Zespoły Formuły 1 zawsze były ostrożne w kwestii zbytniego otwierania się na świat zewnętrzny, ponieważ konkurencja jest tak blisko, a ich tajemnice są pilnie strzeżone.
Kiedy pod koniec 2017 roku, przed rozpoczęciem zdjęć do debiutanckiego sezonu, Netflix po raz pierwszy wyjaśnił zespołom swoją koncepcję serialu dokumentalnego „Drive to Survive”, większość wątpiła, czy producenci będą w stanie uchwycić to, czego chcą. Dwa zespoły, Ferrari i Mercedes, nawet odmówiły udziału.
Siedem lat później F1 uległa przemianie, a zespoły zrozumiały wartość oferowania fanom wglądu w to, jak radzą sobie od środka.
Dzięki temu nowa książka „Inside Mercedes F1: Life in the Fast Lane” stała się pierwszą w historii F1. Od początku 2023 r. do połowy 2024 r. zespół zapewniał bezprecedensowy dostęp do autora Matta Whymana, ujawniając wewnętrzne funkcjonowanie jednego z największych i odnoszących największe sukcesy zespołów F1, gdy stawiał on czoła wyzwaniom związanym z samochodem i radził sobie z szokującym wyjściem ze swojego największego nazwiska, Lewisa Hamiltona , na rok 2025.
Narracja wokół Mercedesa w ciągu ostatnich dwóch lat była zdominowana przez jego dążenie do odzyskania czołowego miejsca. Rekordowa seria ośmiu tytułów konstruktorów, która nagle zakończyła się w 2021 roku, zintensyfikowała wysiłki zespołu o odwrócenie losu.
Whyman był obecny zarówno w garażu w dniu wyścigu, jak i nocnymi sesjami symulacyjnymi w fabryce. Z pewnością zacząłby to robić, spodziewając się, że będzie obecny przy opowieści o powrocie Mercedesa do konkurencyjnej formy. Zamiast tego był świadkiem bardziej złożonego okresu, z którego zespół jeszcze się tak naprawdę nie wyłonił, wciąż pozostając w tyle za czołowym trio w tym sporcie, czyli Red Bullem, McLarenem i Ferrari.
Oto, czego dowiedzieliśmy się z książki opublikowanej 7 listopada.
Toto Wolff zawsze wiedział, że Lewis Hamilton może odejść
Bombowa decyzja Hamiltona o odejściu z Mercedesa na rzecz Ferrari w 2025 roku to najważniejsza historia F1 w 2024 roku – i, co nie jest zaskoczeniem, jedna z najbardziej odkrywczych części książki.
Szef zespołu Toto Wolff opowiedział Whymanowi tę nowinę sześć dni po ogłoszeniu światu odejścia Hamiltona, a jego reakcja pojawiła się w ostatnich dniach po wydaniu książki.
Wolff przyznał, że „zawsze brałem pod uwagę” możliwość odejścia Hamiltona, biorąc pod uwagę, że zgodziliby się na umowę trwającą tylko rok plus jeden rok, a nie na jakąkolwiek dłuższą. „Wierzę, że każdy ma swój okres przydatności do spożycia” – powiedział. „Muszę więc przyjrzeć się następnemu pokoleniu”. Był to ukłon w stronę przyszłości Mercedesa z Andreą Kimi Antonellim, który pod koniec sierpnia zastąpi Hamiltona.
Chociaż decyzja Hamiltona nie była szokująca dla Wolffa, jej moment był niezręczny. Nie rozumiał, dlaczego Hamilton zadzwonił, zanim dowiedział się, czy Mercedes będzie konkurencyjny – nie chciał najpierw wypróbować samochodu na sezon 2024 przez kolejne dwa tygodnie – a po okresie poza sezonem pojawiły się wieści o nowych kontraktach dla Charlesa Leclerca i Lando Norrisa, dwa oczywiste cele Mercedesa nie wchodziły w grę.
