjny (CA) odrzucił petycję dyrektorów GMA o uchylenie uniewinnienia urzędników ABS-CBN i pracowników wiadomości pod zarzutem zniesławienia, stwierdzając, że uwzględnienie petycji o certiorari naruszy ochronę oskarżonych przed podwójnym niebezpieczeństwo.
W 37-stronicowej decyzji z 28 października sąd apelacyjny podtrzymał postanowienie z 2022 r. wydane przez Catherine Manodon, przewodniczącą Sądu Okręgowego w Quezon City, oddział 104, która uwzględniła sprzeciw wobec dowodów złożonych przez pozwanych, skutecznie oddalając w ten sposób sprawę o zniesławienie przeciwko ich.
Wśród składających petycję znaleźli się dyrektorzy GMA Felipe Gozon, Gilberto Duavit Jr., Marissa Flores, Grace Dela Peña Reyes i John Manalastas.
Imiennymi respondentami w sprawie byli Erwin Tulfo i Lynda Jumilla, Maria Progena Reyes, Annie Eugenio, Dondi Garcia, Eugenio Lopez III, Luis Alejandro, Jose Olives, Jesus Maderazo, Luisita Cruz-Valdez, Jose Magsaysay Jr. i Alfonso Marqueza.
Sprawa ma związek z emisją przez GMA ekskluzywnego materiału ABS-CBN przedstawiającego powrót do domu w 2004 r. porwanego za granicą filipińskiego pracownika (OFW) Angelo dela Cruza.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
CZYTAĆ: Angelo dela Cruz: „Czas znieść zakaz dla Iraku”
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Dela Cruz, OFW wzięty jako zakładnik przez irackich powstańców, wrócił do kraju 22 lipca 2004 r., a ABS-CBN transmitowało na żywo transmisję audiowizualną z jego przybycia na międzynarodowe lotnisko Ninoy Aquino.
Niepożądane uwagi
Materiał filmowy został także pokazany w agencji Reuters w ramach istniejącej umowy pomiędzy obiema firmami medialnymi.
Będąc abonentem Reuters i Cable News Network, GMA wyemitowało w formie szybkiego raportu ekskluzywny materiał ABS-CBN z przybycia.
Później w nieistniejącym już programie informacyjnym ABS-CBN „Insider” Tulfo i Jumilla skrytykowali GMA za coś, co określili jako „kradzież” i „piractwo” – wśród stwierdzeń, które „nie spodobały się” niektórym kierownictwu GMA, co skłoniło ich do składać sprawy o zniesławienie.
W lutym 2013 roku wydano nakazy aresztowania oskarżonych, którzy zostali zwolnieni po wpłaceniu poręczenia majątkowego.
Dziewięć lat później, 10 lutego 2022 r., Manodon przychylił się do sprzeciwu pozwanych co do dowodów, skutecznie oddalając sprawę.
Choć sąd niższej instancji uznał oświadczenie Tulfo za zniesławiające, o tyle uznał, że element „identyfikacji” zniesławionej osoby nie został ustalony przez prokuraturę.
Sąd zauważył również, że nie było żadnych odniesień ani określeń opisowych w odniesieniu do któregokolwiek z funkcjonariuszy GMA występujących w ich imieniu.
Oddalając niniejszą petycję, Trzeci Wydział Sądu Apelacyjnego orzekł, że Manodon nie dopuściła się poważnego nadużycia swobody uznania, uznając zarzut zniesławienia wobec Tulfo i innych osób za bezpodstawny.
„Nie jest to «poważne nadużycie swobody uznania» stanowiące wyjątek od zasady zapobiegającej podwójnemu ryzyku” – stwierdził w orzeczeniu wydanym przez sędziego stowarzyszonego Eduardo Ramosa Jr.
Nawet zakładając, że sędzia sądu niższej instancji błędnie oceniła przedstawiony materiał dowodowy, sąd apelacyjny stwierdził, że „popełniła jedynie błąd w ocenie, a nie w zakresie jurysdykcji, którego nie można naprawić wnioskiem o certiorari, gdyż doszło już do podwójnego zagrożenia kiedy pozwany publiczny uniewinnił Tulfo i in.”.
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się pomyślnie.
Zgodnie z Zasadą 65 Regulaminu Trybunału skarga o certiorari jest środkiem prawnym dla osób pragnących dokonać przeglądu i unieważnić orzeczenia sądów lub trybunałów niższej instancji, w przypadku gdy zarzuca się im, że dopuściły się „poważnego nadużycia swobody uznania polegającego na braku lub przekroczeniu jurysdykcja.”
