Pytanie było nieuniknione. LONDYN, 17 października.
W środę podczas swojej pierwszej konferencji prasowej jako nowo mianowany menadżer reprezentacji Anglii Niemiec Thomas Tuchel został zapytany, jaką wiadomość ma dla fanów, którzy woleliby, aby ich ukochana drużyna narodowa była trenowana przez Anglika.
Przeczytaj także | Virat Kohli przekroczył MS Dhoni i został drugim indyjskim krykiecistą, który dokonał tego wyczynu w pierwszym teście IND vs Nowa Zelandia w 2024 r.
„Przykro mi, mam tylko niemiecki paszport” – powiedział ze śmiechem, a następnie wyraził swoją miłość do angielskiej piłki nożnej i samego kraju. „Zrobię wszystko, aby okazać szacunek tej roli i temu krajowi”.
Piłkarska rywalizacja między Anglią a Niemcami jest zacięta i paszport Tuchela prawdopodobnie zostanie wykorzystany przeciwko niemu, jeśli nie uda mu się grać dla narodu, który nie podnosił męskiego trofeum od 1966 roku. Jednak jego nominacja na trzeciego zagranicznego trenera Anglii pokazuje, że nawet najlepsze kraje w tym sporcie porzucają ugruntowane przekonanie, że reprezentację narodową powinien prowadzić jeden z nich.
Przeczytaj także | ENG 291/10 w 67,2 overów (przejście przez 75 runów) | Aktualizacje na żywo Pakistanu i Anglii z drugiego testu 2024 r. Dzień 3: Siedmiobramkowy atak Sajida Khana pomaga gospodarzom objąć zasłużone pierwsze prowadzenie.
Cztery z 9 najlepszych drużyn na światowej liście FIFA mają teraz zagraniczne reprezentacje. Nawet w Niemczech czterokrotnych zdobywców Pucharu Świata, którzy nigdy nie mieli zagranicznego trenera, takich jak Holender Louis van Gaal i Austriak Oliver Glasner, uważano za poważnych kandydatów na najwyższe stanowisko, zanim krajowa federacja piłkarska przyznała w zeszłym roku Julianowi Nagelsmannowi. który jest niemiecki.
Niemiecki badacz piłki nożnej i autor Christoph Wagner, którego najnowsza książka Crossing the Line? historycznie odnosi się do rywalizacji pomiędzy Anglią i Niemcami. „To bardziej kwestia osobowości niż narodowości. Możesz być świetnym trenerem i pracować z grupą zawodników, którzy nie są wystarczająco dobrzy, aby opanować twoją technikę.
Nie wszyscy się z tym zgadzają.
Angielski autor i dziennikarz piłkarski Jonathan Wilson powiedział, że dla dużego kraju piłkarskiego posiadanie trenera z innego kraju jest „przyznaniem się do porażki”.
„Osobiście uważam, że powinno to być to, co najlepsze w jednym kraju i najlepsze w innym, i prawdopodobnie dotyczy to zarówno trenerów, jak i zawodników” – powiedział Wilson, którego książki obejmują Inverting the Pyramid: A History of Soccer Tactics. »
„Można śmiało powiedzieć, że nie możemy znaleźć w naszym kraju nikogo, kto byłby wystarczająco dobry, aby trenować naszych zawodników” – powiedział. „Myślę, że jest w tym coś trochę zawstydzającego i trochę niesmacznego”.
Tę opinię powtórzył brytyjski tabloid The Daily Mail, który o nominacji Tuchela doniósł prowokacyjnym nagłówkiem „Czarny dzień dla Anglii”.
Chociaż zagranicznych trenerów często można spotkać w mniejszych krajach i na dole światowych rankingów, nadal stanowią oni rzadkość wśród tradycyjnych potęg futbolu. Włochy, drugi czterokrotny mistrz świata, tylko trenowali Włochów. Wszyscy hiszpańscy trenerzy w swojej współczesnej historii byli obywatelami Hiszpanii. Pięciokrotny zdobywca Pucharu Świata Brazylia jest jedynym Brazylijczykiem od 1965 r., a dwukrotny mistrz świata Francja jest jedynym Francuzem od 1975 r.
