Obszerna recenzja nt badania opublikowane w tym tygodniu w British Journal of Ophtalmology skupiło się na krótkowzroczności u dzieci i odkryło, że około jedna trzecia dzieci i nastolatków ma pewne problemy z widzeniem na odległość.
Fakt, że wskaźniki krótkowzroczności rosną, niekoniecznie jest nową informacją, ale najnowsze badania zwracają uwagę na to, jak nasze codzienne życie skupiło się na spędzaniu większej ilości czasu w pomieszczeniach zamkniętych, patrząc na rzeczy znajdujące się blisko naszej twarzy – szczególnie podczas pandemii – i wzmacnia pogląd, że może to mieć wpływ na młode i rozwijające się oczy.
Naukowcy przewidują, że do 2050 roku około połowy populacji świata będzie krótkowzroczna. Prawdopodobnie nie jest to przypadek, ale może wynikać z naszego środowiska i sposobu, w jaki nasze oczy przystosowują się do nowych zadań (oraz książek i ekranów), jakie mamy przed sobą, twierdzi dr Viola Kanevsky, była przewodnicząca Fundacji Stowarzyszenie Optometryczne Stanu Nowy Jork.
Oprócz genetyki, powodem, dla którego tak wielu z nas zaczyna mrużyć oczy, próbując odczytać znak drogowy, może być to, że nasze oczy przystosowały się do środowiska bardziej zamkniętego, twarzowego, w czasie gdy dorastały do swojej dorosłej formy i długości.
Inaczej jest w przypadku osoby z „idealnym” wzrokiem lub osoby z dalekowzrocznością, która znacznie lepiej radziłaby sobie z dostrzeganiem niebezpieczeństw w oddali. Tam jest to nawet możliwe mogło być ich więcej dawniej, w porównaniu do mniejszy odsetek od 5 do 10%. dalekowidzów w dzisiejszych czasach. (Starczowzroczność związana z wiekiem, powodująca efekt dalekowzroczności, ponieważ nie widzisz z bliska, to w rzeczywistości inny stan.)
„Uważamy, że częściowo jest to adaptacja do naszego środowiska” – powiedział Kanevsky w zeszłym roku. „Facet, który przeżył, to ten, który jako pierwszy zobaczył tygrysa, który go pożreł”.
Nie polujemy już zbyt często na tygrysy, ale dalekowzroczność lub krótkowzroczność niesie ze sobą ryzyko zdrowotne, w szczególności poważną krótkowzroczność. Oto bliższe spojrzenie na to, co według Kanevsky’ego oznacza bycie krótkowzrocznym i dalekowzrocznym, jak zmniejszyć ryzyko krótkowzroczności u dzieci i na inne sposoby, w jakie nasze oczy mogą odzwierciedlać nowy świat, w którym żyjemy.
Przeczytaj więcej: Jak gigantyczna gałka oczna wskazuje, że nie do końca wiemy, jak nowa technologia wpłynie na nasz wzrok
Jak rozwija się krótkowzroczność i dalekowzroczność
Na krótkowzroczność lub dalekowzroczność, czyli nadwzroczność, wpływa genetyka. Oznacza to, że jeśli jedno lub oboje rodziców potrzebuje okularów, istnieje większe prawdopodobieństwo, że Ty sam będziesz ich potrzebować. Na przykład, jeśli jedno z rodziców jest krótkowzroczne, prawdopodobieństwo, że jego dziecko również będzie krótkowzroczne, wynosi około 30%, powiedział Kanevsky.
Anatomicznie istnieją różnice między okiem krótkowzrocznym i dalekowzrocznym. Oko krótkowzroczne byłoby zwykle uważane za „dłuższe” niż oko idealne, podczas gdy oko dalekowzroczne byłoby uważane za „krótsze” niż oko typowe.
Większość dzieci rodzi się z lekką dalekowzrocznością, mówi Kanevsky, do czasu, aż oczy osiągną odpowiednią długość. W przypadku osób, które pozostają dalekowzroczne, może być konieczna korekcja wzroku, aby pomóc im widzieć z bliższej odległości i zmniejszyć widoczność ryzyko zmęczenia oczu i zeza.
U osób cierpiących na krótkowzroczność prawdopodobnie rozwinęła się w dzieciństwie, gdy oko rosło i stawało się dłuższe niż „normalne”. Przejście od lekkiego rozmycia do całkowitego rozmycia może wydawać się nieuniknione, ale okazuje się, że tak nie jest. Krótkowzroczność nie jest odwracalna, ale jest poważną krótkowzrocznością Jest dla wielu osób można zapobiec.
Historia Twojej rodziny i geny wpływają na Twój wzrok, ale to tylko jeden element układanki.
Słodki punkt krótkowzroczności
Wykrycie krótkowzroczności na samym jej początku może pomóc utrzymać wzrok w optymalnym położeniu, jakim jest wzrok prawdopodobnie lepiej dostosowany do otoczenia, ale nie na tyle krótkowzroczny, aby zwiększone ryzyko chorób oczu, takich jak jaskra i odwarstwienie siatkówki, na które osoby krótkowzroczne są już bardziej narażone.
Według Kanevsky’ego maksymalna moc tego idealnego punktu wynosi około 3 dioptrii, czyli recepta na „ujemne trzy”.
Aby kontrolować krótkowzroczność, amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków oferuje kilka terapii dla dzieci, których oczy wciąż się rozwijają i które są tylko nieznacznie krótkowzroczne. Rodzice i nauczyciele są w stanie to dostrzec – na przykład mrużąc oczy, aby przeczytać tablicę.
