Czy letnie posunięcia Edmonton Oilers były poparte analizami?

Kibice Edmonton Oilers są grupą niezwykle zagorzałych i dobrze poinformowanych osób.

Nikt nie wątpi w oddanie i odwagę każdego fana, ale zdania na temat sposobu podejmowania decyzji są podzielone.

Jak grupa matematyczna powinna się czuć w związku z tegorocznymi zajęciami? Oto spojrzenie.

Zawodnicy ponownie podpisani na przyszły sezon, plus PTO

To ważna i często niedoceniana część budowania zespołu. Oilers dotarli do siódmego meczu finału Pucharu Stanleya, więc przywrócenie większości składu ma sens na wszystkich poziomach. Oto grupa z notatką na temat ról w sezonie 2024-25.

Prezes Jeff Jackson i pracownicy Oilers wykonali większość pracy tego lata, bez de facto dyrektora generalnego.

To dobrzy gracze, którzy podpisali kontrakty od dobrych do świetnych. Niektórzy z tych weteranów (Adam Henrique, Connor Brown i inni) wyraźnie mają na myśli zwycięstwo w Pucharze Stanleya i bez wątpienia zostawili pieniądze na stole od innych klubów.

Są też oferty (Mattias Janmark, Calvin Pickard) za rozsądne pieniądze wydane na graczy, którzy sprawdzili się w konkretnych i kluczowych rolach.

To ważna część budowania mistrzowskiego zespołu. Edmonton ma asy i królów w składzie: Connora McDavida i niedawno przedłużonego Leona Draisaitla. Potrzebne jest wsparcie wysokiej jakości.

Pod względem analityki kontrakt Draisaitla jest teraz wartościowy i powinien być ważny przez wiele lat. Jego wyjątkowa ofensywa i użyteczność (wszystko potrafi dobrze) sprawiły, że był ważnym nabytkiem. Jego Karta gracza Puck IQ wykazuje 58-procentowy wskaźnik Dangerous Fenwick (inteligentny Corsi, podobnie jak oczekiwane bramki) w porównaniu z elitarnymi graczami w grze pięć na pięciu, co daje łącznie 59 procent.

Henryk karta gracza z jego czasu w Edmonton pokazuje, że jest silnym rozwiązaniem przeciwko średniemu poziomowi (51 procent) i miękkiej paradzie (50 procent), ale trochę poniżej przeciętnej (49,5 procent) przeciwko elitom. To mała próbka (tylko 78 minut przeciwko elitom), ale w minutach bez McDavida i przeciwko elitom, Henrique dobrze sobie poradził (bramki 3-1, 51 procent DFF).

Umowa z Henrique obowiązuje tylko przez dwa sezony, co zmniejsza szanse na podpisanie przez Edmonton dekadę temu kolejnego „kontraktu emerytalnego” Erica Belangera (który był trzyletnim kontraktem).

Kontrakty Janmarka i Connora Browna to transakcje, które wierni analitycy popierają na podstawie kwot, okresu obowiązywania i prawdopodobnej wartości.

Obaj panowie byli spektakularni w osłabieniu, poprzez Naturalna sztuczka statystycznapodczas play-offów wiosną ubiegłego roku, a obaj grali dużo minut w tej dyscyplinie w sezonie regularnym. Obaj mężczyźni biegali na 50 procent pięć na pięciu w zeszłym roku, Janmark przez cały sezon, a Brown, gdy był już całkowicie zdrowy, gdy zima zamieniła się w wiosnę.

Jeśli Brown po powrocie do zdrowia będzie strzelał gole w tym sezonie w takim samym tempie (cztery gole w 11 meczach od połowy marca), może to przynieść duże korzyści.

Kontrakt Coreya Perry’ego może wydawać się trochę zbyt ciężki w porównaniu z tym, co widzieliśmy u weterana w zeszłym roku, ale ogólne wrażenie o powracającej grupie jest pozytywne.

PTO są interesujące, ale wszystkie są mało prawdopodobne. Travis Dermott ma największe szanse na dostanie się do drużyny, ale jest odległym dzwonkiem.

Nowe dodatki w okresie letnim

Oilers zaskoczyli swoich fanów kilkoma zaskakującymi transferami wolnych agentów na samym początku letniego szaleństwa zakupów.

