Evgeni Malkin z Penguins starzeje się, zmienia i jeszcze nie jest skończony

Dwa dni przed swoim 19. sezonem w NHL Evgeni Malkin siedzi w szatni ośrodka treningowego Pittsburgh Penguins i obserwuje Drew O’Connora i Jacka St. Ivany’ego, dwóch swoich najmłodszych kolegów z drużyny. Byli jeszcze dziećmi, kiedy Malkin stał się już ikoną Pittsburgha. Teraz dzielą wspólną szatnię.

„Czas leci” – powiedział Malkin, kręcąc głową.

Malkin oczywiście nie lata już tak jak kiedyś.

Teraz 38-letni Malkin wie, że pozostało mu tylko tyle czasu do jego udekorowanej kariery. Jego dziedzictwo jest bezpieczne i pewnego dnia zostanie utrwalone w Hockey Hall of Fame w Toronto. Ale jego znaczne umiejętności fizyczne rozpoczęły nieuniknioną erozję i on o tym wie.

„To frustrujące” – mówi, przyznając, że nie zawsze może przejmować kontrolę nad meczami tak, jak w młodości, kiedy Sidney Crosby i Alex Owieczkin byli jego jedynymi rówieśnikami, a jego dominacja fizyczna czasami przewyższała ich dominację. – Ale wiesz, jeszcze nie skończyłem.

Malkin, przedwcześnie rozwinięta gwiazda od chwili, gdy przybył do Pittsburgha w 2006 roku w wieku 20 lat, nie zamierza odejść z skomleniem.

„Ja i Sully rozmawialiśmy”

Malkin nadal jest dobrym graczem NHL, strzelając 27 goli w każdym z ostatnich dwóch sezonów. W sezonie 2022–2023 zdobył 83 punkty w 82 meczach, ale jego łączna liczba punktów spadła do 67 w zeszłym sezonie, głównie z powodu historycznie złej gry Penguins w przewadze.

„Mam nadzieję, że ludzie nadal zdają sobie sprawę, jaki jest wspaniały” – powiedział Michael Bunting, zadziorny lewy skrzydłowy Malkina. „Nadal uważam go za jednego z najlepszych graczy na świecie i nie tylko ja mam takie zdanie”.

Malkin oczywiście wie lepiej niż ktokolwiek inny, że nie uczestniczy już w rozmowach na temat najlepszego zawodnika na świecie. Nadal budzi strach i szacunek, ale jego kariera jest już na ostatniej prostej, co skłoniło Malkina do rozmowy z trenerem Penguins Mikiem Sullivanem podczas obozu przygotowawczego.

„Rozmawiałem z Sullym” – powiedział Malkin. „Rozmawialiśmy o pewnych zmianach w mojej grze”.

Malkin jest uroczo impulsywny na lodzie i poza nim. Kiedy Pingwiny walczą, spróbuje zatańczyć przez wszystkich pięciu przeciwnych łyżwiarzy. Kiedy się wścieka, może podkręcić fizyczność. Kiedy tłum na stadionie PPG Paints Arena wybucha jedną z opatentowanych pieśni „Ge-No”, jego poziom energii podwaja się.

Trzeba było zająć się tą impulsywnością.

„Mam duże doświadczenie i muszę pokazać, że jeśli jesteś dobrym graczem, z biegiem lat uczysz się zmieniać swoją grę. Muszę to zrobić” – powiedział Malkin. „Rozmawialiśmy o tym, że może nie będziemy próbować pokonywać ludzi jeden na jednego na każdej zmianie. Czasami, gdy jesteś świeży na zmianie, tak, idź na to. Chcę jednak nauczyć się być bardziej cierpliwy, częściej wykorzystywać swoich skrzydłowych i widzieć, co się dzieje, zamiast cały czas próbować pokonywać ludzi. Jeśli za 30–40 sekund będę miał zmianę, muszę grać mądrze w hokeja”.

W ten sposób Malkin nie może naśladować Crosby’ego ani używać go jako przewodnika… „Sid jest niesamowity. On jest wciąż taki sam.”

