W piątek w pierwszym meczu przedsezonowym obie drużyny pokonały Nuggets 107:103.
Zwycięstwa i porażki niekoniecznie mają znaczenie w okresie przygotowawczym, ale szczegóły mają znaczenie. Oto przedsezonowy raport giełdowy.
Robić zapasy
Przedsezon P
Payton Pritchard nie wykorzystał szansy, jaką dała syrena sygnalizująca przerwę, aby uzupełnić swoją rosnącą kolekcję podań, ale po trudnej próbie nie zdołał wyciągnąć żelaza. Niemniej jednak nadal odznaczał się mianem króla przedsezonowego.
Po zdobyciu średnio 15,6 punktu przez 23,6 minuty na mecz w zeszłym sezonie przedsezonowym, Pritchard przekroczył ten wynik w piątek, zdobywając 21 punktów w 24 minuty. Nie skupiał się na niczym, szukając okazji do strzału od chwili, gdy wszedł do gry. Trafił 6 z 12 rzutów za trzy punkty, zdobywając 14 punktów w pierwszej połowie i kolejne siedem w trzeciej kwarcie. Strażnik wypadł jako czwarty, podobnie jak pozostali stali bywalcy, ale dopiero wtedy zaliczył sześć asyst. Ofensywa Celtics często wyglądała najlepiej, gdy grał z nim na boisku.
Przedsezonowy występ Pritcharda w 2023 r. był zapowiedzią najlepszego sezonu w jego karierze. Być może kolejny mocny okres przygotowawczy zasugeruje, że jest gotowy na kolejny krok naprzód.
Podejście White’a
Obydwa zespoły rozpoczęły treningi w zeszłym tygodniu i nadal z pewnością odczuwały skutki 12-godzinnego lotu do Abu Zabi. Mieli wszelkie powody, aby grać niechlujną koszykówkę i z pewnością zagrali trochę wcześniej. Jayson Tatum i Jaylen Brown na zmianę popełniali brzydkie straty. Luke Kornet mocno spudłował ambitną próbę podbicia z odległości około 3 metrów. Obrona Celtics miała kilka momentów, w tym moment, gdy Brown rozbił Vlatko Čančara podającego go ze szkła, ale nie zawsze wydawało się to powiązane.
Derrick White pracował jednak z zapałem. Na początku pierwszej kwarty pozbawił Aarona Gordona słupka, a następnie wykonał kilka godnych podziwu rotacji w defensywie. W połowie pierwszej kwarty White biegał tam i z powrotem po boisku, próbując ratować posiadanie piłki, gdy Nuggets mieli przewagę. Później jego upór zmusił Michaela Portera Jr. do podróży i spowodował kradzież od tyłu w fazie przejściowej.
To był po prostu okres przedsezonowy. Celtics są obrońcami tytułu. A White, jeden z ich najlepszych zawodników, rywalizował tak, jakby gonił o miejsce w składzie. Nadał taki ton, jakiego pragnie Joe Mazzulla. Boston nie zawsze grał dobrze, ale zazwyczaj grał twardo.
Sweter Tillmana
Xavier Tillman wystąpił w 20 meczach w sezonie zasadniczym i ośmiu meczach play-off dla drużyny Celtics w zeszłym sezonie, ani razu nie trafiając ani razu za trzy punkty w żadnym meczu. Zrobił to w piątek, wychodząc 2 na 3 z głębi przedsezonowego otwarcia.
Stanie się niezłym strzelcem zewnętrznym byłoby znaczącym osiągnięciem dla Tillmana. Choć jego obrona jest zazwyczaj znakomita, w zeszłym sezonie nie znalazł wielu sposobów, aby pomóc bostońskiej ofensywie (z jednym godnym uwagi wyjątkiem, gdy w finale wykonał kluczowy rzut za trzy punkty). Nigdy nie będzie dobrym strzelcem wykończającym piłkę nad obręczą, ale Celtics mają nadzieję, że zacznie ranić obronę, której celem jest pozostawienie go otwartego za łukiem.
Jako 26,7%-procentowy zawodnik w swojej karierze rzucający za trzy punkty, Tillman nie przedstawił zbyt wielu dowodów, aby wierzyć, że kiedykolwiek uda mu się wykonać solidny rzut z zewnątrz. Włączając okres posezonowy, trafił 9 z 29 rzutów za trzy punkty (31 procent) po dołączeniu do Celtics w ostatecznym terminie wymiany. Jednak już w piątek w pierwszej minucie na korcie odważnie podjął się rzutu za trzy punkty po przełamaniu, a później wykonał dwa rzuty rożne. Będzie musiał zrobić znacznie więcej, aby udowodnić, że potrafi konsekwentnie odbijać strzały, ale każde jego trzypunktowe trafienie będzie pomocne, zwłaszcza gdy Kristaps Porziņģis będzie pauzował.