I pozostaje faktem, że od pierwszego turnieju w 1930 roku kapitanem każdej drużyny, która zdobyła Puchar Świata, jest mieszkaniec tego kraju. Podobnie sytuacja wygląda w Pucharze Świata Kobiet, którego nigdy nie udało się wygrać drużynie z zagranicznym trenerem, choć Jill Ellis, która doprowadziła Stany Zjednoczone do dwóch tytułów mistrzowskich, jest obywatelką USA urodzoną w Anglii.
Niektórzy trenerzy zrobili karierę skacząc z jednej drużyny narodowej do drugiej. 76-letni Lars Lagerback był głównym trenerem rodzinnej Szwecji w latach 2000-09, następnie prowadził drużyny narodowe Nigerii, Islandii i Norwegii.
„Nie mogę powiedzieć, że poczułem jakąś dużą różnicę” – powiedział Lagerbeck The Associated Press. „Czułem, że to moje zespoły i zespoły ludzi”.
Dla Lagerbacka oczywistymi wadami trenowania obcego kraju są problemy językowe i przystosowanie się do nowej kultury, czego szczególnie doświadczył podczas swojego krótkiego pobytu w Nigerii w 2010 roku, kiedy prowadził drużynę w Pucharze Świata.
W przeciwnym razie, powiedział, „zależy to od wyników”, a Lagerback będzie ciepło wspominany na Islandii, zwłaszcza po tym, jak poprowadził kraj do Euro 2016 po raz pierwszy w reprezentacji, po zwycięstwie nad Anglią w 1/8 finału
Lagerback zwrócił uwagę na dobre wykształcenie i dużą liczbę trenerów dostępnych w potęgach piłkarskich, takich jak Hiszpania i Włochy, aby wyjaśnić, dlaczego nie zwracają się oni do trenerów zagranicznych. Na tegorocznych Mistrzostwach Europy pięciu trenerów pochodziło z Włoch, a zwycięskim trenerem został Luis de la Fuente, który po prowadzeniu drużyn młodzieżowych awansował do hiszpańskiej drużyny seniorów.
Portugalia po raz pierwszy szukała poza swoimi granicami Brazylii, z którą łączą ją historyczne więzi, kiedy w zeszłym roku mianowała Hiszpana Roberto Martineza na trenera kadry narodowej. W zeszłym roku Brazylia również próbowała – ale ostatecznie bezskutecznie – pozwać włoskiego trenera Realu Madryt Carlo Ancelottiego i prezes Brazylijskiej Federacji Piłki Nożnej Ednaldo Rodríguez, powiedzieli: „Nie ma znaczenia, czy jest to obcokrajowiec, czy Brazylijczyk nie ma uprzedzeń wobec narodu. “
Stany Zjednoczone miały długą listę zagranicznych trenerów, zanim Mauricio Pochettino, były menedżer Chelsea z Argentyny, objął w tym roku stanowisko trenera mężczyzn.
FA z pewnością nie miała żadnych skrupułów, aby uczynić Tuchela trzecim trenerem urodzonym za granicą, po szwedzkim Svenie-Goranie Erikssonie (2001-06) i Fabio Capello (2008-12) i po prostu wierzyła, że jest najlepszym trenerem dostępnym na świecie. rynek
W przeciwieństwie do Erikssona i Capello Tuchel miał przynajmniej wcześniejsze doświadczenie w pracy w angielskiej piłce nożnej – w 18 miesięcy wygrał z Chelsea Ligę Mistrzów – a także lepiej mówi po angielsku.
Nie może to jednak zadowolić wszystkich niedowiarków.
„Mam nadzieję, że uda mi się ich przekonać, pokazać i udowodnić, że jestem dumny z bycia angielskim menadżerem” – powiedział Tuchel. (AP)
(To jest nieedytowana i automatycznie wygenerowana historia z kanału Syndicated News, personel LatestLY mógł edytować tekst treści lub nie)
