PŁYWAJĄCA zaraza Próbka problemu w pobliżu targu Bulungan w mieście Parañaque. Zdjęcie zrobione w czerwcu 2023 r. —RiCHARD A. REYES
MANILA — Long, jedno z największych źródeł oceanów na świecie plastikowyFilipiny mają nadzieję, że nowe przepisy zobowiążą duże firmy do płacenia rozwiązania odpadowe pomoże oczyścić swój czyn.
W zeszłym roku wszedł w życie statut „Rozszerzonej odpowiedzialności producenta” (EPR) – był to pierwszy w Azji Południowo-Wschodniej przepis, który nałożył kary na firmy za odpady z tworzyw sztucznych.
Eksperyment pokazał zarówno obietnice, jak i pułapki narzędzia, które mogłoby znaleźć się wśród środków przewidzianych w traktacie mającym na celu walkę z zanieczyszczeniami tworzywami sztucznymi, który kraje mają nadzieję uzgodnić w tym roku.
Według Banku Światowego Filipiny, liczące 120 milionów mieszkańców, wytwarzają rocznie około 1,7 miliona ton pokonsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych.
Z tego jedna trzecia trafia na wysypiska śmieci, a 35 procent na otwarte tereny.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Ustawa EPR ma na celu osiągnięcie „neutralności tworzyw sztucznych” poprzez zmuszenie dużych przedsiębiorstw do ograniczania zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi poprzez projektowanie produktów i usuwanie odpadów ze środowiska.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Są zobowiązani do pokrycia początkowego 20 procent swojego śladu w zakresie opakowań z tworzyw sztucznych, obliczonego na podstawie masy opakowań z tworzyw sztucznych, które wprowadzają na rynek.
Do 2028 r. obowiązek ten osiągnie pułap 80%.
Prawo obejmuje szeroką gamę tworzyw sztucznych, w tym tworzywa elastyczne, których recykling jest nieopłacalny z komercyjnego punktu widzenia i dlatego często pozostają nieodebrane.
Nie zakazuje jednak stosowania jakichkolwiek tworzyw sztucznych, w tym popularnych, ale trudnych do odzyskania i recyklingu jednorazowych saszetek powszechnych na Filipinach.
„Manna z nieba”
Jak dotąd około połowa przedsiębiorstw kwalifikujących się na mocy prawa uruchomiła programy EPR.
Ponad tysiąc kolejnych musi to zrobić do końca grudnia, pod groźbą kary do 20 milionów peso (343 000 dolarów), a nawet cofnięcia koncesji na prowadzenie działalności.
W zeszłym roku ustawa usunęła ze środowiska 486 000 ton odpadów z tworzyw sztucznych, powiedział Agence France-Presse (AFP) podsekretarz ds. środowiska Jonas Leones.
To przekroczyło cel na rok 2023 i stanowi „część szerszej strategii mającej na celu zmniejszenie wpływu zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi na środowisko, szczególnie biorąc pod uwagę status Filipin jako jednego z największych na świecie dostawców morskich odpadów z tworzyw sztucznych”.
Prawo pozwala firmom zlecać swoje obowiązki „organizacjom odpowiedzialnym za producentów”, z których wiele korzysta z mechanizmu zwanego kredytami plastikowymi.
Umożliwiają one firmom zakup certyfikatu potwierdzającego, że tona plastiku została usunięta ze środowiska i poddana recyklingowi, upcyklingowi lub „współprzetworzona” – spalona w celu uzyskania energii.
PCX Solutions, jeden z największych graczy w kraju, oferuje lokalne kredyty w cenie od 100 dolarów na zbiórkę i współprzetwarzanie mieszanych tworzyw sztucznych do ponad 500 dolarów na zbiórkę i recykling plastiku PET trafiającego do oceanów.
Model ten ma na celu skierowanie pieniędzy do niedofinansowanego sektora zbiórki odpadów i zachęcenie do zbiórki tworzyw sztucznych, których recykling jest nieopłacalny z komercyjnego punktu widzenia.
„To manna z nieba” – powiedziała AFP była zamiatarka ulic Marita Blanco.
Blanco, owdowiała matka pięciorga dzieci, mieszka w ubogiej dzielnicy San Andres w Manili i kupuje plastikowe butelki, styropian i opakowania po cukierkach po dwa peso (3,4 centa amerykańskiego) za kilogram (2,2 funta).
Następnie sprzedaje je po 25% marży amerykańskiej organizacji charytatywnej Friends of Hope, która przy ich przetwarzaniu współpracuje z PCX Solutions.
„Nie wiedziałam, że w śmieciach są pieniądze” – powiedziała.
„Jeśli nie będę lekceważyć obowiązku zbierania śmieci, moja sytuacja finansowa poprawi się”.
„Wciąż liniowy”
Dyrektor zarządzająca Friends of Hope, Ilusion Farias, powiedziała, że projekt w widoczny sposób zmienił obszar często zaśmiecony wyrzuconym plastikiem.
„Myślę, że dwa lata temu można było zobaczyć znacznie brudniejszą ulicę” – powiedziała AFP.
„Zmiana zachowania jest naprawdę powolna i zajmuje naprawdę dużo czasu”.
Wśród tych, którzy zakupili kredyty, znajduje się producent przekąsek Mondelez, który zdecydował się bezpośrednio na „kompensację” 100 procent swojego śladu z tworzyw sztucznych.
„To kosztuje budżety firm… ale tak naprawdę właśnie powiedzieliśmy, że zobowiążemy się zrobić dla środowiska” – powiedziała AFP Caitlin Punzalan, urzędniczka ds. korporacyjnych i rządowych Mondelez Philippines.
Jednak choć firmy ustawiały się w kolejce, by kupić kredyty na tworzywa sztuczne, mniej było działań mających na celu powstrzymanie przepływu nowego plastiku, w tym poprzez przeprojektowanie.
„Redukcja wydobycia nie jest naprawdę łatwa” – powiedziała dyrektor zarządzająca PCX Solutions, Stefanie Beitien.
„Nie ma na świecie działu zakupów, który zaakceptowałby wyższą o 20 procent cenę opakowania tylko dlatego, że tak należy zrobić”.
I chociaż nie można ubiegać się o kredyty PCX w przypadku tworzyw sztucznych składowanych na wysypiskach, pozwalają one na spalanie odpadów, a popiół wykorzystywany jest następnie do produkcji cementu.
„To nadal proces liniowy, a nie kołowy, ponieważ niszczysz plastik i nadal wytwarzasz dziewiczy plastik” – przyznał Leones z ministerstwa środowiska.
Mimo to prawo pozostaje „bardzo stanowczą polityką” – twierdzi Floradema Eleazar, urzędniczka Programu Rozwoju ONZ.
Ale „nie zobaczymy natychmiastowych skutków ani teraz, ani jutro” – powiedziała.
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się sukcesem.
„Aby mieć pewność, że tak się stanie, wymagałoby to naprawdę ogromnej zmiany zachowań wszystkich”. —AFP
