Wsparcie dotyczące umieszczania etykiet wartości odżywczej na pakowanej żywności, DPR: wymóg niepodlegający negocjacjom

Niedziela, 29 września 2024 – 23:44 WIB

Dżakarta, VIVA – Komisja IX DPR RI popiera plan Indonezyjskiej Agencji Nadzoru ds. Żywności i Leków (BPOM), który będzie wymagał umieszczania etykiet wartości odżywczych na pakowanej żywności. Plan ten uznano za dobry, można zatem mieć nadzieję, że wkrótce zostanie on zrealizowany.

Celem planu jest wskazanie zawartości cukru, soli i tłuszczu (GGL) w produktach spożywczych.

„Popieramy tę politykę i zachęcamy BPOM do natychmiastowej realizacji tego planu. Oznaczanie wartości odżywczej produktów spożywczych musi stać się normą. A nie tylko dyskursem” – stwierdziła członkini Komisji IX DPR RI, Arzeti Bilbina, w oświadczeniu cytowanym w niedzielę 29 grudnia Wrzesień 2024.

Plan polityki w zakresie etykietowania opakowań żywności jest zgodny z ustawą (UU) nr 17 z 2023 r. dotyczącą zdrowia. Wiąże się to z zaangażowaniem w walkę z chorobami niezakaźnymi (NCD), takimi jak udar, choroby serca i cukrzyca, które są trzema głównymi przyczynami zgonów w kraju.

Dalsze postanowienia dotyczące kontroli chorób niezakaźnych zawarte są w Rozporządzeniu Rządu (PP) nr 28 z 2024 r. dotyczącym zdrowia, obejmującym kontrolę chorób niezakaźnych poprzez regulację spożycia GGL.

Arzeti stwierdził, że taką politykę należało wdrożyć już dawno temu. W ten sposób można uniknąć chorób niezakaźnych, które często są spowodowane nadmiernym spożyciem GGL.

„Dlatego oznaczanie wartości odżywczej żywności musi być wymogiem niepodlegającym negocjacjom” – stwierdziła Arzeti, która jest również legislatorem ze Wschodniej Jawy.

Odnosząc się do danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), choroby niezakaźne są przyczyną śmierci 41 milionów ludzi rocznie, co stanowi 74% wszystkich zgonów na świecie.

Problem PTM jest obecnie wyzwaniem w świecie indonezyjskiej służby zdrowia. Ostatnio szeroko donoszono, że wielu młodych pokoleń Indonezji doświadcza PTM z powodu nadmiernego GGL. Tak naprawdę niektórzy są jeszcze dziećmi.

Dlatego Arzeti ma nadzieję, że można zwiększyć liczbę programów kontroli i zapobiegania PTM. Obejmuje to zasady dotyczące etykietowania wartości odżywczej pakowanych produktów spożywczych.

„W ten sposób konsumenci będą mogli łatwiej rozpoznać niezdrową żywność i napoje, ponieważ na etykietach znajdują się informacje o wartości odżywczej” – stwierdził.

„Zdrowie publiczne musi być priorytetem, aby oznakowanie było skuteczne. To nie tylko krok, ale musi należeć do obowiązków organów administracji państwowej za zapewnienie bezpieczeństwa i dobrobytu społeczności” – stwierdziła Arzeti.

W rzeczywistości zasady oznaczania wartości odżywczych istnieją już w rozporządzeniu BPOM nr 26 z 2021 r., które reguluje informacje o wartości odżywczej na etykietach żywności przetworzonej. Przepisy dotyczące etykietowania żywności przetworzonej przewidują obowiązek umieszczania tabeli wartości odżywczej oraz oznaczenia wartości odżywczej na przodzie etykiety (FOPNL).

Arzeti ma również nadzieję, że BPOM szybko ukończy badanie, dzięki czemu zasady uwzględniania poziomów wartości odżywczych staną się obowiązkowe w przypadku wszystkich przetworzonych produktów spożywczych lub produktów pakowanych.

„Rozwiązanie problemu chorób niezakaźnych w Indonezji jest coraz pilniejsze” – stwierdził.

„Potrzebna jest zatem interwencja, taka jak obowiązkowe oznaczanie wartości odżywczej na opakowanych produktach spożywczych, aby stało się to problemem ostrzeżenie lub przypomnienie dla społeczności” – wyjaśnił.

Ponadto przyznał, że zgadza się z planem wykorzystania zdjęć w ramach oznakowania. Celem jest uatrakcyjnienie informacji o wartości odżywczej na etykietach wartości odżywczych i uczynienie ich łatwiejszymi do zrozumienia dla społeczeństwa.

„Istnienie informacji o wartości odżywczej na etykietach opakowanych produktów spożywczych ma na celu umożliwienie ludziom obliczenia ilości spożywanego GGL” – stwierdził Arzeti.