Ale to prawie nie złamało Wolffa. – Jestem gruboskórny, wiesz? – powiedział Wolff. „Miałem w życiu kilka naprawdę trudnych momentów, ale to nie ma porównania”.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
Toto Wolff przyznaje, że odejście Lewisa Hamiltona z Mercedesa było „na moim radarze”
Wolff jest bardziej otwarty niż kiedykolwiek na temat swojej przeszłości i teraźniejszości
Te „trudne momenty” opisano szczegółowo w rozdziale poświęconym odejściu Hamiltona, zatytułowanym „Finding Toto”. We wstępie Whyman zauważa, że zdobycie zaufania Wolffa i nakłonienie go do otwarcia się byłoby dla niego „największym wyzwaniem”, co widać wyraźnie na początku książki. Pierwsze właściwe spotkanie Whymana z Wolffem następuje po zdobyciu podwójnego podium w Barcelonie, po tym jak wcześniej przyłapał tylko szefa zespołu na przechodzeniu.
Wolff jest bardzo szczery. Szczerze opowiada o swoim dzieciństwie, śmierci ojca na raka mózgu, gdy miał 15 lat, i wpływie, jaki ta śmierć wywarła na jego rodzinę. „Nie mogłem znieść cierpienia i choroby, upokorzenia i porażki” – powiedział. „W wieku piętnastu lat postanowiłem być dorosły. Zajęłabym się własnym życiem.” Wolff zawsze szczerze opowiadał o swojej przeszłości, zwłaszcza jeśli chodzi o zdrowie psychiczne, ale jest to chyba najbardziej otwarty przypadek, jaki kiedykolwiek pokazał.
Jest także szczery na temat swojej pozycji i stylu przywództwa, przyznając, że w Mercedesie panowało „duże niezadowolenie” po komentarzach, które wygłosił na temat samochodu na rok 2023, który nie zasługiwał na zwycięstwo. „Musiałem się zmienić” – powiedział Wolff. „A to oznaczało stanie się lepszym przywódcą”.
Lewis Hamilton świętuje wraz z inżynierem Petem Bonningtonem po zwycięstwie w lipcowym Grand Prix Wielkiej Brytanii. (Mark Thompson/Getty Images)
Hamilton i Mercedes „wciąż są zakochani”
Obecność Hamiltona w książce początkowo ogranicza się do fragmentów, w których Whyman jest wtajemniczony w spotkania inżynieryjne lub rozmowy techniczne, ale ostatecznie cały rozdział poświęcony jest spotkaniu z siedmiokrotnym mistrzem świata podczas Grand Prix Australii w marcu.
Hamilton dobrze radzi sobie z omawianiem swojego pochodzenia i awansu do F1, a także swojej pracy z Misją 44 i zmian mających na celu poprawę różnorodności w branży, co będzie podstawową częścią jego dziedzictwa zarówno w Mercedesie, jak i w F1 jako całości. Biorąc pod uwagę, że jest to następstwem jego decyzji o odejściu do Ferrari, może również opowiedzieć o swoim sposobie myślenia i trudnościach z przekazaniem tej wiadomości Wolffowi.
„To było najcięższe spotkanie, jakie kiedykolwiek odbyłem” – powiedział Hamilton. „Musiałem to zrobić osobiście, bo na tym polega uczciwość, ale wiedziałem, że będzie to trudne. Ostatecznie, jako ludzie, jesteśmy zranieni, gdy wszystko się kończy. Ale wiem też, że nasza przyjaźń wykracza poza sprawy biznesowe. Tak to widzę i mam nadzieję, że Toto też to widzi.”
Hamilton powtórzył także przesłanie obecne przez cały sezon. Pomimo tej decyzji i mimo że wszystko idzie zgodnie z planem, pomiędzy Hamiltonem a Mercedesem pozostaje silna więź.
„Czuję, że kończę związek, który jest w porządku” – powiedział Hamilton. „Nadal jesteśmy zakochani. Nie straciłem wiary w zespół. Po prostu wychodzę dla siebie.
Testy w 2023 r. były brutalnym przebudzeniem
Wprowadzenie do książki podczas pierwszej sesji kwalifikacyjnej w 2023 r. doskonale nadaje ton kolejnym rozdziałom. Moment, który mógł zapoczątkować odrodzenie Mercedesa, zamiast tego zapowiedział trudne ostatnie 18 miesięcy na torze.
