Działając jako państwo w państwie, rola, wpływy i siła zbrojnego ugrupowania libańskiego Hezbollah w dalszym ciągu dla wielu stanowią zagadkę.
Przez ostatni rok, odkąd Izrael rozpoczął wojnę ze Strefą Gazy, Hezbollah i Izrael niemal codziennie wymieniają ogień przez północną granicę Izraela z Libanem. Skończyło się to izraelskim bombardowaniem Bejrutu i innych części Libanu, które według Izraela było ukierunkowanymi atakami na przywódców Hezbollahu. W rezultacie Hassan Nasrallah, przywódca Hezbollahu przez 32 lata, został zabity, wraz z kilkoma innymi wyższymi przywódcami i dowódcami, pozostawiając, co wielu obserwatorów nazywa próżnią władzy.
Założony w odpowiedzi na inwazję Izraela na Liban w 1982 r., Hezbollah przekształcił się od tego czasu w jedną z najpotężniejszych frakcji we współczesnym Libanie, łączącą w sobie krajowy i międzynarodowy zasięg polityczny, siłę społeczną i zniechęcające możliwości militarne.
Jakie są wpływy polityczne Hezbollahu?
Tożsamość Hezbollahu, zarówno jako grupy zbrojnej, jak i organizacji politycznej, w połączeniu z jego szeroko zakrojonym programem opieki społecznej, zapewniła tej grupie znaczącą pozycję w podzielonym demokratycznym systemie politycznym Libanu.
Bliskie powiązania z siecią sympatyzujących partii politycznych, które choć nie są formalnie sprzymierzone z Hezbollahem, niemniej jednak go wspierają, zapewniły tej grupie decydującą rolę w parlamencie libańskim i w postępie rządu krajowego.
Jednakże w ostatnich latach losy polityczne Hezbollahu znalazły się pod presją, ponieważ jego kontrowersyjne zaangażowanie w wojnę domową w Syrii, polegające na wysyłaniu bojowników w celu wsparcia sił zbrojnych reżimu syryjskiego, wraz z stagnacją gospodarczą i polityczną w Libanie, podważyły poparcie społeczne dla ugrupowania, co doprowadzi do utraty większości w wyborach w 2022 r., zachowując jednak największy blok w parlamencie.
Trwała obecność polityczna Hezbollahu, nawet pomimo oskarżeń o udział w wydarzeniach poprzedzających niszczycielski wybuch w porcie w Bejrucie w sierpniu 2020 r., w wyniku którego zginęło 200 osób, a 7 000 zostało rannych, wynika w dużej mierze z rozbudowanego systemu opieki społecznej.
Działając w niektórych z najbardziej potrzebujących obszarów kraju, Hezbollah nadzoruje funkcjonowanie szpitali, szkół i organizacji opieki społecznej, co umacnia reputację grupy jako państwa w państwie.
Jaka jest wewnętrzna struktura Hezbollahu?
Wewnętrzna struktura Hezbollahu jest wysoce scentralizowana i hierarchiczna, a jej przywództwem kieruje głównie Rada Szura.
Na szczycie Rady Szura zasiada sekretarz generalny. Do piątku tę funkcję pełnił Hassan Nasrallah. Jednak od czasu jego zabójstwa podczas izraelskiego nalotu na mieszkalne przedmieścia Bejrutu nie wyznaczono żadnego następcy.
Radzie Szury podlega pięć odrębnych organów; Rady Polityczne, Parlamentarne, Wykonawcze, Sądownicze i Dżihadu.
Funkcje Rad Politycznych i Parlamentarnych są w dużej mierze widoczne w ich nazwie, przy czym pierwsza ponosi odpowiedzialność za utrzymanie strategii politycznych i sojuszy Hezbollahu, podczas gdy druga kieruje działalnością parlamentarną grupy.
Rada Wykonawcza odpowiada za usługi społeczne i finanse grupy, a także za utrzymanie jej krytycznego sojuszu z Iranem.
Wreszcie Rada Sądownictwa orzeka w sporach wewnętrznych, zapewniając jednocześnie, że grupa zachowa swoje zasady religijne, podczas gdy Rada Dżihadu nadzoruje działania wojskowe grupy.
Którzy przywódcy Hezbollahu zostali zabici przez siły izraelskie od 7 października?
