Współpraca studentów zawodowych IPB zamienia parę śmieci w energię elektryczną dla mieszkańców wsi

Bogor, VIVA „Dajcie mi dziesięciu młodych ludzi, a wstrząśniem światem” – powiedział Bung Karno, sugerując ważną rolę młodych ludzi w cywilizacji ludzkiej. Podobnie jak innowacja dziesięciu młodych ludzi z różnych regionów kraju, którzy obecnie studiują w Wyższej Szkole Zawodowej IPB.

Budują cyfrowy system banku odpadów, który jest surowcem dla elektrowni parowo-odpadowej (PLTUS) w wiosce Leuwiliang w regencji Bogor, poprzez działania na rzecz wzmacniania pozycji społeczności wiejskiej w ramach Programu Rozwoju Narodu Ormawa (POMN), który został zainicjowany przez Program Garputala (Ruch na rzecz wzmacniania czystości przyrody) prowadzony przez Himavo Micro IT Community to stowarzyszenie studentów zawodowych ze Szkoły Zawodowej Uniwersytetu IPB.

Przewodniczy mu student o imieniu Rama Putra Hastono, któremu pomaga dziewięciu kolegów: Muhammad Praditya Maulana, Muhammad Ikhsan Rizky Nugraha, Khansa Nailah, Luh Agustina Aryani, Raihan Hammam Salsabil,
Sophie Fatima Primannanisa Alyindra, Reza Pratama, Muhammad Iqbal i Puteri Vanya Salsabila.

Przewodniczący programu PLTUS, Rama Putra Hastono, wyjaśnił, że organizacja studencka (Ormawa) Building the Nation to inicjatywa indonezyjskiego Ministerstwa Edukacji, Badań Naukowych i Technologii, której celem jest zachęcanie studentów do aktywnego budowania i wnoszenia rzeczywistego wkładu w społeczeństwo poprzez działalność usługową.

„Program ten angażuje organizacje studenckie w projektowanie i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań, które pomogą rozwiązać problemy istniejące w niektórych obszarach, takich jak środowisko, zdrowie, edukacja i ekonomia” – powiedział Rama w wywiadzie dla VIVA, wtorek 5 listopada 2024 r.

Rama wyjaśniał dalej, że w kontekście tego programu Garputala jest jednym z programów zaproponowanych przez społeczność mikroinformatyków Himavo. Himavo Micro IT Community to stowarzyszenie studentów zawodowych ze Szkoły Zawodowej Uniwersytetu IPB, które stanowi zbiór 3 programów studiów, a mianowicie technologii inżynierii komputerowej, technologii inżynierii oprogramowania oraz komunikacji cyfrowej i mediów.

Związek między programem Ormawa Developing the Country a programem Garputala polega na tym, że Garputala jest konkretnym przejawem tego programu, w ramach którego studenci Himavo Micro IT Community odgrywają aktywną rolę w przezwyciężaniu problemów środowiskowych w Leuwiliang poprzez podejście oparte na współpracy z udziałem różnych stron, takich jak społeczności lokalne, organizacje wspierające i odpowiednie agencje.

„Ten program nie tylko pomaga rozwiązać problem odpadów, ale także wzmacnia społeczność w zakresie zrównoważonej świadomości i umiejętności w zakresie zarządzania środowiskiem” – dodał Rama.

Rama wyjaśnił, że na podstawie wyników ankiety przeprowadzonej przez zespół Garputala sama wioska Leuwiliang wyprodukowała drugą stertę śmieci, w sumie 61 ton śmieci dziennie, a 17 ton śmieci dziennie było transportowanych na wysypisko. Spośród okolicznych wiosek w wiosce Leuwisadeng gromadzi się łącznie 37 ton śmieci dziennie, a w wiosce Ciampea – 81 ton śmieci dziennie.

„W tej wiosce jest kilka przeszkód, szczególnie w zakresie przetwarzania odpadów. Należy tak prowadzić ogólną gospodarkę odpadami, aby nie zakłócały one zdrowia i estetyki środowiska. Szczególnie w RWO7, które liczy łącznie 530 mieszkańców” – wyjaśnił Rama.

Wyniki badania, stwierdził Rama, wykazały również, że większość ludzi nieostrożnie wyrzuca śmieci, zwłaszcza do rzek i dróg. Trudność w prowadzeniu gospodarki odpadami wynika z braku świadomości mieszkańców wsi. W rezultacie rzeki stają się brudne, śmierdzące i zanieczyszczone, a drogi zapełniają się śmieciami, co zakłóca ruch. Z drugiej strony Rukun Warga nie posiada jeszcze odpowiednich systemów składowania i przetwarzania odpadów, zarówno pod względem lokalizacji, wydajności, jak i wyposażenia.

