LINCOLN, Nebraska — Na kilka minut przed rozpoczęciem meczu w ostatnią sobotę na Memorial Stadium 16-letnia Jenna Voorhees czekała na tradycyjne wejście do tunelu w Nebrasce, stojąc przed linami zabezpieczającymi w pobliżu północnej strefy końcowej.
Jenna nie może chodzić i od około 10 lat porusza się na wózku inwalidzkim. W wieku 2 lat zdiagnozowano u niej rdzeniowy zanik mięśni.
„Możesz sobie wyobrazić”, powiedziała Lisa Voorhees, matka Jeny, która stała za nią na murawie, „jak trudne może być jej życie jako nastolatki”.
Jenna, uczennica trzeciej klasy liceum Syracuse (Neb.), nigdy nie widziała na żywo gry Huskersów aż do zeszłego tygodnia. Jej wujek, Ben Steele, który pracuje w dziale obsługi gości w departamencie sportowym Nebraski, dostał przepustki przed meczem dla rodziny Voorhees — Lisy i jej męża Blake’a oraz ich dzieci, Jenny i Jase’a, 19 lat.
Zanim bramy w północno-wschodnim narożniku boiska zostały otwarte i zawodnicy z Nebraski wybiegli na boisko, kilku asystentów trenera przebiegło z tunelu na swoje miejsca przy linii bocznej.
Po drodze Donovan Raiola zauważył Jennę. Wśród szumu ponad 86 000 osób obecnych na meczu podszedł do niej i pochylił się, aby mogła usłyszeć jego chrapliwy głos, chrapliwy od szczekania podczas codziennych ćwiczeń. Trener linii ofensywnej trzeciego roku uścisnął dłoń Jenny i powiedział, że ma nadzieję, że gra jej się podobała.
Powiedział Jennie, że świetnie było ją zobaczyć na stadionie. Nigdy wcześniej się nie spotkali.
Rodzina Voorhees — Lisa i jej mąż Blake oraz ich dzieci, Jenna, 16 lat, i Jase, 19 lat, w pełni wykorzystali swoje podania z linii bocznej w zeszły weekend na Memorial Stadium. (Dzięki uprzejmości Lisy Voorhees)
Spotkanie trwało pięć sekund. I świadczy o rozwijającej się relacji między programem futbolowym Nebraski, stanem i kibicami, którzy oficjalnie wyprzedawali wszystkie bilety na Memorial Stadium od 3 listopada 1962 r.
W piątek wieczorem nr 24 Illinois odwiedza 22. w rankingu Nebraskę w meczu, który oznacza 400. wyprzedane bilety z rzędu — rekord NCAA. Ta passa została podtrzymana więcej niż raz w ostatnich przegranych sezonach przez darczyńców, którzy kupili setki niesprzedanych biletów.
Oto, jak wiele to znaczy dla Nebraski i jej fanów.
„Po prostu móc grać przed tymi ludźmi, którzy wkładają w nas całe swoje serce i duszę i tak bardzo chcą, żebyśmy wygrali” — powiedział starszy zawodnik linii defensywnej Ty Robinson — „myślę, że to niesamowite móc wyjść tam i reprezentować”.
Kiedy Raiola się wycofała, oczy Jenny rozszerzyły się, a na jej twarzy pojawił się uśmiech, gdy spojrzała przez lewe ramię na Lisę.
„Spojrzała na mnie i powiedziała: ‘Mamo, to było takie niesamowite’” – powiedziała Lisa. „Uznaliśmy, że to była najfajniejsza rzecz, jaką zrobił. To dla niej tak wiele znaczyło. Była po prostu w siódmym niebie”.
Blake Voorhees zapytał od razu: Czy Jenna wiedziała, kim on jest? Wiedziała tylko, że to trener z Nebraski, a nie, że to Raiola, którego bratanek, pierwszoroczny rozgrywający Dylan Raiola, rozpoczął 12 z 13 podań w pierwszej połowie, gdy Nebraska pokonała Northern Iowa 34-3.
SMA Jenny jest zdefiniowane jako typ 3. W przypadku pacjentów z typem 1 bez wspomagania oddychania oczekiwana długość życia wynosi mniej niż 2 lata. Rokowanie Jenny jest dobre. Otrzymuje leczenie, które zatrzymało postęp genetycznego zaburzenia nerwowo-mięśniowego.
Będzie miała więcej takich dni jak ostatnia sobota, kiedy będzie mogła oglądać zwycięstwo Nebraski z miejsc dla niepełnosprawnych za północną strefą końcową.
„To był jeden z najlepszych dni dla niej” – powiedziała Lisa. „Wcześniej była fanką Huskers, ale kiedy się tego doświadczy, trudno ich nie kochać”.
Trener Matt Rhule, w ciągu 21 miesięcy spędzonych w Nebrasce, zrozumiał tę miłość. Widzi pasję i lojalność kibiców Nebraski, którzy nadal wypełniali stadion w dobrych sezonach i ostatnich złych.
Nie chodzi tylko o wyprzedanie, powiedział Rhule. Fani powiedzieli Rhule, że pojawiają się wcześnie, aby obejrzeć rozgrzewkę i zostają dłużej, aby zobaczyć rezerwy w meczu takim jak inauguracyjny mecz sezonu Huskers przeciwko UTEP. Chcą wspierać wszystkich graczy, a nie tylko tych, którzy grają najwięcej.
„Ta lojalność, ta pasja, jak mówiłem od pierwszego dnia, to coś, co nas pokornieje” – powiedział Rhule. „Czuję to cały czas”.
Rhule powiedział, że czuje się zobowiązany do wykonania swojej części pracy w imieniu wszystkich, którzy przyczyniają się do programu.
„Ludzie w Nebrasce ciężko pracują” – powiedział Rhule. „Staramy się tu przyjechać i dopasować naszą etykę pracy do etyki pracy stanu”.
Decydujący moment w karierze Rhule’a w Nebrasce nadszedł 13 marca. Kilka godzin po tym, jak Trev Alberts niespodziewanie zrezygnował ze stanowiska dyrektora sportowego, Rhule udostępnił film wideo z fragmentem przemówienia Paula Harveya „So God Made a Farmer”.
31.08.2024 fot.twitter.com/OL7vDZ0jSn
— Matt Rhule (@CoachMattRhule) 13 marca 2024 r.
Gest Rhule’a pomógł zmobilizować fanów Nebraski sześć miesięcy temu. Ale jest coś więcej w tej historii, powiedział w tym tygodniu.
„Szczerze mówiąc, to właśnie ten film skłonił mnie do przyjazdu tutaj” – powiedział Rhule.
Słuchał tej piosenki w kółko, rozmyślając o pracy w Nebrasce w listopadzie 2022 r. Rhule słuchał jej ponownie w zeszłym tygodniu przed 399. wyprzedanym meczem na Memorial Stadium.
„Możemy nie wygrać każdego meczu” – powiedział Rhule – „ale na pewno możemy grać w sposób, który szanuje i honoruje etykę pracy ludzi, którzy byli przed nami, ludzi, którzy są w tym stanie”.
Dla każdego fana, trenera i zawodnika na Memorial Stadium w piątkowy wieczór znaczenie 400 kolejnych wyprzedanych biletów oznacza coś nieco innego. Każda historia jest wyjątkowa.
Teraz wiemy, co to znaczy dla Rhule. I co to znaczy dla Jenny Voorhees.
(Górne zdjęcie: Dylan Widger / Imagn Images)
