Wojna na Bliskim Wschodzie wchodzi w nową fazę po tym, jak Izrael osiągnął jeden z wielkich celów od początku konfliktu: położenie kresu Yahyi Sinwarowi, czołowemu przywódcy Hamasu i pomysłodawcy brutalnych ataków z 7 października.
Ale izraelskie ataki nie kończą się na Stripie W ciągu zaledwie 24 godzin zginęło 62 Palestyńczyków, a 300 zostało rannych. Netanjahu zaoferował także bezpieczne przejście bojownikom palestyńskim, którzy przetrzymują dziesiątki osób jako zakładników. Tymczasem ze Stanów Zjednoczonych porównali to, co wydarzyło się dzisiaj, z tym, co dla Amerykanów oznaczała operacja, w wyniku której w 2011 roku zginął przywódca Al-Kaidy Osama bin Laden.
We wtorek doszło do wybuchów w pobliżu granicy izraelsko-libańskiej.
Ale Biały Dom widzi szansę na zawieszenie broni. Napięcie jest nadal bardzo obecne, ale skąd ta eskalacja przemocy? Skąd wszystko się bierze? W piątek w La Linterna Expósito analizowało genezę konfliktu między Palestyńczykami a Izraelczykami.
Syjonizm i pierwsze migracje Żydów
Syjonizm to myśl polityczna, która pojawiła się pod koniec XIX wieku i utrzymuje, że Żydzi są ruchem narodowym, niereligijnym i dlatego mają prawo mieć na swoim historycznym terytorium własne państwo: Palestynę. „Uważają, że tylko dzięki narodowi żydowskiemu będą czuć się chronieni”, mówi w „La Linterna” David Hernández, ekspert ds. Bliskiego Wschodu i profesor na Uniwersytecie im Uniwersytet Complutense.
Tysiące religijnych Żydów przybywa, aby modlić się pod Ścianą Płaczu w Jerozolimie
Pierwszym powodem powrotu Żydów do Izraela jest to, że Żydzi zawsze chcieli wrócić do Jerozolimy, drugim powodem jest to, że te okolice zamieszkiwały już małe społeczności żydowskie, a trzecim jest sympatia, jaką Żydzi cieszyli się wśród tureckich właścicieli ziemskich.
Oczywiście za granicą, w 1882 r., miała miejsce pierwsza masowa migracja Żydów na te tereny z Rosji, Polski czy Rumunii, co spowodowało dekadę później W okolicy 10% ludności stanowili już Żydzi. Po pierwszej wojnie światowej, za zgodą Anglii, migracja Żydów była kontynuacją europejskiego antysemityzmu.
Przed drugą wojną światową było pięć głównych fal migracji do Palestyny. To sprowokowało pierwsze arabskie ataki na ludność żydowską, takie jak masakra w Hebronie, generując takie napięcie, że Żydzi utworzyli własne siły obronne. Pomimo tego i biorąc pod uwagę rosnące napięcie w okolicy, Nowo utworzona ONZ zatwierdza plan podziału Palestyny na dwa państwao podobnym udziale gruntów.
Syjonizm wierzy, że tylko dzięki narodowi żydowskiemu będą czuć się chronieni
Ekspert ds. Bliskiego Wschodu z Uniwersytetu Complutense w Madrycie
Proklamuje się państwo Izrael
I tak dochodzimy do kluczowej daty: 14 maja 1948kiedy proklamowane jest Państwo Izrael. Ignacio Álvarez-Ossorioprofesor arabistyki na Uniwersytecie im Uniwersytet Complutense w Madryciewyjaśnia, że dwa dni po tej dacie, gdy Arabowie palestyńscy (wspierani przez Ligę Arabską) wypowiedzieli wojnę Izraelowi, „nawet wśród Żydów doszło do nieporozumień co do porozumienia ONZ”.
W 1956 roku Egipt znacjonalizował Kanał Sueski i zablokował Cieśninę Tiran (główną drogę do izraelskich portów), a Izrael odpowiedział inwazją na Półwysep Synaj i zniszczeniem armii egipskiej. „Nie zapominajmy, że Brytyjczycy i Francuzi interweniowali po stronie izraelskiej i Był to punkt zwrotny, bo zmienił stary porządek kolonialny”. Oczywiście ONZ zmusiła Izrael do wycofania się w zamian za utworzenie strefy zdemilitaryzowanej wokół Kanału Sueskiego.
Pojazdy opancerzone armii izraelskiej przekraczają Kanał Sueski na barce w 1973 roku
W 1967 Egipt, Syria, Irak i Jordania kontynuują walkę z Izraelem i proponują ponowne przystąpienie do wojny: „Ta data jest kluczowa, ponieważ w ciągu jednej nocy Izrael podbija terytoria swoich głównych regionalnych wrogów i przejął kontrolę nad wszystkimi terytoriami palestyńskimi, potroił swoje granice i położył podwaliny pod koncepcję „ziemi dla pokoju”” – wyjaśnia Álvarez Ossorio, który jednak wyjaśnia, że „kwestia palestyńska jest wielkim przegranym, ponieważ „nigdy uda się odzyskać terytoria.”
W 1973 roku Arabowie powrócili do walki w tak zwanej wojnie Jom Kippur, znanej jako „wojna o pokój”. „Egipt i Syria ponownie połączyły siły, ale każdy z prezydentów miał inne cele” i jest pierwszym krokiem do porozumień z Camp David.
Kalendarium wojny arabsko-izraelskiej
- 1948
- Powstaje państwo Izrael
- 1956
- Wojna o Kanał Sueski
- 1967
- Izrael podbija ziemie palestyńskie
Grupy zbrojne w okolicy
Cristina De La Puentebadacz CSIC W piątek w La Linterna wyjaśnił, jakie są różne grupy w okolicy. „Hamas jest grupą islamistyczną, nie muzułmańską, ale chce narzucić islam we wszystkich instytucjachi który wywodzi się od muzułmańskich braci Egiptu.” Ekspert przypomina, że Egipt był krajem mającym wpływy polityczne w Strefie Gazy w latach powstania państwa Izrael.
Ahmed Yasin, duchowy przywódca Hamasu
„W Egipcie bardzo potężni byli Bracia Muzułmańscy, czyli partia islamistyczna, która była politycznie prześladowana przez Egipcjan, ale która osiągnęła władzę polityczną w Gazie dzięki Hamas, który powstał w 1987 r”.
Jeśli chodzi o Hezbollah, wyjaśnia, że różnią się oni od Hamasu, chociaż mają wspólny punkt konfrontacji z Izraelem. „Różnica polega na tym, że Hamas jest sunnitą, a Hezbollah szyitą, który jest zależny od Iranu i, w mniejszym stopniu, Syrii”. Zwraca uwagę, że kiedy państwo Izrael powstawało, zostało najechane w 1977 r., dotychczas należało do Jordanii, Syrii i Egiptu.
Również w odniesieniu do Houthi w Jemenie De La Puente wskazuje, że chociaż wszystkie grupy są ważne geopolitycznie, „ważna jest władza, jaką mogą sprawować w Kanale”.
