Infrastruktura transportowa jest podstawą organizmu gospodarczego i społecznego. Rozwoju demograficznego i bogactwa nie można zrozumieć bez dobrej sieci kolejowej i drogowej tworzącej terytorium.
I są liczby. Z danych INE wynika, że w 2023 roku transportem publicznym skorzystało prawie 5,2 miliarda podróżnych, o 18% więcej niż w roku poprzednim, a gospodarstwa domowe przeznaczyły na pokrycie wydatków związanych z transportem średnio 3778 euro. Wydatki, które nie uchroniły się przed inflacją, gdyż w tym roku tylko loty krajowe wzrosły o 30%.
Znaczenie mobilności mierzy się również liczbą pojazdów poruszających się po naszych drogach. Z 593 samochodami na 1000 mieszkańców wyprzedzamy USA, jak wynika z niedawnego badania RACE, które pokazuje, że prawie połowa Hiszpanów woli podróżować własnym pojazdem w porównaniu z 27% populacji, która wybiera autobus, metro lub pociąg.
Hiszpania, wysoki poziom infrastruktury
Niedawny raport Stowarzyszenia Inżynierów Budownictwa Dróg, Kanałów i Portów przyznaje naszej infrastrukturze ocenę 6,5, na poziomie krajów sąsiadujących, takich jak Francja i Niemcy, ale plasuje nas poniżej światowych liderów, takich jak Japonia, USA i Korea Południowa . Chociaż nasz system ma mocne strony w zakresie bezpieczeństwa, funkcji i wydajności, utrudnia nam brak funduszy.
Autostrada Atlantycka
Julián Núñez, prezes SEOPAN, Stowarzyszenia Firm Budowlanych i Koncesjonariuszy Infrastruktury, wyjaśnia, że jesteśmy na samym dole UE pod względem inwestycji na mieszkańca i obszar, a jeśli przyjmiemy liczby bezwzględne, jesteśmy od 40 do 60% poniżej Niemiec Włoch, ponieważ w dalszym ciągu odczuwamy skutki cięć wynikających z kryzysu finansowego. Jeśli dokonamy rozróżnienia według sektora, eksperci wystawiają wyraźną ocenę portom lotniczym i miejskiemu transportowi publicznemu w porównaniu z drogami i liniami kolejowymi, które ledwo przejeżdżają.
Liderzy dróg, ale nie w ochronie
Drogi obsługują 86% wewnętrznej mobilności osób i 96% ruchu towarowego. Hiszpania jest europejskim liderem z 17 660 kilometrami autostrad i autostrad. Wyraźny efekt szkieletowy tej infrastruktury koliduje z jej złym utrzymaniem, w przypadku którego przywództwo znika, a w 2023 r. przydzielono jedynie 1 548 mln euro, co stanowi zaledwie jedną trzecią zalecanego minimum według Stowarzyszenia Przedsiębiorstw zajmujących się ochroną i eksploatacją infrastruktury (ACEX).
Eksperci zwracają uwagę, że potrzebne są usprawnienia na drogach konwencjonalnych, zwiększenie liczby obszarów usługowych, wprowadzenie opłat czy zastosowanie nowych technologii. Hiszpańskie Stowarzyszenie Drogowe szacuje deficyt w zakresie konserwacji na 10 000 milionów.
Czy w końcu będziemy płacić za korzystanie z dróg?
90% naszej sieci drogowej jest finansowane ze środków publicznych, co oznacza, że stoimy w sprzeczności z resztą krajów UE, które w większości w 22 z 27 pobierają jakiś rodzaj opłat za 100% swojej sieci o dużej przepustowości .
ŹRÓDŁO: AUDASA
Dlatego prezes SEOPAN mówi jasno: „mamy odniesienie, mamy system europejski i jestem przekonany, że przy odpowiedniej debacie i zaproponowaniu różnych alternatyw, jakie mamy, jest to rozwiązanie, od którego nie ma odwrotu i w którym „W perspektywie średnioterminowej Komisja Europejska będzie nalegać, abyśmy rozwiązali tę sytuację”.