Jedną z takich metod jest ortokorekcja, która polega na zakładaniu przez dzieci na noc twardych soczewek i zdejmowaniu ich w ciągu dnia. Działa poprzez tymczasowe spłaszczenie rogówki, co koryguje widzenie przez cały dzień, aż do rozpoczęcia całego procesu od nowa następnej nocy. To jest podobna, niechirurgiczna metoda do Lasika.
Według Kanevsky’ego istnieją również specjalne, miękkie soczewki do kontroli krótkowzroczności zatwierdzony przez FDA. Dodaje, że chociaż niektórzy okuliści przepisują soczewki kontrolujące krótkowzroczność dorosłym lub osobom bardzo krótkowzrocznym (tj. powyżej 3 dioptrii), ona waha się, czy nie za bardzo spłaszczyć rogówkę.
Inną metodą jest niska dawka krople atropiny stosowane w leczeniu krótkowzroczności, ale wyłącznie poza wskazaniami rejestracyjnymi, ponieważ dokładny sposób ich działania nie jest jeszcze wystarczająco jasny, aby zapewnić aprobatę FDA, mówi Kanevsky.
Wszystkie te metody u dzieci są w około 50% skuteczne w zmniejszaniu krótkowzroczności, mówi Kanevsky. Mówi, że rosnące oczy zwykle zmieniają się o około pół kroku rocznie – na przykład z -2 do -2,5 w ciągu jednego roku. Po interwencji mógłby zamiast tego zmienić się na -2,25.
„Interweniując tymi metodami na wczesnym etapie, możemy spowolnić ten proces do ćwierć kroku w roku” – dodała.
The ryzyko związane z różnymi metodami kontroli krótkowzroczności są wciąż badane, ale być może warto je omówić w przypadku dzieci zagrożonych ciężką krótkowzrocznością, stosując je w połączeniu z najprostszym i najskuteczniejszym sposobem ograniczenia krótkowzroczności: spędzaniem czasu na świeżym powietrzu. Badania nad kontrolą krótkowzroczności wykazały, że u dzieci spędzających od 80 do 120 minut dziennie na świeżym powietrzu ryzyko rozwoju krótkowzroczności jest zmniejszone. Międzynarodowy Instytut Krótkowzroczności.
To, w jaki sposób spędzanie większej ilości czasu na świeżym powietrzu ogranicza rozwój krótkowzroczności, jest nieco mniej jasne.
„Czy proces ten spowalnia tylko dlatego, że patrzysz na coś dalej, czy też w rzeczywistości światło o pełnym spektrum, które otrzymujesz, pomaga siatkówce nie rozciągać się i nie rosnąć?” Kanevsky powiedział, dodając, że aktywność może zapewnić inne korzyści zdrowotne nawet u dorosłych, które mogą również pomóc w zdrowiu oczu, np obniżenie ciśnienia krwi lub poziomu cukru we krwi.
Poza przestrzeganiem zasady 20-20-20 nie ma dowodów na to, że będziesz w stanie znacząco pomóc (lub zaszkodzić) swojemu wzrokowi jako osobie dorosłej, gdy osiągnie on ostateczny kształt i rozmiar. Kierując się zasadą – która mówi, że co 20 minut należy robić przerwy od ekranów lub czytać z bliska i patrzeć na odległość 20 stóp przez 20 sekund – może zapobiec zmęczeniu oczu spowodowanym zbyt długim czasem spędzanym przed ekranem.
Niewyraźne widzenie związane z wiekiem to nie to samo, co dalekowzroczność
W wieku średnim ludzie zaczynają mieć problemy z widzeniem rzeczy z bliska, co powoduje efekt dalekowzroczności. Powód jego wystąpienia jest inny niż zwykła dalekowzroczność, powodująca nieunikniony stan zwany dalekowzroczność starcza.
W oku mamy krystaliczną soczewkę, która przyciąga i traci ostrość obiektów, podobnie jak ustawia się ostrość w aparacie ręcznym, mówi Kanevsky. Z wiekiem soczewka staje się mniej elastyczna.
„Około czterdziestki ta soczewka rośnie jak mała cebula, dodaje kolejnych warstw, staje się sztywniejsza” – powiedziała. „Nawet osoba, która zawsze miała doskonały wzrok, nagle potrzebuje okularów do czytania i zaczyna sięgać dalej”.
W przypadku osób dalekowzrocznych może to nastąpić nieco wcześniej niż u osób o normalnym wzroku, ponieważ ich wzrok jest już skupiony na tym, co znajduje się w oddali, a z bliska jest mniej wyraźny. Osoby z krótkowzrocznością mogą być starsze, zanim stanie się to problemem, ale w końcu ulegną także związanemu z wiekiem niewyraźnemu obrazowi.
Nie ma leczenia, ale są rzeczy, które mogą nieco ułatwić widzenie na małe odległości, takie jak okulary do czytania lub soczewki kontaktowe. Możesz także zapytać swojego lekarza o te dostępne bez recepty krople do oczu. Soczewki progresywne to kolejna opcja, szczególnie dla osób, które noszą już okulary jednoogniskowe.
Dajmy temu kilka dekad (lub kilkaset lub tysiące lat), a być może nasze oczy ulegną kolejnej zmianie, zapewniając starszym ludziom tę samą zdolność czytania i przeglądania, co młodzi (bez okularów), gdy żyjemy dłużej i stajemy się bardziej skupieni na technologii. Niezależnie od tego, co przyniesie przyszłość, na dobre czy na złe, być może nasze oczy będą nadal dostosowywać się do świata, w którym żyjemy.