„W związku z tym problemem my, jako zespół wdrażający POMN Himavo Micro IT Community, wraz ze społecznością zgodziliśmy się na wdrożenie projektu Garputala w wiosce Leuwiliang. Projekt ten ma na celu umożliwienie społecznościom wiejskim niezależnego, wydajnego i zrównoważonego gospodarowania odpadami” – wyjaśnił.

Projekt ten realizuje cele SDG (Cele Zrównoważonego Rozwoju) Cele Zrównoważonego Rozwoju, aby zrealizować cele Zgromadzenia Ogólnego ONZ we wrześniu 2015 r., A mianowicie obejmujące zdrowe i dostatnie życie, czystą i niedrogą energię oraz partnerstwa na rzecz osiągnięcia tych celów.

Wdrażając rozwój w oparciu o cele zrównoważonego rozwoju, program ten może poprawić jakość środowiska, zdrowie i dobrobyt społeczności wiejskich, a następnie rozwinąć potencjał wsi pod względem aspektów fizycznych, społecznych, ekonomicznych i środowiskowych, tak aby mógł zapewnić szersze korzyści dla społeczności wiejskich. mieszkańcy wioski Leuwiliang.

„Edukacja społeczności Leuwiliang Village na temat korzystania z banków odpadów poprzez przesunięcie wioski w stronę zerowej ilości odpadów. Osiągnięcie idealnego położenia lub poziomu gospodarki odpadami w rzece w pobliżu wioski Leuwiliang za pomocą skutecznej maszyny PLTUS. Oraz aktywacja spójnego i efektywnego systemu banków odpadów poprzez zaangażowanie przywódców społeczności” – powiedział Rama.

Zasada działania tej maszyny wytwarzającej energię elektryczną z pary odpadowej jest dość prosta. Aby wyprodukować energię elektryczną, wyjaśnił Rama, najpierw zbierane są odpady za pośrednictwem banku odpadów zarządzanego przez mieszkańców. Śmieci są w formie. Odpady organiczne takie jak resztki jedzenia czy suche liście zbierane są w wózkach lub koszach. Odpady te zostaną później umieszczone w spalarni. Zebrane odpady spalane są od spodu narzędzia. Ogień rozpala się olejem i niewielką ilością wody, aby wspomóc proces spalania.

„No cóż, para powstająca podczas spalania odpadów, ciepło z ognia podgrzeje wodę w urządzeniu tak, że się zagotuje. Para powstająca z odpadów wydostanie się na górę przez specjalną przegrodę, a następnie zmieszana z parę wodną, ​​aby nie była niebezpieczna” – powiedział Rama.

Ta para – kontynuował Rama – poruszy śmigło. Po zmieszaniu pary odpadowej z parą wodną, ​​ta mieszanina parowa wypłynie małą rurką prowadzącą do żelaznego śmigła. Śmigło będzie się obracać pod wpływem impulsu pary.

„Obracające się śmigło będzie poruszać generatorem. Obrót tego generatora wytwarza 1 kilowat energii elektrycznej. Następnie energia elektryczna jest magazynowana w akumulatorze. Wytworzona energia elektryczna jest początkowo w postaci prądu przemiennego, prądu przemiennego, a następnie przekształcana w prąd stały stały, dzięki czemu że można go przechowywać w akumulatorze o pojemności 36 Ah” – wyjaśnił Rama.

Następnie energia elektryczna zgromadzona w akumulatorze zostanie wykorzystana do automatycznego włączenia świateł. To światło włącza się automatycznie w nocy i wyłącza się w ciągu dnia.

Innowacyjna współpraca studentów mająca na celu utworzenie PLTUS (elektrowni parowej śmieciowej), która oświetli wioskę w regencji Bogor poprzez eliminację odpadów, jest zgodna z duchem energetycznym Indonezji, polegającym na tworzeniu przyszłości, realizacji dystrybucji czystej energii i urzeczywistnianiu współpracy.

Studenci zawodowi IPB, powiedział Rama, mają nadzieję, że program PLTUS przyniesie korzyści społecznościom wiejskim. Zwłaszcza zwiększenie świadomości społecznej w zakresie gospodarki odpadami i czystości otaczającego środowiska.

„W przyszłości młodzi ludzie i mieszkańcy wioski Leuwiliang wezmą udział w poprawie jakości ochrony środowiska i przyczynią się do zrównoważonego rozwoju Banku Odpadów oraz zrównoważonego rozwoju energii elektrycznej wytwarzanej przez maszynę PLTUS” – podsumowała Rama.

Niezależna Akcja Wolontariatu i Uniwersytet IPB zapewniają bezpłatną opiekę zdrowotną mieszkańcom Cileuksa

Niezależna Akcja Wolontariatu Stowarzyszenia Absolwentów IPB (ARM HA-IPB) we współpracy z Zakładem Zdrowia IPB i Wydziałem Lekarskim Uniwersytetu IPB zapewniła bezpłatne świadczenia zdrowotne.

VIVA.co.id

26 sierpnia 2024 r