Prawdziwa historia Nurhayati dotycząca 20 lat życia w środowisku TNI – od nieszczęścia do szczęścia

Środa, 13 listopada 2024 – 08:48 WIB

WIWAT – Tego popołudnia widziano Nurhayati zajętą ​​naprawą małego ogródka na swoim podwórku.

Jego palce, pomarszczone ze starości, były tak zwinne, że wyrywał dzikie rośliny rosnące pomiędzy drzewami szpinaku. Celem usuwania z terenu ogrodu są nie tylko dzikie rośliny, ale także śmieci.

Ogród szpinakowy o powierzchni nie większej niż trzy metry kwadratowe jest bardzo dobrze utrzymany. Zrozumiałe jest, że chociaż ogród ten jest mały, jest dla Nurhayati nadzieją na zaspokojenie jej codziennych potrzeb.

Obok ogrodu szpinakowego znajduje się niewielka działka, na której obficie rosną różne rośliny produkcyjne, takie jak papryczki chilli i pomidory.

Podobnie jak szpinak, chilli i pomidory, jest to źródło utrzymania Nurhayati i jej rodziny.

Każdego ranka i wieczoru Nurhayati, z pomocą najstarszego syna Usupa, zawsze podlewa ogród.

Ten ogród nie jest osobistą własnością Nurhayati, podobnie jak ten prosty dom, który znajduje się w samym centrum miasta Purwakarta. Ale to wszystko jest częścią majątku Dowództwa Okręgu Wojskowego (Kodim) 0619/Purwakarta.

Dom i ogród znajdują się w bocznym podwórzu Przedszkola Persit KCK. Jedna z placówek wczesnoszkolnych dla synów i córek żołnierzy TNI.

Po prostu Nurhayati żył w środowisku TNI przez bardzo długi czas.

„Jestem tu od 20 lat. Więc początkowo mój mąż, który tu mieszkał, pracował w szkole z TNI. Mój mąż właśnie został tu zaproszony” – powiedziała Nurhayati dla VIVA Military.

Od 2004 roku TNI powierza mężowi Nurhayati, zmarłemu Rukmanowi, TNI jako członka kierownictwa Przedszkola Persit KCK Kindergarten, którego zadaniem jest opieka nad szkołą i jej otoczeniem.

Jednak choroba Rukmana zmusiła go do opuszczenia pracy, zmarł. A Nurhayati zdecydowała się kontynuować służbę męża dla TNI.

W ciągu 20 lat życia w tym mieście przeżył wiele wzlotów i upadków. Jednym z problemów jest czysta woda.

„Używam wody PAM już od dawna, ale często się wyłącza. Czasem nawet do 4 miesięcy” – stwierdziła 55-letnia mama.

Aby zaspokoić swoje potrzeby w zakresie czystej wody, Nurhayati i jej syn muszą poprosić o nią w hotelu położonym dość daleko od przedszkola Kartika.

Przez lata mógł się tylko modlić i mieć nadzieję, że pewnego dnia ktoś zwróci uwagę na cierpienie, którego doświadcza.

Modlitwa Nurhayati zostaje wysłuchana przez Boga.

W maju 2024 r. armia indonezyjska podjęła decyzję o wycofaniu podpułkownika Inf Ardiansyaha ze stanowiska dowódcy batalionu piechoty (Yonif) Para Raider 305/Tengkorak, Kostrad do Regionalnego Dowództwa Wojskowego Siliwangi i powierzono mu stanowisko Dandima Purwakarty.

Pewnego dnia, na początku swego kierownictwa, absolwent Akademii Wojskowej z 2004 roku odwiedził Przedszkole Kartika. Celem jest sprawdzenie stanu obiektów edukacyjnych.

Po zobaczeniu fatalnego stanu przedszkola funkcjonariusz TNI ps. Raja Aibon Kogila podjął decyzję o wyremontowaniu budynków i infrastruktury przedszkola. Celem jest oczywiście zapewnienie komfortu uczęszczającym do tej szkoły i wzbudzenie zainteresowania ogółu społeczeństwa posyłaniem dzieci do tego przedszkola.

Jednym z celów poprawy jest problem dostępności czystej wody. Przypadkowo TNI AD intensywnie wspiera także program TNI AD Manunggal Air.

Krótko mówiąc, król Aibon i żołnierze Purwakarta Kodim podjęli działania, aby przezwyciężyć ten problem. Przypadkowo w mesie oficerskiej również pojawił się ten sam problem.

W końcu sprowadzono koparkę do studni. Ponad 50 metrów rury udało się przebić skorupę ziemską i za jednym pociągnięciem zanurzalnej maszyny wodnej wytrysnęła czysta woda.

Bez wahania wieża o pojemności tysięcy litrów została zainstalowana na wysokości 7 metrów na szczycie dużej żelaznej wieży wykonanej rękami żołnierzy.

„Alhamdulillah, dziękuję państwu Dandim za zwrócenie uwagi na nasz los. Teraz wody jest pod dostatkiem” – powiedział Nurhayati.

„Istotą naszego życia jest to, jak możemy zrobić coś, co będzie przydatne dla wielu ludzi. Dlatego po każdym zadaniu pozostaje dobra historia” – powiedział Raja Aibon Kogila.