Paskudny błąd z konsekwencjami prawnymi. Rodzina z Balaguer (Lleida) zgłasza, że nie może dogadać się z notariuszem i ZUS, gdyż w Z aktu zgonu jego matki wynika, że jeszcze się nie urodziła.. Konkretnie 28 września 2025 roku i ten błąd paraliżuje wszystkie niezbędne procedury.
Rzeczywistość jest taka, że kobieta urodziła się 23 grudnia 1957 r. i jest jedną z tysięcy ofiar spowodowanych koronawirusem. 62-letnia kobieta została przyjęta do szpitala Vithas Lleida z powodu Covid-19 zmarł pod koniec marca. I to właśnie w momencie wystawienia obowiązkowego zaświadczenia pojawia się błąd w dacie urodzenia zmarłego.
Z powodu błędu w rejestrze wydaje się, że zmarła jeszcze się nie urodziła.
W wypowiedziach dla gazety Segre zwraca na to uwagę syn kobiety „We wszystkich procedurach, gdy patrzą na datę urodzenia z aktualnego aktu urodzenia i widzą, że urodził się w 2025 r., mówią nam, że nie mogą ruszyć dalej, ponieważ dokument jest nieprawidłowy”. Błąd ten paraliżuje przyjęcie spadku przed notariuszem lub złożenie wniosku o rentę wdowią dla męża spadkodawcy.
Szpital ze swojej strony uznaje poważny błąd, przypisując go „nieumyślnemu błędowi ludzkiemu, który błędnie wpisał datę urodzenia” i ubolewa nad konsekwencjami dla rodziny w tych smutnych chwilach. Ośrodek szpitalny podaje, że błąd naprawiono 18 czerwca, kiedy na prośbę rodziny sporządził Protokół Sprostowania w Wydz. Rejestr cywilny z Balaguera.
Zamiast tego skarżący odpowiada w ten sposób „nie jest to rozwiązane”. „Aby rozpatrzyć nowy akt, musiałem udać się do ratusza, w którym urodziła się moja matka, poprosić o akt urodzenia i poprosić o jego podpisanie przez sędziego pokoju, a następnie udać się do sądu w Balaguer. Wysłali dokumentację do Madrytu i czekamy na odpowiedź” – zapewnia. Rodzina, której to dotyczy, planuje złożyć skargę na ośrodek.
Czy można mieć dziedzictwo i o tym nie wiedzieć?
Możliwie. Dzieje się tak w sytuacjach, gdy zmarły nie utrzymywał kontaktu ze spadkobiercami lub gdy istnieją dalsi krewni, którzy nie są świadomi pokrewieństwa lub majątku zmarłego. Innym razem nie cały majątek i rachunki zmarłego są znane w chwili śmierci.
Kto powinien Cię powiadomić?
Testamentowcy lub wykonawcy: Jeżeli zmarły pozostawił testament, za skontaktowanie się ze spadkobiercami odpowiedzialny jest zazwyczaj wykonawca lub wykonawca testamentu.
Notariusz: W wielu krajach, np. w Hiszpanii, notariusz obsługujący spadek jest odpowiedzialny za odnalezienie spadkobierców wymienionych w testamencie.
Rejestr aktów ostatniej woli: W Hiszpanii każdy może sprawdzić, czy zmarły pozostawił testament, za pośrednictwem rejestru aktów ostatniej woli.
Prawnicy: Jeżeli zmarły nie pozostawił testamentu (sytuacja zwana „intestatem”), poszukiwanie spadkobierców zgodnie z obowiązującymi w danym kraju przepisami dotyczącymi dziedziczenia spoczywa na prawniku lub zarządcy spadku.
Pamiętaj, że nie zawsze skontaktują się z Tobą. Dużo zależy od ustawodawstwa.
Czy muszą się z Tobą kontaktować?
Aktywny kontakt ze spadkobiercami nie zawsze jest obowiązkowy, zwłaszcza jeśli nie ma wykonawcy testamentu lub krewni są bardzo odlegli. Jednak często zdarza się, że:
Jeżeli sporządzono testament: Notariusz lub wykonawca testamentu dokłada wszelkich starań, aby skontaktować się ze spadkobiercami.
W przypadku braku testamentu: Spadkobiercy mogą dowiedzieć się, kiedy skontaktują się z nimi prawnicy lub administracja zarządzająca spadkiem.
W niektórych przypadkach Jeżeli spadek obejmuje wartościowy majątek, prawdopodobnie podjęte zostaną dalsze wysiłki w celu znalezienia spadkobierców.
Do kiedy można ubiegać się o spadek?
Termin dochodzenia spadku zależy od kraju. W Hiszpanii ogólny termin na przyjęcie lub odrzucenie spadku wynosi 30 lat od śmierci spadkodawcy (w niektórych regionach jest to tylko 6 lat), ale okres ten może się różnić w zależności od jurysdykcji i szczególnych okoliczności, takich jak to, czy istnieją ukryte aktywa lub nieznane, które wychodzą na jaw później.
W jakich przypadkach nie można ubiegać się o spadek?
O spadek nie możesz ubiegać się w następujących przypadkach:
Przedawnienie: Jeżeli upłynął ustawowy termin do przyjęcia spadku, a Ty nie zgłosiłeś roszczenia.
Zrzeczenie się spadku: Jeżeli wcześniej formalnie odrzuciłeś spadek.
Wydziedziczeni spadkobiercy: W przypadkach, gdy spadkodawca wyraźnie wydziedziczył osobę.
„Nie znałem mojego wujka”
Juan Pérez, 78-letni mężczyzna, zmarł nie pozostawiając testamentu. Najwyraźniej nie ma bliskich krewnych, więc spadek nie został natychmiast rozpatrzony.
Po kilku latach prawnik specjalizujący się w genealogii zbadał w imieniu administracji publicznej rodowód Juana.
Odkrył, że pra-bratanek imieniem Carlos mieszka w innym kraju, zupełnie nieświadomy życia swojego dziadka i nie wiedzący o jego istnieniu.
Prawnik skontaktował się z Carlosem prawie dziesięć lat po śmierci Juana, informując go, że jest jego jedynym spadkobiercą, ponieważ wszyscy pozostali bliscy krewni zmarli lub zrzekli się spadku.
Prabratanek, który nie miał pojęcia o istnieniu Juana, otrzymuje pokaźny spadek, w skład którego wchodzi dom i kilka nieaktywnych od lat kont bankowych. „To była niespodziewana niespodzianka, dar z nieba, nawet nie wiedziałam, że istnieje”
Tego typu przypadki nie należą do rzadkości, zwłaszcza gdy zmarły od dłuższego czasu nie utrzymywał kontaktu z bliskimi lub spadkobiercami są dalsi krewni.
