Ale „One Beer” jest ciepłe, ponure i całkowicie wciągające; podkreśla także – co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę jego tytuł – sposób, w jaki styl DOOM-a odzwierciedla różne nielegalne substancje. w wywiad z Przegląd książek Los Angeles, Open Mike Eagle w szczególnie przenikliwy sposób scharakteryzował wczesny styl swojego ulubionego rapera. Kiedy dyskutujemy o tym, jak w trakcie jego kariery DOOM był coraz bardziej kontrolowany, wypływają stąd wahania Dzień Sądu Ostatecznegoktóry często wylewał się na końce miar, gromadząc się, do czasu Szaleniec I MM..JEDZENIEi wepchnięty głęboko do kieszeni bitów – Eagle powiedział: „Czuję się jak MF DOOM na Dzień Sądu Ostatecznego jest jak pijany i próbujący przetrwać […] nagrywa, jakby miał nie żyć długo. Istnieje podejście do surowości, które jest zarówno estetyczne, jak i alkoholowe – szczególnie alkoholowe”.
Chociaż może być trudno stwierdzić, co w życiu Daniela Dumile’a było, a czym nie było występem, profile DOOM-a z pierwszej dekady XXI wieku sprawiają, że intensywne picie wydaje się w istocie plagą nękającą jego prawdziwe życie. W „One Beer” rytm Madliba oscyluje pomiędzy psotą a łagodną tragedią, a pierwsza linijka DOOM-a („Zostało tylko jedno piwo…”) brzmi dziwnie, złowieszczo rozpaczliwie. Szalony złoczyńcaa jednocześnie wykazuje „uścisk surowości”, jest niewątpliwie rekordem o i poinformowany przez chwasty. To jest bardziej ponure, bardziej samotne; za wszystkie pozy rysunkowego superzłoczyńcy, ŻYWNOŚĆ częściej przypomina list od kogoś, kto ma nadzieję wciągnąć nas razem w bagno. Nawet jeśli z sentymentem wspomina się przeszłość, w powietrzu pojawia się alkohol: później, na płycie LP, DOOM będzie wspominał dni, w których pił Hennessy prosto, bo nie było go stać na napoje gazowane.
Ale przez ŻYWNOŚĆ, ta alkoholowa niechlujność została w większości usunięta z techniki DOOM-a. Jest to najbardziej widoczne w utworze otwierającym „Beef Rapp”, który jest obszernie cytowany przez Mos Defa w tym filmie. Ale tam, gdzie Mosowi łzawią oczy, gdy przypomina sobie wersety…Nosi maskę, żeby zakryć surowe ciało. / Raczej brzydki brat z pięknymi fałdami”— DOOM przechodzi w niski, niesłabnący warkot. (Po wczesnej wersji Szalony złoczyńca wyciekł do sieci, oprócz dodania nowych piosenek, DOOM ponownie nagrał swój wokal na potrzeby całego projektu, porzucając swoje często prężne brzmienie i zniżając się o kilka oktaw w dół, do głębokiego barytonu; otwiera ŻYWNOŚĆ z jeszcze bardziej płaskim efektem.) Podczas gdy album jest usiany kolorowymi akcentami i mrugającymi samplami, „Beef Rapp” wydaje się celowo szary, jakby zarówno wykonanie, jak i treść miały być wyszarzone.
