Cztery nowo przetłumaczone teksty japońskie dostarczają cennych informacji na temat rytuału ścięcia samurajów, szczególnie w okresie Edo (1603–1868). Wbrew powszechnemu przekonaniu, że samurajowie często popełniali samobójstwa w wyniku samookaleczeń, teksty te ujawniają, że w tamtych czasach bardziej typową praktyką było ścięcie głowy przez innego samuraja.
Znaczenie Wewnętrznych Sekretów Seppuku
Najstarszy z tych tekstów, Wewnętrzne tajemnice Seppuku, pochodzi z XVII wieku i zawiera nauki tradycyjnie przekazywane ustnie. Autorka Mizushima Yukinari podkreśliła znaczenie tych lekcji dla zapewnienia dobrego przygotowania samurajów. Tłumaczenia wykonał Eric Shahan, specjalista od tekstów sztuk walki i praktykujący Kobudo.
Różnice w ceremonii w zależności od rangi
Dokumenty rzucają światło na zróżnicowanie ceremonii egzekucyjnej w zależności od rangi skazanego. Na przykład wysocy rangą samurajowie byli traktowani w skomplikowany sposób, łącznie z ofiarowaniem sake przed egzekucją. W wielu przypadkach kaishaku, czyli drugi, po okazaniu noża, szybko ścinał głowę skazańcowi. Jedną z kluczowych instrukcji zanotowanych w tekstach jest to, aby kaishaku skupiał się na oczach i stopach skazanego, aby zachować bojowy spokój.
Różnice w traktowaniu samurajów
The teksty (za pośrednictwem Live Science) również podkreślają wyraźną różnicę w traktowaniu samurajów wysokiej i niskiej rangi. Podczas gdy osoby o wysokiej randze często traktowano z wielkim szacunkiem, osoby o niższej randze spotykały się z surowszymi metodami egzekucji, takimi jak wiązanie przed ścięciem i bezceremonialne pozbywanie się głów.
Sprawa Ody Nobunagi
Oda Nobunaga, wybitny daimyo, jest przykładem złożoności rytuałów samurajskich. Jego wymuszony wybór Seppuku po zdradzie rodzi pytania dotyczące ceremonialnego zachowania, którego mógł doświadczyć. Niuanse ujawnione w tych tekstach rzucają wyzwanie istniejącemu postrzeganiu kultury samurajów i jej rytuałów, podkreślając bogaty gobelin tradycji i hierarchii.