Stowarzyszenie pracodawców oblicza, że nowy model umożliwiłby zmniejszenie wydatków publicznych o 41 miliardów euro w ciągu 25 lat, pobór podatków na poziomie 35 miliardów euro i roczną nadwyżkę w wysokości 3 miliardów euro rocznie, co przełożyłoby się na większe inwestycje w odtworzenie , elektromobilność, cyfryzacja, transformacja ekologiczna i bezpieczeństwo.
Jednak dla klubu motoryzacyjnego RACE rozwiązanie to byłoby niewystarczające i niesprawiedliwe, gdyż szkodziłoby obszarom o niskich dochodach i wiejskim, kierując ruch na drogi drugorzędne, na których występuje najwyższy wskaźnik wypadków.
„W przypadku AVE posunęliśmy się za szybko przy tak małym zapotrzebowaniu”
Profesor ekonomii stosowanej i ekspert ds. infrastruktury, Ginés de Rus, jest bez ogródek: „żadna sieć AVE nie jest opłacalna z finansowego i społecznego punktu widzenia, jedynie linia Madryt–Sewilla ledwo przechodzi. AVE odebrało dużą część funduszy publicznych, które mogły pokryć pilniejsze potrzeby”.
AVE opuszcza stację Castellón
Wyraźnym przykładem jest Cercanías Madrid, który co miesiąc traci 1 milion użytkowników z powodu incydentów obciążających usługi drogowe. Są to dane rządu Wspólnoty Madrytu, które kontrastują z faktem, że Hiszpania jest drugim krajem na świecie pod względem liczby kilometrów AVE za Chinami, ale pozostaje w tyle pod względem liczby użytkowników (32,4 mln w 2023 r., daleko od 1,9 mld w Chinach) lub 86 mln we Francji, 82 mln w Niemczech i 60 mln we Włoszech w samym 2021 r.
Na razie samo wejście konkurencji nie wystarczy, choć do lipca liczba pasażerów AVE przekroczyła 10 milionów, o 21% więcej niż rok wcześniej.
Profesor De Rus wyjaśnia, że polityka przywiązywała zbyt dużą wagę do projektowania sieci i że zalecana byłaby lepsza ocena i dążenie do większego rozwoju sieci na średnim dystansie. I podsumowuje: „Stwierdzenie, że pociąg przeżywa najlepszy moment w swojej historii, jest przesadą, a przynajmniej wizją części społeczeństwa”.
Mobilność elektryczna, ideał, który jeszcze się nie rozpoczął
Bruksela chce, aby od 2035 roku zaprzestano sprzedaży pojazdów z silnikami spalinowymi. Cel, który wydaje się trudny dla całej UE, a zwłaszcza dla Hiszpanii. Tylko 12% udziału w rynku stanowią samochody w 100% elektryczne lub hybrydowe typu plug-in, a z blisko 36 000 punktów ładowania plasujemy się poniżej średniej europejskiej.
Félix García ze stowarzyszenia producentów Anfac również podkreśla, że 20% tych punktów ładowania nie działa i brakuje oznakowań. I dodaje: „jest za dużo biurokracji i brakuje skuteczniejszej pomocy bezpośredniej, bo w niektórych przypadkach trwa ona nawet do dwóch lat”.
Ze swojej strony Julián Núñez uważa, że wyraźne przywództwo Ministerstwa Transportu i Zrównoważonej Mobilności w procesie decyzyjnym pomogłoby przyspieszyć instalację punktów ładowania, realnie wykorzystując fundusze europejskie.
Lotniska duchy… wyciągnięta lekcja?
Hiszpania jest jednym z krajów na świecie o największej liczbie portów lotniczych, 48, jednak tylko 14 przekracza 3 miliony pasażerów rocznie, a tylko 7 przekracza 10 milionów, jak ma to miejsce w Madrycie, Barcelonie czy Palmie na Majorce. według danych Statisty.
Prawie jedna piąta naszych lotnisk nie obsługuje 100 tysięcy pasażerów, są to lotniska widma, które oznaczają straty dla Aeny po wielomilionowych inwestycjach. Obiekty w Burgos, Ciudad Real, Huesca i Kordobie wyróżniają się.
Aena wprowadziła plan zachęcający do korzystania z portów lotniczych obsługujących mniej niż 3 miliony pasażerów. Eksperci doceniają próbę wykorzystania istniejących aktywów, podkreślają jednak, że na przyszłe inwestycje należy patrzeć nie tyle pod względem ilościowym. ale jakość.