Kilku dowódców Hezbollahu zginęło od czasu, gdy grupa sprzymierzyła się z Hamasem w odpowiedzi na ciągłe ataki Izraela na oblężoną enklawę, które rozpoczęły się 8 października 2023 r., dzień po tym, jak Hamas poprowadził atak na południowy Izrael, w którym zginęło 1139 osób.
W ostatnich tygodniach w zabójstwach tych uczestniczyli niektórzy z najważniejszych członków Hezbollahu, co w oczach wielu jej krytyków zasadniczo „dekapitowało” tę grupę.
- Hassan Nasrallah: Sekretarz generalny grupy Nasrallah sprawował ogólną kontrolę nad jej działalnością od lutego 1992 r. Zginął 27 września 2024 r. w izraelskim nalocie na Bejrut.
- Wissam al-Tawil: Znany jako „Jawad” był zastępcą szefa jednostki w elitarnych siłach Radwana i jednym z pierwszych dowódców wyższego szczebla, którzy zginęli od czasu zaangażowania tej grupy w wojnę Izraela w Gazie. Zginął podczas izraelskiego nalotu na południowy Liban 8 stycznia 2024 r.
- Ismail al-Zin: Wyższy rangą dowódca Hezbollahu oskarżony przez Izrael o odgrywanie wyższej roli w elitarnych siłach Radwan. Sama grupa nigdy tego nie potwierdziła, a jedynie przyznała się do jego śmierci. Zginął 31 marca 2024 r. w izraelskim nalocie na południowy Liban.
- Ali Ahmada Husajna: potężna postać w grupie, o której mówi się, że odegrała kluczową rolę w atakach na północny Izrael. W chwili swojej śmierci Ali Ahmad Hussein był dowódcą elitarnych sił Radwan Hezbollahu. Zginął 8 kwietnia 2024 r. w izraelskim nalocie na as-Sultaniah w południowym Libanie.
- Fuad Shukr: Shukr, będący starszym dowódcą wojskowym Hezbollahu, był zaangażowany w wiele kluczowych operacji tej grupy, rzekomo włączając w to zamach bombowy na koszary Wielonarodowych Sił w Libanie (MNF) w Bejrucie w 1983 r., w wyniku którego zginęło 307 osób. Shukr zginął w izraelskim nalocie w Bejrucie 30 lipca 2024 r.
- Ibrahim Aqil: Aqil, znacząca postać w grupie, był zastępcą dowódcy sił zbrojnych Hezbollahu i starszym dowódcą elitarnych Sił Radwan grupy. Zginął podczas izraelskiego nalotu na Bejrut 20 września 2024 r.
- Ali Karki: Zabity wraz z Hassanem Nasrallahem Karki był dowódcą jednostek Hezbollahu w południowym Libanie. Zginął 27 września 2024 r. w izraelskim nalocie na Bejrut.
- Nabil Kaouk: Muzułmański przywódca i polityk Kaouk był zastępcą szefa Rady Wykonawczej Hezbollahu. Zginął 28 września 2024 r. w izraelskim nalocie na infrastrukturę Hezbollahu w Bejrucie.
Co jest w arsenale Hezbollahu?
Przed obecnymi izraelskimi atakami Hezbollah był uważany za jedną z najgroźniejszych niepaństwowych grup zbrojnych na świecie, posiadającą w swoim arsenale około 130 000 rakiet.
Hezbollah dysponuje szeroką gamą sprzętu wojskowego, w tym precyzyjnie kierowanymi rakietami, dronami, rakietami przeciwpancernymi i dużą liczbą rakiet zdolnych dosięgnąć w głąb terytorium Izraela.
Oprócz ciągłego zbrojnego oporu grupy wobec Izraela, wielu z jej szacowanej liczby 20 000–50 000 bojowników zdobyło dodatkowe doświadczenie bojowe w Syrii, kiedy od 2012 r. grupa oficjalnie rozmieszczała się w celu wsparcia reżimu prezydenckiego Bashara al-Assada.
Siła militarna Hezbollahu korzysta ze znacznego wsparcia finansowego i wojskowego ze strony jego sojusznika, Iranu, który oprócz odegrania kształtującej roli w utworzeniu grupy w 1982 r., od tamtej pory przez dziesięciolecia nadal z nim współpracuje.
