W niedalekiej przyszłości zdalnie sterowane łaziki będą mogły wykonywać ważne zadania na Księżycu, kontrolowane przez ludzi z Ziemi. Pozwoliłoby to na precyzyjną realizację różnych operacji, takich jak pobieranie próbek czy montaż sprzętu. Naukowcy z laboratorium robotyki Uniwersytetu w Bristolu w Anglii pracowali nad nowym systemem teleoperacyjnym, który został niedawno przetestowany w Europejskim Centrum Zastosowań Kosmicznych i Telekomunikacji Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA). Ich system pozwala operatorom wirtualnie sterować łazikiem i korzystać z jego narzędzi bez polegania na obrazach z kamer na żywo, które są opóźnione ze względu na 1,3-sekundowe opóźnienie między Ziemią a Księżycem.
Wirtualna symulacja działania łazika
Kluczowym aspektem tego systemu jest umiejętność manipulowanie ramieniem robota w wirtualnej symulacji w celu wykonywania zadań takich jak zbieranie księżycowego regolitu, materiału naśladującego właściwości prawdziwego pyłu księżycowego. Opóźnienie w komunikacji między Ziemią a Księżycem jest pomijane, dzięki czemu operacje są płynniejsze i bardziej niezawodne. Innowację tę można wesprzeć w ramach projektu ESA Moonlight, w ramach którego planuje się wykorzystanie satelitów do przekazywania sygnałów na potrzeby misji księżycowych.
Informacje zwrotne dotykowe dla lepszej precyzji
Jeden z wyróżniających się cechy Cechą tego systemu jest włączenie sprzężenia zwrotnego, umożliwiającego operatorom wyczucie tekstury i oporu księżycowego regolitu. Joe Louca, badacz z Uniwersytetu w Bristolu, wyjaśnił, że ta funkcja może pomóc astronautom zrozumieć warunki panujące na Księżycu, gdzie grawitacja stanowi tylko jedną szóstą ziemskiej. Informacje zwrotne dotykiem są obecnie wykorzystywane w prostych zadaniach, ale istnieje potencjał w przypadku bardziej zaawansowanych zastosowań.
Przyszłe zastosowania i wyzwania
Chociaż te techniki teleoperacji zostały opracowane z myślą o misjach księżycowych, można je również zaadaptować do przyszłych misji na Marsa lub eksploracji asteroid. Zespół Louca osiągnął obiecujące wyniki, przy 100% wydajności podczas zbierania materiału i 92,5% wiarygodności systemu. Pomimo pewnych wyzwań związanych z nalewaniem materiału, wprowadzane są poprawki mające na celu poprawę dokładności.