Pod wodzą Jeffa Skinnera i Viktora Arvidssona organizacja zakończyła długi weekend lipcowy z tym, co wydawało się być żenującym bogactwem.

Skinner z roczną umową za 3 miliony dolarów wygląda jak kradzież. W ciągu ostatnich trzech sezonów, grając pięć na pięć, jego punkty na 60 wynosiły odpowiednio 2,59, 3,13 i 2,02. Ta liczba z sezonu 2023-24 dała mu 80. miejsce wśród wszystkich napastników NHL w zeszłym sezonie. To najwyższa produkcja, a w tym sezonie będzie grał z Draisaitlem lub McDavidem. Głównym zmartwieniem fanów Oilers jest możliwy koszt przedłużenia umowy. Skinner zdobył 2,51 gola na 60 w grze w przewadze z Buffalo Sabres w sezonie 2023-24 i powinien dostać czas w grze w przewadze z Edmonton w tym sezonie.

Arvidsson zagrał zaledwie 18 meczów sezonu regularnego (i pięć w play-offach) dla Los Angeles Kings w zeszłym sezonie. Kontuzje zawsze są zmartwieniem dla graczy po 30. roku życia, a Arvidsson jest mniejszym skrzydłowym, który gra agresywnym stylem. Jest tam niebezpieczeństwo.

Kiedy jest zdrowy, Arvidsson jest prawdziwym zmartwieniem dla przeciwników. Przez ostatnie trzy sezony w grze pięć na pięć, jego punkty na 60 (1,92) plasowały się na 4. miejscu wśród napastników Kings, a jego udział w bramkach (53 procent) i oczekiwany procent bramek (55) były imponujące. Jego punkty w grze w przewadze na 60 (5,76) w ciągu tych trzech sezonów były również godne uwagi.

Ty Emberson pokazał się dobrze z San Jose Sharks w małej próbie. W grze pięć na pięć prowadził walczących Sharks pod względem udziału w bramkach (44 procent), zajął czwarte miejsce pod względem oczekiwanego procentu bramek (43 procent) i grał przez 32 procent swoich minut, poprzez IQ krążka gra przeciwko elitarnej konkurencji. W małej próbce są solidne strzałki, sugerujące pewne ryzyko, ale wyraźny potencjał.

Josh Brown nie zdobywa dobrych punktów w analityce. Puck IQ ocenia jego występ przy 10-procentowym deficycie w stosunku do kolegów z drużyny Arizona Coyotes rok temu. To okrutna ocena. Oilers mogą liczyć na poprawę wyników Browna w lepszej drużynie. Jeśli Oilers będą w stanie utrzymać jego łódź (tak było w zeszłym sezonie, kiedy Vincent Desharnais był 4 procent poniżej poziomu w porównaniu do kolegów z drużyny), wówczas twarda gra Browna może przetrwać, a drużyna może zdobyć więcej punktów, gdy nie ma go na lodzie.

Dane historyczne wskazują, że nie jest to zakład na wygraną.

Wskaźniki punktacji pięciu na pięciu Wasilija Podkolzina w ciągu trzech sezonów NHL idą w złym kierunku. Jako debiutant zdobywał 1,47 punktu na 60 minut, co jest akceptowalnym wynikiem dla skrzydłowego z dolnej szóstki. Od tego czasu zdobył łącznie 0,96 (2022-23) i 0,62 (2023-24), co obniżyło jego pozycję w tabeli głębokości i spędził coraz więcej czasu z AHL Abbotsford Canucks w ciągu trzech sezonów.

Jego szczyt strzelecki w NHL przypadł na sezon 2021-22, kiedy to Podkolzin zdobył średnio 2,11 punktu na 60 minut w 284 minutach gry pięć na pięć.

W zeszłym sezonie był skutecznym strzelcem w grze pięć na pięciu w ograniczonej liczbie minut, poprzez IQ krążka. Jest duży i szybki, jeszcze niedawno był uważany za część przyszłości na lewym wybrzeżu i teraz dostaje wspaniałą drugą szansę w Edmonton.

Liczby z ostatnich dwóch sezonów nie napawają optymizmem.

Wyjście z systemu, żegnaj

Jackson i jego zespół byli skuteczni na początku, ale pod koniec zostali zdewastowani.