Spotkanie, w którym uczestniczyli wszyscy kluczowi liderzy F1 Mercedesa, w tym Wolff, ówczesny dyrektor techniczny Mike Elliott, dyrektor ds. inżynierii przytorowej Andrew Shovlin i inżynier wyścigowy Hamiltona, Pete Bonnington, zarysowało powagę sytuacji po testach przedsezonowych. „To, gdzie znaleźliśmy się, jest nie do przyjęcia” – powiedział jeden z nich. Wolff jest stanowczy i jasny, mówiąc: „To po prostu nie jest wystarczająco dobre”.
Problemy związane z koncepcją samochodu Mercedesa wraz z bocznymi podsufitkami typu „zeropod” są obecnie dobrze znane. W tym rozdziale opisano jednak, jak szybko zespół zrozumiał, jak głęboki jest problem. Duża część pierwszej połowy książki przedstawia meandrującą formę zespołu i wysiłki mające na celu dokonanie przełomu.
Ponury początek 2023 r. kontrastuje z tym, jak rok 2024 zaczyna się kilkaset stron później. Nadal można zaakceptować pozostawanie w tyle, ale nie jest to aż tak szokujące, co jest oznaką ostatecznego sukcesu, który nastąpi po zwycięstwach Russella i Hamiltona w połowie sezonu.
(Chris Graythen/Getty Images)
Ambicja i człowieczeństwo George’a Russella
W jednym z pierwszych rozdziałów Whyman spędza trochę czasu z Georgem Russellem, planując swoją karierę w F1 i drogę do dołączenia do Mercedesa. Russell, jak to robił przez cały czas swojej pracy w zespole, z pełnym szacunkiem i ambicją mówił o swoim zadaniu, jakim jest stanięcie twarzą w twarz z Hamiltonem przez garaż. „Chcę być przed Lewisem” – powiedział Russell. Myślę, że udowodniłem, że jestem na jego poziomie, ale chcę być powyżej niego. Jego wcześniejsze sukcesy niczego nie zmieniają.”
Ale miło jest zobaczyć kilka naprawdę humanizujących momentów z udziałem Russella. Jako dziecko opowiadał o zmaganiach z bełkotem, do tego stopnia, że trafił do logopedy, który pomógł mu nauczyć się wyraźnie komunikować. Jest też uroczy moment, w którym Russell opowiada o swojej siostrzenicy, jej miłości do F1 i wręcza jej czapkę zwycięzcy wyścigu z Interlagos w 2022 roku.
„Podczas tej krótkiej ucieczki z padoku, pomiędzy zaręczynami, George Russell jest po prostu dumnym wujkiem” – pisze Whyman.
F1 to naprawdę wysiłek zespołowy
Hamilton, Russell i Wolff to być może nagłówki gazet poświęconych wysiłkom Mercedesa w F1, ale książka z powodzeniem opisuje wielu bardziej niedocenianych bohaterów. Od mechaników – noszących pseudonimy takie jak „Flannel” i „Wściekły Pies” – po inżynierów, załogę logistyki i zespół ds. komunikacji – Whyman dokłada wszelkich starań, aby poznać wszystkich i opowiedzieć ich historie.
Dzięki temu jest to książka nie tylko o wyścigach, ale także o ludziach i ich charakterach w czasach przeciwności losu. Jedna ze starszych osobistości zauważa, że przed 2022 rokiem 60 procent członków zespołu nigdy nie doświadczyło niezdobycia mistrzostwa, tak długo trwała passa Mercedesa. Jeden z naprawdę fascynujących momentów nadchodzi, gdy Whyman pisze o rozłamie między dwoma strategami w związku z decyzją o zamianie stanowisk Hamiltonem i Russellem na Suzuce w zeszłym roku oraz o tym, jak przetrawią tę sytuację.
W podsumowaniu książki Whyman przyznał, że „był świadkiem, jak zespół przechodził okres poszukiwania duszy, a następnie przebudowy, co powiedziało Srebrnym Strzałom więcej o charakterze niż szafa pełna trofeów”. Prawdopodobnie sprawiło to również, że lektura była bardziej wciągająca, dając najbardziej pouczające spojrzenie na wewnętrzne funkcjonowanie zespołu F1, jak dotąd.
Zdjęcie u góry: Peter Fox/Getty Images
