Fay Vincent była zastępcą komisarza Major League Baseball w 1989 roku, kiedy Bart Giamatti dożywotnio zbanował Pete’a Rose’a. Rose zmarła w poniedziałek w wieku 83 lat. Sportowiec skontaktowałem się z Vincentem, obecnie 86-letnim, w poniedziałek wieczorem w jego domu, aby omówić dziedzictwo Rose i dowiedzieć się, czy poglądy Vincenta na temat Rose zmieniły się z biegiem czasu.
Zmarł Giamatti niecałe dwa tygodnie po wydaniu Rose’a na wygnanie, Vincent objął stanowisko dyrektora generalnego MLB do 1992 roku, kiedy to zastąpił go Bud Selig. Zarówno Selig, jak i jego następca Rob Manfred podtrzymali zakaz nałożony na Rose przez MLB.
Manfred w 2022 roku powiedział, że nadal wierzy, że decyzja o tym, czy Rose powinna znaleźć się w Hall of Fame, nie należy do MLB, ale do Hall of Fame.
Pytania i odpowiedzi zostały lekko zmienione dla przejrzystości.
Przepraszam, jeśli słyszysz to po raz pierwszy, ale czy wiesz, że Pete Rose zmarł?
Nie wiedziałem tego. To smutna rzeczywistość, przykro mi to słyszeć.
Przepraszam, że przekazuję tę wiadomość. Zastanawiam się, czy moglibyśmy na krótko ponownie go odwiedzić?
Myślę, że był oddany baseballowi w sensie gry, a jego wysiłek był z pewnością intensywny. Miał szereg problemów związanych ze swoimi standardami postępowania. Popełnił kilka błędów, gdy się pojawił, a kiedy go poznałem, a Bart i ja zajęliśmy się nim w kwestii zakładów, było już naprawdę za późno. To znaczy ukształtował swoją postawę i charakter i obawiam się, że naprawdę myślał, że pieniądze są tak ważne, że dużo obstawiał i dużo przegrał, i myślę, że problem korupcji w jego życiu był poważny.
Czy sądzisz, że zainteresowanie hazardem przez baseball powinno zmienić jakąkolwiek perspektywę na niego, a nawet na Galerię Sław? Czy to zmienia coś w jego historycznym położeniu?
No nie wiem, czy powinno. Z pewnością tak. Przypuszczam, że jego śmierć w pewnym sensie sprawia, że cała kwestia jego pozycji w Hall of Fame – a także pozycji innych ludzi, którzy są świetnymi graczami, a wdali się w sterydy i inne rzeczy – nieco ułatwia te sprawy. Ponieważ miał tę okropną umiejętność nadawania sprawie osobistego charakteru i musiało brzmieć: „Czy podejście do hazardu i sportu jest skierowane pod adresem Pete’a Rose’a?” Czy powinien móc znaleźć się w Galerii sław, aby w pewnym sensie zrekompensować fakt, że hazard jest obecnie powszechny i bardzo popularny, w związku z czym nadmierne zatracanie się w tej kwestii nie jest już właściwe?
To trochę tak jak z całym problemem picia i palenia. Wiesz, kiedy przyszliśmy jako młodzi ludzie, picie i palenie miało jakąś konotację moralną, a hazard zawsze miał konotację moralną. Teraz tak nie jest. Jest to teraz legalne, tam gdzie wcześniej było to nielegalne w tym kraju, i myślę, że to robi dużą różnicę.
Czy uważam, że należy do Hall of Fame? Nie sądzę, że ktokolwiek, kto tak jak on uczestniczy w korupcji w grze, należy do Hall of Fame. Uważam, że honory powinny mieć wymiar moralny. W przeciwnym razie będziemy musieli zorganizować ceremonię na dziedzińcu więzienia, ponieważ będziemy musieli wyprowadzić więźnia z celi, aby został uhonorowany na dziedzińcu więzienia. Nie sądzę, że to dobra rzecz.
Nawet w późniejszych latach Rose w dużej mierze nie przepraszał za swoje czyny. (David Kohl / USA DZIŚ)
Czy sądzisz, że kiedykolwiek był w pełni szczery, w książce lub w jakimkolwiek innym momencie, czy kiedykolwiek całkowicie się przyznał?