Wykupienie Jacka Campbella było oczywiste, jak dobrze opisał to Daniel Nugent-Bowman w Lekkoatletyczny niedawno. Odejście Warrena Foegele było konieczne z powodu obaw o limit i ścieżki wyznaczonej przez podpisanie kontraktów wolnych agentów 1 lipca. Odejście Desharnaisa nastąpiło z podobnych powodów.

Transakcja Ryana McLeoda za Matta Savoie była połączeniem motywacji związanej z limitem i okazji dodania naprawdę utalentowanego młodego skrzydłowego. Oilers mieli kiedyś zawodników takich jak Savoie w obozie każdej jesieni, ale te dni już minęły. Prawdopodobnie transakcja McLeoda, opisywana wówczas jako zrzucanie pensji, będzie się dobrze starzeć, gdy Savoie znajdzie swoją drogę jako strzelec NHL.

Arkusze ofert dla dwóch osób, które wysłały Philipa Broberga i Dylana Hollowaya do St. Louis Blues, źle świadczą o każdym menadżerze, który włóczył się po korytarzach Rogers Place w okresie, gdy ci dwaj mężczyźni mogli podpisać przedłużenia kontraktów. Jedyne pytanie dla fanów brzmi, jak kosztowny jest ten błąd. Czas pokaże, a utrata dwóch pierwszych wyborów w rundzie, które miały być przeznaczone na regularną służbę, to cios w brzuch w każdej lidze, która ma znaczenie.

Analitycy sugerują, że zarówno Holloway, jak i Broberg mogą odnieść sukces w St. Louis, pojawiają się jednak wątpliwości, czy którykolwiek z nich sprawdzi się w roli głównej.

Broberg to dobry młody obrońca, który ma szansę stać się jednym z czterech skutecznych defensorów, z szansą na grę w przewadze.

Holloway jest szybki i ugruntowuje swoją pozycję jako produktywny zawodnik na lodzie w formacji pięć na pięć. Pytanie o niego zawsze dotyczyło jego ataku i te pytania pozostają.

Biorąc pod uwagę statystyki, jakie każdy z nich zaprezentował w Edmonton, można z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać, że Broberg wyrośnie na jednego z czterech najważniejszych obrońców, a Holloway sprawdzi się w roli środkowego skrzydłowego.

Podsumowanie

Oilers mieli niesamowite lato, a potem zaliczyli porażkę w ataku.

Nic, co się wydarzyło, nie wygra ani nie przegra Pucharu Stanleya przyszłej wiosny, a sprawa Draisaitla góruje nad wszystkim, co dotyczy Oilers tego lata. Ludzie od matematyki uwielbiają podpisanie kontraktu z Draisaitlem i są naprawdę zdezorientowani każdym, kto nie podziela ich entuzjazmu.

Analitycy są zachwyceni dodaniem Skinnera, Arvidssona, Embersona i Savoie.

Ponowne podpisanie kontraktów z Henrique, Janmarkiem, Connorem Brownem, Troyem Stecherem i Pickardem również można ocenić jako solidne lub doskonałe, biorąc pod uwagę matematykę.

Draft, w którym zwyciężył Sam O’Reilly, zakończył się czystym zwycięstwem.

Arkusze ofert są zdecydowanie pesymistyczne, a organizacja zasłużyła na powszechną krytykę. Broberg to gracz, który może wrócić i dręczyć Oilers.

Ujmując rzecz całościowo, liczby te wskazują, że zarząd Edmonton poprawił pracę zespołu, a pozytywnym aspektem ofert (miejsce na podjęcie działań finansowych przed upływem terminu) może być to, że uda się uratować całe przedsiębiorstwo przed upływem terminu.

Fani Oilers oceniają swoją ulubioną drużynę na wiele sposobów. Niektórzy przeczytają nagłówek pytający, czy letnie ruchy Oilers są popierane przez analityków, i zarechotają, zachichotają i przewrócą oczami.

Istnieje wiele dowodów na to, że poprzedni zarząd Oilers robił dokładnie to samo, gdy analityka mówiła prawdę.

Te dni najwyraźniej już minęły. Z wyjątkiem arkuszy ofert, Josha Browna i Wasilija Podkolzina, matematyka lubi lato Oilers.

(Zdjęcie Jeffa Skinnera: Bob Frid / USA Today)