Zamiast tego Malkin obejrzał taśmę swojego innego długoletniego współpracownika.

Owieczkin pozostaje produktywny, ale w ostatnich latach badanie wzroku nie było dla niego łaskawe, ponieważ jego umiejętności jazdy na łyżwach słabły. Malkin potrafi nawiązać kontakt na pewnym poziomie.

„Teraz często oglądam grę Owieczkina” – powiedział. „Nie gra już tak często jeden na jednego. Częściej jednak trafia do siatki i zbiera zbiórki. Zobacz, gdzie obecnie w lidze padają bramki. Wszędzie w sieci. Chcę tam częściej grać i strzelić kilka brudnych bramek.

Tego chcą także Sullivan i trenerzy Penguins. Malkin znacznie częściej bagatelizuje powszechnie oczernianą grę Penguins w przewadze. Jego brak szybkości sprawia, że ​​czasami staje się problemem, gdy znajduje się w pobliżu niebieskiej linii, ale w klatce niewielu może mu dorównać.

„Nie wiem, czy ludzie zdają sobie sprawę, jak silny jest” – powiedział Bunting. – Powodzenia w przenoszeniu go.

Malkin zawsze pozostanie Malkinem, co oznacza, że ​​czasami będzie olśniewał, a czasami wprawiał w zakłopotanie niekorzystną karą lub ryzykiem, które się nie powiodło. To jest w jego DNA. Mówi jednak, że nadchodzą zmiany dla dobra jego zespołu i własnej gry.

„Nadal spróbuję czegoś” – powiedział z uśmiechem. „Ale jestem najstarszym zawodnikiem w tej drużynie i muszę grać mądrzejszego hokeja”.

Jak na mężczyznę, koledzy z drużyny Malkina nadal okazują mu wiele uznania.

„Pamiętam, kiedy nie dostał się do składu składającego się ze 100 zawodników NHL” – powiedział obrońca Marcus Pettersson. „Wtedy to był żart i teraz to żart. Ale chłopaki tutaj wiemy, jak wspaniały jest nadal. Mam nadzieję, że wszyscy inni też to zrobią.”

„Nikt nie chce przechodzić na emeryturę”

Malkinowi pozostały dwa lata kontraktu, a kiedy umowa wygaśnie, zabraknie mu kilku miesięcy do 40.

W kręgach Penguins od dawna zakładano, że Malkin nazwie to wówczas karierą. Będzie grał przez 20 sezonów i przyćmił każdy możliwy kamień milowy, a biorąc pod uwagę jego trajektorię jazdy na łyżwach, może po prostu nadszedł czas.

„Jeśli nie gram dobrze i nie jestem naprawdę zadowolony ze swojej gry, to tak, to prawdopodobnie moje ostatnie dwa lata” – powiedział Malkin. „Ale nie mogę powiedzieć na pewno, że skończę w ciągu dwóch lat. Jeśli w tym i następnym roku będę dobrze grać, jeśli będę zadowolony ze swojej gry, to może potem będę grał jeszcze trochę więcej. Byłoby miło.”

Trudy kariery w NHL nie były łaskawe dla organizmu Malkina. Dwukrotnie przeszedł operację rekonstrukcyjną ACL.

W niektóre dni jego ciało boli bardziej niż w inne.

„Moje ciało nie jest idealne” – powiedział. „Ale mój umysł? To wspaniałe uczucie. Mój umysł i głowa są dobre. Mogę powiedzieć, że nadal jestem podekscytowany tym sezonem, tak samo jak wtedy, gdy po raz pierwszy przyjechałem do Pittsburgha. Nadal lubię pracować. Zmieniłem trochę swoją mentalność (podejście). Jestem bardziej pozytywnie nastawiony niż kiedyś. Jestem najstarszym członkiem zespołu, więc próbuję różnych rzeczy, pozytywnych rzeczy. ”

Jeśli te Czy swoje ostatnie dwa sezony Malkin chce, aby były wyjątkowe. Obecnie absorbuje wszystko, od spędzania czasu z wieloletnimi przyjaciółmi Crosbym i Krisem Letangiem po ulubione wycieczki objazdowe i pomaganie drużynie Penguins w powrocie do sezonu posezonowego.

