Obserwacja przestrzeni pozwala naukowcom zajrzeć w przeszłość wszechświata. Jest to możliwe, ponieważ światło potrzebuje czasu, aby przebyć ogromne odległości kosmiczne. Wychwytując światło ciał niebieskich, teleskopy działają jak okna na wcześniejsze okresy historii wszechświata.
Światło przemieszcza się z prędkością około 300 000 kilometrów na sekundę. Pomimo tej niesamowitej prędkości, ogromne odległości w przestrzeni kosmicznej oznaczają, że światło potrzebuje zauważalnej ilości czasu, aby dotrzeć do Ziemi. Na przykład Księżyc znajduje się w odległości około 330 000 km od Ziemi, a jego światło dociera do niego w ciągu 1,3 sekundy. Podobnie światło z Neptuna, najdalszej planety naszego Układu Słonecznego, dociera do nas w ciągu około czterech godzin.
Pomiar odległości galaktycznych za pomocą światła
W Drodze Mlecznej odległości wyrażane są w latach świetlnych i odnoszą się do odległości, jaką światło pokonuje w ciągu jednego roku. Proxima Centauri, najbliższa gwiazda Układu Słonecznego, znajduje się w odległości ponad czterech lat świetlnych. Obserwacja go ujawnia, jak wyglądało ponad cztery lata temu, kiedy to widziane dzisiaj światło rozpoczęło swoją podróż.
Galaktyki poza Drogą Mleczną leżą jeszcze dalej. Galaktyka Andromedy, najbliższa duża sąsiadka Drogi Mlecznej, znajduje się w odległości około 2,5 miliona lat świetlnych. Kiedy naukowcy badanie Andromedę obserwują światło, które rozpoczęło swoją podróż, zanim pierwsi ludzie wędrowali po Ziemi.
Najstarsze światło wszechświata
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest w stanie wykryć światło pochodzące z galaktyk odległych o miliardy lat świetlnych. Światło to powstało, gdy Wszechświat był w powijakach, umożliwiając astronomom badanie jego wczesnych stadiów. Obserwacje tak odległych galaktyk dostarczają cennych informacji na temat ewolucji Wszechświata na przestrzeni 13,8 miliardów lat historii.
Badania astronomiczne z wykorzystaniem teleskopów takich jak Webb zmieniły nasze rozumienie czasu i przestrzeni, umożliwiając głębsze badanie początków Wszechświata i jego ciągłej transformacji.