Poniedziałek, 30 września 2024 – 17:15 WIB
Dżakarta, VIVA – Rząd Prabowo-Gibran stawia sobie za cel wzrost gospodarczy Indonezji na poziomie 8 proc. Jednym ze sposobów osiągnięcia tego celu będzie zachęcanie do zrównoważonego wykorzystania niklu na niższym szczeblu łańcucha dostaw, biorąc pod uwagę, że Indonezja jest największym producentem i właścicielem głównych światowych zasobów niklu.
Przeczytaj także:
Anindya Bakrie jest optymistką, że współpraca pomiędzy Kadinem i BUMN pobudzi indonezyjską gospodarkę
Zastępca przewodniczącego Zespołu Prabowo-Gibran TKN, który jest jednocześnie wiceprzewodniczącym Komisji Energetycznej DRL, Eddy Soeparno, ujawnił, że z łącznej liczby 130 milionów ton światowych rezerw niklu, 55 milionów ton, czyli równowartość 42 procent, jest magazynowanych w Indonezji. Z obliczeń ekonomicznych wynika, że w 2023 r. Indonezja otrzyma 106,59 bln rupii z eksportu niklu.
Przeczytaj także:
Pobudzając wydobycie indonezyjskich minerałów na niższy poziom, firma MIND ID wypłaciła inwestycję o wartości 90,6 biliona IDR
„Ciągły dalszy rozwój niklu jest jednym z głównych celów osiągnięcia 8% wzrostu gospodarczego. „Wyzwanie polega na tym, jak zapewnić, że w przyszłości rząd Indonezji będzie w sposób zrównoważony kontynuował przetwarzanie niklu na niższym szczeblu łańcucha dostaw” – stwierdził w swoim oświadczeniu z poniedziałku 30 września 2024 r.
Wraz z obowiązującym od 1 stycznia 2020 r. zakazem eksportu surowego niklu w Indonezji powstał przemysł przetwórstwa produktów wydobywczych czyli huta niklu. Zespół Prabowo-Gibran twierdzi również, że zwiększenie mocy produkcyjnych huty miało istotny wpływ na zwiększenie produkcji i podaży niklu w Indonezji na rynku światowym.
Przeczytaj także:
We współpracy z Koreą Południową i Holandią rząd opracowuje strategię zrównoważonego rozwoju
Według Eddy’ego wtórne wykorzystanie minerałów, zwłaszcza niklu, ma nie tylko strategiczne znaczenie dla zwiększenia wartości dodanej, ale jest także siłą napędową transformacji energetycznej w ekosystemie pojazdów elektrycznych.
„Indonezja ma ogromny potencjał, aby stać się liderem światowego rynku niższego szczebla niklu, w tym akumulatorów do pojazdów elektrycznych. „Odpowiada to światowemu zapotrzebowaniu na pojazdy elektryczne” – stwierdził Eddy.
Indonezja stoi jednak przed wyzwaniami polegającymi na zapewnieniu, że dalszy proces transformacji niklu i transformacji energetycznej nie skupiają się tylko na aspektach ekonomicznych, ale także zwracają uwagę na zasady dotyczące środowiska, społeczeństwa i zarządzania (ESG). Zwłaszcza w zakresie wykorzystania energii przyjaznej dla środowiska, np. zmniejszenia zależności od elektrowni węglowych.
Dyrektor ds. treści i współzałożyciel Katadata Heri Susanto wyjaśniła wyniki badań KIC, że po gwałtownym wzroście liczby hut nastąpiła budowa PLTU, w której priorytetem była energia z Captive PLTU o mocy 14,5 GW. Stwierdził, że warunek ten może utrudnić redukcję celów w zakresie emisji do 2030 r. W związku z tym KIC zaproponowała kilka zaleceń, które umożliwią zrównoważone wykorzystanie niklu na niższym szczeblu łańcucha dostaw.
Po pierwsze, moratorium i kontrola inwestycji w hucie niklu. Jest to wymagane do ustawienia dostarczać I popyt światowego niklu, aby Indonezja mogła cieszyć się optymalną wartością dodaną, a rezerwy niklu nie wyczerpywały się szybko.
Po drugie, wykorzystanie energii odnawialnej w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Z tego powodu rząd musi zrewidować Dekret Prezydencki nr 112 z 2022 r., który zachęca do zastępowania kierownictwa hut wykorzystujących energię węglową energią odnawialną.
Po trzecie, zaproś inwestorów, którzy mocno angażują się w zrównoważony rozwój. Po czwarte, należy zapewnić rekultywację terenów pogórniczych, aby zapobiec wylesianiu. Po piąte, zwiększenie wykorzystania niklu na dalszych etapach industrializacji niklu, np. przy produkcji akumulatorów do pojazdów elektrycznych.
PLN udostępnia publiczną stację ładowania pojazdów elektrycznych w Labuan Bajo
- Jo Kenaru/tvOne/West Manggarai-NTT)
Pl. Dyrektor programowa Coaksi Indra Sari Wardhani jako przedstawicielka Koalicji na rzecz Czystej Transformacji stwierdziła, że należy podjąć działania następcze w związku z rewizją dekretu prezydenckiego nr 112/2022 poprzez sformułowanie projektu planu działania dotyczącego wcześniejszych emerytur węglowych, obejmującego zabezpieczenie.
„W tym nałożenie ESG jako warunku uzyskania pozwolenia na inwestycję, spełnienie wymogów dotyczących biopaliw i niedopuszczenie do wylesiania” – stwierdziła Indra.
W odpowiedzi na obawy związane z wylesianiem Ferry Latuhihin, ekspert ds. polityki klimatycznej Prabowo-Gibran TKN i Rada Doradcza, stwierdził, że Indonezja posiada niezwykłe bogactwo naturalne. Wartość emisji dwutlenku węgla może osiągnąć 3 000–4 000 bilionów IDR. Ferry ocenił, że zrównoważone wysiłki na niższym szczeblu łańcucha dostaw oraz wysiłki na rzecz dekarbonizacji wynikają nie tylko z globalnych potrzeb, ale także z korzyści krajowych.
„W tej zielonej gospodarce nie tylko chodzi o wypełnienie Porozumienia paryskiego, ale to się dzieje źródła dochodu naszego kraju, do którego musimy wrócić matka natura,– podsumował.
Następna strona
Indonezja stoi jednak przed wyzwaniami polegającymi na zapewnieniu, że dalszy proces transformacji niklu i transformacji energetycznej nie skupiają się tylko na aspektach ekonomicznych, ale także zwracają uwagę na zasady dotyczące środowiska, społeczeństwa i zarządzania (ESG). Zwłaszcza w zakresie wykorzystania energii przyjaznej dla środowiska, np. zmniejszenia zależności od elektrowni węglowych.