Jego wyjaśnienie jest proste.

„Nikt nie chce przechodzić na emeryturę” – stwierdził. „Każdy chce grać jak najdłużej, ale wiem, że nie mogę grać dłużej. To prawdopodobnie moje ostatnie dwa, trzy lata. Kiedy nadchodzą twoje ostatnie dwa, trzy lata, chcesz grać jeszcze więcej. Chcę grać na wysokim poziomie w moich ostatnich sezonach i pomóc mojemu zespołowi.

Malkin chce zrobić ostatnie wrażenie, zanim nadejdzie czas.

– Naprawdę – powiedział. – I nadal mam kilka rzeczy. Moje umiejętności. Moja obsługa kija. Moje odejście.

Evgeni Malkin desperacko pragnie jeszcze jednej szansy na świętowanie zdobycia Pucharu Stanleya z bliskim przyjacielem Sidneyem Crosbym. (Dave Sandford / Getty Images)

„Nie wcześniej”

Tak, Malkin myśli o emeryturze, ale tylko na swoich warunkach.

Jego warunki obejmują wyjazd na play-offy.

Czy Malkin mógłby przejść na emeryturę, jeśli Penguins ponownie opuszczą sezon posezonowy w każdym z dwóch kolejnych sezonów?

„Na sto procent nie” – powiedział Malkin.

Nie żartował ani się nie uśmiechał.

„Bardzo kocham play-offy i bardzo kocham naszych fanów” – powiedział Malkin. „Muszę to poczuć jeszcze raz. Nie mógłbym odejść, jeśli nigdy więcej nie zagram w play-offach. Nie wcześniej niż wtedy.

Penguins ostatni raz grali po sezonie w 2022 roku przeciwko New York Rangers. Chociaż serial jest w dużej mierze pamiętany dzięki dominacji Crosby’ego i późniejszej kontuzji Jacoba Trouby, która zmieniła serię, Malkin przeżył wiele niezapomnianych chwil. Wygrał klasyczny mecz nr 1 z potrójną dogrywką na Madison Square Garden po odbiciu, które pokonało rodaka Igora Shesterkina. Gdy Crosby wypadał z szóstego meczu, a Penguins przegrywali 3:2, Malkin ukradł podanie Trouby i strzelił gola w ucieczce, po raz ostatni rozpalając publiczność przed playoffami PPG Paints Arena.

Bardziej niż cokolwiek innego marzenie o kolejnym takim pośpiechu motywuje Malkina do działania.

Dwa dni później Rangersi wygrali serię po dogrywce w Madison Square Garden. Potem przyszły dwa kolejne sezony i niezdolność Penguins do powrotu na etap posezonowy, którego Malkin wciąż pragnie.

„Byłem bardzo wściekły przez ostatnie dwa lata” – powiedział. „Do play-offów brakuje jednego lub dwóch punktów. Straszny. To nie tak, że zabrakło nam 10 punktów, wiesz? Nadal jestem zły. Chcę wrócić.

Los chciał, że tego lata Malkin stanął twarzą w twarz z elementem sprzętu, który napędza go do dziś.

Max Ivanov, wieloletni przyjaciel Malkina, jest trenerem umiejętności drużyny Florida Panthers. Tego lata zaprosił Malkina na imprezę związaną z Pucharem Stanleya.

„Kielich tam był i dotknąłem go” – powiedział Malkin. „Nie świętowałem jak szalony. Jestem Pingwinem. Ale miło było go dotknąć. Byłem szczęśliwy z powodu Florydy i przyjaciół, których tam mam. Ale chcę go z powrotem, zanim przejdę na emeryturę.

(Zdjęcie na górze: Justin Berl / Getty Images)