Myślę, że należy rozróżnić jego pogląd na fakty tak, jak one miały miejsce. Nie wiem, czy ostatecznie kiedykolwiek był całkowicie szczery. Ale nie tyle fakty, ile zawsze chciał znaleźć wymówkę. Prawdziwą wymówką było to, że zawsze potrzebował pieniędzy, zawsze miał problemy z przekroczeniem swoich dochodów i oszukiwał na podatkach. Ludzie zapominają, że odsiedział wyrok w więzieniu federalnym za oszustwa podatkowe, co oznacza, że nie płacił podatków od uzyskanych dochodów.
Myślę więc, że mógł sądzić, że mówi prawdę o tym, co zrobił. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek pomyślał, że zrobił coś szczególnie złego. „W końcu prawie wszyscy oszukują” – mawiał, a oszukiwanie to po prostu kolejna forma rywalizacji. I był w stanie oszukać, i przez jakiś czas uszło mu to na sucho, a potem tego nie zrobił.
Pod koniec, kiedy wyjaśniał, co zrobił, zawsze myślał, że ponieważ nigdy nie stawiać zakładów przeciwko własnej drużynie, to usprawiedliwia to, co robi. A jednak on wiedział, i ja wiedziałem, i Bart wiedzieli, że jeśli nie obstawiasz codziennie, nie stawiasz na miotacza, którego nie uważasz za szczególnie dobrego lub już dobrego – ponieważ miał w jego drużynie mnóstwo miotaczy, którym nie kibicował – po prostu nie stawiał zakładów, gdy niektórzy z nich rzucali.
Myślicie, że w końcu trafi do Hall of Fame? Niezależnie od pytania, czy powinien, czy sądzisz teraz, że jego śmierć otworzy drzwi?
Myślę, że dzięki temu będzie łatwiej. Myślę, że będzie to forma honoru dla kogoś takiego jak Rose i prawdopodobnie dla kogoś takiego jak (Barry) Bonds i być może (Alex Rodriguez). I wszyscy ci goście są inni, ponieważ każdy z nich dotyczy trochę innego problemu, trochę innej osobistej swobody. Bart i ja rozmawialiśmy i zawsze wierzyliśmy, że (jeśli) Pete Rose wystąpił i powiedział: „Słuchaj, masz mnie. Zrobiłem to. To okropna rzecz, którą zrobiłem. Przepraszam, złamałem przepisy dotyczące baseballu, zrobiłem coś nielegalnego i myliłem się. Ale chcę pomóc baseballowi, chcę wrócić do baseballu, chcę dostać się do Hall of Fame. Wyznam prawdę, pomogę ci z młodymi ludźmi, wyjaśnię, dlaczego obstawianie baseballu to zły pomysł, a korupcja jest głupia”. Myślę, że gdyby to zrobił, już dawno byłby w Hall of Fame.
Zamiast tego zagrał bardzo twardo i myślę, że było tak dlatego, że naprawdę myślał, że gra prosto i mówienie prawdy będzie go kosztować pieniądze, a desperacko chciał zarobić dużo pieniędzy. Pomyślał, że gdyby udało mu się dostać do Hall of Fame, jego autograf stałby się o wiele cenniejszy. To uczyniłoby go bardziej atrakcyjnym mówcą. Zapewniłoby mu to duży dochód. I myślę, że w tym prawdopodobnie miał rację. Myślę, że w końcu baseball znajdzie sposób na uhonorowanie ludzi w ramach określonych ograniczeń, w osobnej kategorii. Byłby to więc swego rodzaju zszargany zaszczyt, ale będzie to forma honoru polegająca na uznaniu niektórych jego osiągnięć i nie przeoczeniu szeregu jego uszczerbków.
Przez lata Twoje stanowisko, z pewnością publiczne, było bardzo spójne. I zastanawiam się, czy kiedykolwiek gofrowałeś? Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad swoim poglądem na Pete’a, czy też był on przez cały czas stały?
Chciałbym myśleć, że jestem stabilny, bo jestem prawnikiem, zależy mi na przestrzeganiu prawa. Kiedy coś robił, było to sprzeczne z prawem baseballu, ale co ważniejsze, było to sprzeczne z prawem obowiązującym w tym kraju. Obstawianie zakładów sportowych było nielegalne i jako komisarz pomagałem w uchwaleniu tego prawa. Myślę, że był to rok 1990 lub 91 i wierzyłem w to prawo. Uważam, że hazard jest bardzo szkodliwy dla sportu.