W piątek Celtics grali jak zwykle w pierwszym składzie, ale zabrakło dwóch najlepszych zawodników w Porzingis (stopa) i Al Horford (odpoczynek). Pod ich nieobecność mecz rozpoczął Kornet. Zdobył sześć punktów, zebrał 11 zbiórek i zanotował trzy asysty.
Derrick White był już w doskonałej formie podczas pierwszego meczu przedsezonowego Celtics. (Francois Nel/Getty Images)
Zapasy w dół
Strzelanie na koniec rotacji
Po wykorzystaniu przez całą pierwszą kwartę czterech zwykłych zawodników rozpoczynających z gry na boisku z Kornetem i Xavierem Tillmanem, Celtics rozpoczęli drugą kwartę grą na ławce rezerwowych. W składzie znaleźli się Jaden Springer i Jordan Walsh, co sugeruje, że mogą wcześnie zyskać przewagę, niezależnie od możliwości, jakie stwarzają Pritchard i Sam Hauser.
Springer i Walsh podawali imponujące podania i czasami inicjowali atak. Łącznie zaowocowali pięcioma ofensywnymi zbiórkami i kilkoma mocnymi uderzeniami z rzutu rożnego. Pokazali swoje obiecujące narzędzia obronne. Połączyli także siły, aby strzelać 2 za 7 zza łuku, ujawniając potencjalną słabość elementów Celtics na końcu rotacji. Walsh produkował obie te marki, ale czasami też się wahał. Jego osiągnięcia sięgające czasów studenckich sugerują, że jego udar zewnętrzny jest w najlepszym wypadku wątpliwy. To samo tyczy się Springera.
Rotacje przedsezonowe nie zawsze mają duże znaczenie (pamiętacie, jak Juancho Hernangomez zaczynał mecz od Horforda podczas pierwszego meczu przedsezonowego pod wodzą Ime Udoki?), ale Celtics nie traktowali priorytetowo strzelań, zajmując dziewiąte i dziesiąte miejsce w pierwszym meczu. Walsh i Springer mieli jednak swoje momenty i na swój sposób intrygują młodych graczy. Wśród innych możliwych opcji na boisku Baylor Scheierman zagrał dopiero w czwartej kwarcie, a Lonnie Walker pojawił się z zawodnikami z głębokiej ławki jedynie przez ostatnie cztery minuty.
Nowicjusz Scheierman
Nigdy nie jest mądrze przesadnie reagować na przedsezonowy debiut debiutanta. Kariera Baylora Scheiermana z pewnością nie będzie definiowana na podstawie tego, jak dobrze rozegrał osiem minut, a wszystko to w czwartej kwarcie, przeciwko rezerwom Nuggets.
To powiedziawszy, Scheierman miał niepomyślny początek. Jego pierwsza próba za trzy punkty uderzyła w bok tablicy. Jego drugi wystrzelił kulę powietrzną. Rzucił nierozważnym podaniem poza boisko i do przerwy nie udało mu się przerobić kwestionowanego układu. Scheierman przechwycił podanie i prawie wyprowadził szarżę, ale będzie miał nadzieję na bardziej efektowny występ w ofensywie podczas swojej drugiej przerwy. Nie rozegrał ani minuty w barwach regularnie występujących w rotacjach, co może oznaczać, że prawdopodobnie rozpocznie sezon zasadniczy bez żadnej roli.
Każdy, kto ma nadzieję, że Celtics zdobędą mniej trójek
Czy krytycy strategii „za trzy punkty” Mazzulli nadal istnieją? Jeśli tak, to musieli nienawidzić ofensywnego podejścia Celtics w Abu Zabi. W pierwszej połowie wykonali 35 rzutów za trzy punkty, a mecz zakończyli z 61. Ta ostatnia liczba ustanowiłaby rekord franczyzy, gdyby pojawiła się w meczu w sezonie zasadniczym. Celtics dokonali tego bez swoich dwóch potężnych zawodników, Porziņģisa i Horforda.
Tatum, którego problemy w centrum miasta w fazie play-off stały się tematem przewodnim, rozpoczął przedsezon od wyczerpania 3 z 7 prób za trzy punkty w 19 minut. Był jednym z sześciu zawodników Celtics, którzy zdobyli wiele punktów za trzy punkty. Na tej liście znalazł się dwustronny zawodnik kontraktowy Drew Peterson, który zdobył 10 punktów w imponującej czwartej kwarcie w meczu przeciwko końcówce ławki rezerwowych Nuggets. Trafił 2 na 5 w próbach za 3 punkty.
Pewne rzeczy uległy zmianie w przypadku Celtics. Wiele pozostało takie samo. Nadal chcą strzelać, strzelać i jeszcze raz strzelać.
(Zdjęcie: Fadel Senna / AFP za pośrednictwem Getty Images)
