Nie ma poważnych odwiedzin w przypadku „zaginionych” krewnych

MANILA, Filipiny – Nie mając ciał, nad którymi można by opłakiwać ani grobów, które można by odwiedzić, rodziny „desaparecidos” lub ofiary wymuszonych zaginięć zebrały się w sobotę, w Dzień Zaduszny, aby wezwać Prezydenta Marcosa do położenia kresu zbrodni, która od chwili objęcia urzędu zaginął co najmniej 14 osób.

Rodziny i przyjaciele z grupy praw Desaparecidos obwiniają siły państwowe za zniknięcie ofiar, a ostatnimi z nich byli działacz Felix Salaveria Jr. i James Jazmines, brat konsultanta Filipińskiego Frontu Narodowo-Demokratycznego Alana Jazminesa.

PRZECZYTAJ: Zniknięcie 2 aktywistów to „operacja profesjonalna”

Inne ofiary monitorowane przez grupę praw człowieka Karapatan to Elgene Mungcal w stanie Massachusetts. Elena Pampoza, Renel delos Santos, Denald Laloy Mialen, Lyn Grace Martullinas, Dexter Capuyan, Gene Roz Jamil de Jesus, Deah Lopez, Mariano Jolongbayan, Lee Sudario, Norman Ortiz i William Lariosa.

„Każdego roku spotykamy się z ciężkimi sercami, ale z niegasnącą nadzieją, że pewnego dnia ich odnajdziemy, że w miejscach ich spoczynku zapalą się świece i złożą kwiaty” – powiedziała Linda Cadapan, matka Sherlyn Cadapan, która jeszcze wypłynęła na powierzchnię po porwaniu wraz z inną aktywistką Karen Empeño w 2006 roku.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

12 lat później były generał dywizji Jovito Palparan Jr. został skazany za porwanie i poważne nielegalne przetrzymywanie w związku ze zniknięciem Cadapana i Empeño. Nadal nie udało się odnaleźć dwóch studenckich aktywistów, którzy prowadzili badania nad trudną sytuacją rolników w Bulacan.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

12-letnie prawo

Wzywając do sprawiedliwości, Linda i reszta rodzin zażądały ścisłego wdrożenia Ustawy Republiki nr 10353, czyli ustawy o przeciwdziałaniu wymuszonym lub przymusowym zaginięciu z 2012 r. Stwierdziła, że ​​„frustrujące” jest to, że policja i wojsko „wydają się nieświadome” tego prawa.

Zgodnie z RA 10353 sprawę uznaje się za „wymuszone lub mimowolne zaginięcie”, gdy personel lub funkcjonariusze rządowi dopuści się jakiejkolwiek formy pozbawienia wolności, takiej jak aresztowanie, zatrzymanie lub uprowadzenie, odmawiając ujawnienia miejsca pobytu osoby zaginionej.

Artykuł 8 tej ustawy wymaga od członków filipińskiej policji krajowej, sił zbrojnych Filipin i Krajowego Biura Śledczego udzielenia odpowiedzi na sprawę, w tym przeprowadzenia dochodzenia w sprawie szczegółów zniknięcia ofiary i dostarczenia rodzinom pisemnych zaświadczeń .

Obojętność

„Ten obowiązek sił państwowych nie został jeszcze wypełniony” – stwierdził Karapatan, zauważając, że zespoły poszukiwawcze Jazmines i Salaveria w Bicol spotkały się z „obojętnością” funkcjonariuszy policji, mimo że byli świadomi tej sprawy.

Podkreśliła, że ​​lokalna policja w Tabaco City również nie przeprowadziła jeszcze dochodzenia ani nie rozwiązała tej sprawy.

Na podstawie czterodniowego dochodzenia w sprawie zdarzenia Karapatan stwierdził, że dwóch entuzjastów jazdy na rowerze mieszkających w Tabaco City w prowincji Albay zostało najprawdopodobniej porwanych przez „podmioty państwowe” ze względu na sposób ich uprowadzenia, a także historię molestowania i inwigilacji, jakich doświadczają członkowie rodziny.

Salaveria, działacz na rzecz ochrony środowiska, zaginął zaledwie kilka dni po zniknięciu jego przyjaciela Jazminesa.

Bileth Batralo, brat organizatora chłopskiego Cesara Batralo, podkreślił odpowiedzialność administracji Marcosa za podjęcie działań w przypadkach desaparecidos.

„Żądamy tego [Mr.] Marcos Jr., jego doradca ds. bezpieczeństwa gen. Eduardo Año i wszystkie podległe mu siły państwowe otwierają wszystkie obozy wojskowe oraz deklarują i ujawniają rodzinom ofiar, zgodnie z prawem, lokalizacje tajnych ośrodków przetrzymywania” – powiedział Batralo.