Nie sądzę, że hazard w sporcie w tym kraju przetrwa, ponieważ uważam, że element korupcji – co już widzieliśmy – będzie narastał. Jest tak dużo pieniędzy, a ludzie hazardowi przesadzają. Wyświetlają reklamy podczas transmisji meczów. Reklamy czytają bardzo lubiani spikerzy, zachwalający hazard i wyjaśniający, że reklama ma na celu obstawianie zakładów na baseball.
Myślę, że element korupcji wnoszony do baseballu i sportu jest naprawdę negatywny. Myślę, że zaangażowane w to pieniądze staną się ogromne i prawie na pewno będziemy mieli korupcję w koszykówce uniwersyteckiej. Będziemy to mieć w sporcie uniwersyteckim, poza koszykówką. A ponieważ wszystko się rozwinie, zajmie to trochę czasu. Na pewno nie będę w pobliżu, gdy to się zmieni. Ale nadejdzie czas, kiedy kraj powie: „Musimy to posprzątać, jest po prostu zbyt bałagan”.
Czy Bart Giamatti powiedziałby mniej więcej wszystko to, co właśnie powiedziałeś?
Myślę, że tak. Jeśli już, różnica między nami: myślał, że Rose zrobiła bardzo złe rzeczy, rzeczy niemoralne, zapomniała o prawie. Nie mieli racji, ponieważ stanowili atak i obrazę jego ukochanego baseballu. Więc chociaż Rose twierdziła, że kocha baseball i troszczy się o niego, Bart odrzuciłby to i powiedział: „w ogóle nie mógłby kochać baseballu, bo pomyśl o tym, czego zrobił”. Jest teraz przykładem kogoś, dla kogo pieniądze były ważniejsze od pięknych zwycięstw i porażek w baseballu. A Barta nie interesowały pieniądze. Nie był człowiekiem handlu. Był pracownikiem naukowym, profesorem w Yale, a następnie rektorem Yale. On był romantycznym moralistą, a ja byłem dość twardym i szybkim legalistą prawa i porządku.
Bart Giamatti był komisarzem w czasie zakazu Rose. (Getty Images)
Zgodziliśmy się we wszystkim, co najważniejsze. Zgodziliśmy się co do nacisku. I wiesz, on mówił, że może ja gram na czarnych nutach, a on na białych nutach i odwrotnie. Ale wszyscy tworzyli muzykę, a muzyka była ta sama, ale tonacja była trochę inna. Muzyka została napisana w różnych tonacjach przez niego i przeze mnie.
Kiedy ostatni raz, jeśli w ogóle, miałeś kontakt z Rose? Czy po jego wygnaniu istniał jakikolwiek punkt kontaktowy?
Nie. Nigdy z nim nie rozmawiałem. Rozmawiałem z jego prawnikiem, kiedy doszło do jego wygnania. Napisałem umowę pomiędzy baseballem a nim. Prowadziłem negocjacje z jego prawnikiem i Bartem. John Dowd był bardzo zaangażowany, facet, który prowadził sprawę dotyczącą baseballu. Ale Dowd i ja zajęliśmy się wszystkimi kwestiami prawnymi, a Bart zorganizował konferencję prasową i wyjaśnił, dlaczego to ważny moment. I nie było różnicy w niczym ważnym między Bartem a mną. Występowały znaczne różnice w sposobie podejścia do problemów ze względu na nasze odmienne pochodzenie.
Czy jest coś, co chcesz powiedzieć na temat Pete’a, a czego nie dotarliśmy?
Chciałbym wiedzieć, czy Pete w ostatniej chwili powiedziałby cicho spowiednikowi lub komuś innemu: „Narobiłem bałaganu. Naprawdę mi przykro. Nie byłem wystarczająco mądry, aby tego wszystkiego uniknąć. To było życie, które nie zakończyło się tak, jak Pete miał nadzieję, i w pewnym sensie jest to prawdziwa tragedia, ponieważ nie musiało tak być. Jednak ciągle popełniał bardzo poważne błędy. A kiedy został złapany, było mnóstwo rzeczy, które mógł zrobić, o których Bart i ja rozmawialiśmy, a których nigdy nie zrobił. Zawsze zastanawiałam się, czy ostatecznie nie domyśli się, że największym problemem jest jego ciągły schemat dokonywania błędnych ocen.
(Zdjęcie na górze: Phil Huber / Sports Illustrated poprzez Getty Images)
