Andy Ibáñez był w tym roku pałkarzem poniżej średniej, który był także gorszy od ligi w meczach z szybkimi piłkami. Josh Hader rzuca jedną z najlepszych szybkich piłek w grze. Pracownik Tygrysów i tak pokonał gwiazdę Astros w ósmej rundzie, dwukrotnie uderzając w ciężarówkę poruszającą się z prędkością 98 mil na godzinę przy liczeniu 1 i 2, aby oczyścić załadowane bazy i wprowadzić Detroit do następnej rundy play-off z wynikiem 5- 2 zwycięstwo w drugiej grze serii Wild Card. Tygrysy zmierzą się z Cleveland Guardians w American League Division Series.
„Kiedy rzuca piłkę do górnej połowy strefy, jest naprawdę dobra” – powiedział trener miotacza Astros, Josh Miller, o szybkiej piłce Hadera, która jest jedną z bardziej dominujących i zwodniczych w grze. „Kiedy go rzuca, daje to chłopakom szansę”.
Boisko, które przyniosło dublet, który w zasadzie zakończył sezon Houston, było fatalne. To przyćmiło świetny występ startera Astros, Huntera Browna, który ograniczył Tygrysy do jednego przejazdu – homera Parkera Meadowsa – przez 5 i pół rundy z dziewięcioma strikeoutami.
W siódmym secie Astros wypracowali sobie pierwsze prowadzenie w serii dzięki trafionemu pałkarzowi, dwóm singlom i sprytnej, agresywnej grze bazowej prowadzonej przez Jeremy’ego Peñę. Jednak w ósmym secie wszystko się posypało dla ich bullpen, gdy Ryan Pressly i Hader wspólnie zrezygnowali z dwóch singli, dwóch spacerów, szalonego boiska i wielkiego dubletu Ibáñeza.
„Chaos przez resztę tygodnia” obiecał menadżer Tygrysów, AJ Hinch, za asem Tarikiem Skubalem, który dominował w pierwszym meczu. Długoterminowy plan Hincha w drugim meczu pasował do tych założeń i zadziałał. Pięciu z sześciu obrońców Tygrysów utrzymało Astros bez punktów, a tylko debiutant Jackson Jobe pozwolił na jakiekolwiek runy. — Eno Sarrisa
Dublet Andy’ego Ibáñeza wysłał Tygrysy na ALDS
Przez tak długi czas Ibáñez był najlepszą figurą szachową Tygrysów, praworęcznym pałkarzem, który niszczy leworęcznych, a Hinch zachowywał broń ławkową na najważniejsze momenty. I wtedy jego kij ostygł. Po 21 lipca Ibáñez osiągnął zaledwie 0,161. Od 10 września nie biegał. Still Hinch zwrócił się do Ibáñeza, by stanął twarzą w twarz z Haderem z załadowanymi bazami. Ibáñez przegrał 0:2 z jednym z najgroźniejszych obrońców meczu. A potem, po faulu na boisku przy stanie 1-2, Ibáñez dostał centralnie wycięty ciężarek i przerzucił go wzdłuż linii lewego pola z prędkością 160 km/h. Wszyscy trzej biegacze zdobyli punkty. Ibáñez jednym zamachem przyciągnął więcej biegaczy niż w 54 występach na talerzu. Do rozegrania pozostały dwie rundy, ale powietrze zostało wyssane z Minute Maid Park po nieoczekiwanym momencie, który uosabiał fascynującą drogę Tygrysów do play-offów. — Cody’ego Stavenhagena
Chrzest ogniowy Jacksona Jobe’a
Chaos w rzucaniu Hincha przebiegł zgodnie z planem. Pierwsze sześć rund gry spędził na budowaniu mostów z klatki na klatkę. W siódmym secie jego zespół prowadził 1:0. Potrzebował jeszcze dziewięciu outów. W przypadku trzech z nich zwrócił się do Jobe’a, elitarnego kandydata, który rzucił wszystkie cztery rundy w najwyższej lidze. Tygrysy na taki moment sprowadziły Jobe’a na major. Istniał tylko jeden sposób, w jaki mogli sprawdzić, czy naprawdę jest gotowy, a było to poprzez umieszczenie go w takiej sytuacji i zobaczenie, co się stanie. Jobe uderzył Victora Caratiniego już przy pierwszym narzucie. Następnie Astros wysadzili Tygrysy na śmierć. Po załadowaniu baz Spencer Torkelson odbił rzut do domu, którego Jake Rogers nie był w stanie złapać. Matt Vierling wykonał piłkę z powietrza na obszarze faul, ale jego rzut trafił w pole karne. Astros strzelili dwa runy, a Jobe skończył już po 1/3 rundy. Sean Guenther wszedł na boisko i nakłonił do podwójnej gry, aby zminimalizować szkody, ale wielki test Jobe’a po sezonie zamienił się w bałagan, który zmienił losy meczu. — Stavenhagen
Wybuch Bullpena
Houston nie musiało tej zimy zakłócać harmonii byków. Pressly dał się poznać jako jeden z najlepszych zawodników zamykających mecz, podczas gdy ustawiacz Bryan Abreu jest prawdopodobnie najbardziej niedocenianym łącznikiem w baseballu. Wydawanie pieniędzy na Hadera to coś, czego ta seria nigdy nie robi, ale robi to w przypadku scenariuszy takich jak środa. Wybuchło w spektakularny sposób. Pressly i Hader połączyli siły, aby spalić się w katastrofalnej ósmej rundzie. Nie pomogła niezdolność łapacza Yainera Diaza do zatrzymania kolczastej piłki, podobnie jak brak zasięgu Jose Altuve na drugiej bazie po rutynowym uderzeniu Vierlinga po ziemi przed zmianą. Obie wady zepsuły występ Pressly. W swoich ostatnich 26 2/3 rundach w fazie play-off pozwolił na jednego zarobionego runa. Podwójny wynik Ibáneza potroił tę liczbę. Uderzył tylko dlatego, że Hader przeszedł pierwszego pałkarza, z jakim się spotkał – to grzech główny, którego October nie może wybaczyć. — Chandlera Rzym
Hunter Brown nadal kwitnie
Brown znęcał się nad swoją drużyną z dzieciństwa przez 5 i pół świetnych rund, dzięki czemu jego trwający cały sezon awans na największą scenę w sporcie. Brown trafił dziewięć, oddał tylko dwa trafienia i utrzymał dwie szybkie piłki z prędkością przekraczającą 150 km/h. Trener rzucania Josh Miller powiedział kiedyś, że Brown „będzie zieć ogniem, warczeć i próbować zachowywać się podle, mimo że nie leży to w jego naturze”. Niewielu, którzy oglądali środowy start, zgodzi się z tym. Brown rzucał jak opętany, malując rogi szybką piłką z czterema szwami, która wygenerowała 13 tzw. uderzeń i powiewów, wraz z nożem, którego użył, aby zneutralizować leworęcznych pałkarzy Detroit. Jedyną wadą Browna wcale nie była jedna – dobrze umiejscowiona szybka piłka o prędkości 94,2 mil na godzinę w rękach Meadowsa. Meadows, leworęczny pałkarz znajdujący się w składzie tylko dlatego, że Brown zaczął grać, odbił piłkę od słupka faulu z prawej strony boiska i zdobył solo home run. Trzy uderzenia później, gdy Espada pojawił się, by szarpnąć Browna, tłum wzniósł się do crescendo, ofiarowując zasłużoną owację swojej rodzimej gwieździe. — Rzym
(Zdjęcie: Tim Warner / Getty Images)
