Łazik Curiosity NASA zmierza do nowego, zagadkowego celu na Marsie

Po roku eksploracji tajemniczej doliny dalej Mars, NASAjest nieustraszony Łazik ciekawości zmierza do nowego celu ze swoją własną intrygą.

Zrobotyzowane laboratorium wielkości Mini Coopera będzie badać niezwykły krajobraz, zwany „pudełkiem”, który prawdopodobnie wymagał powstania ciepłych wód gruntowych eony temu na Czerwonej Planecie. A tam, gdzie jest woda, istnieje potencjał do życia — przynajmniej takiego, o jakim wiedzą naukowcy. Naukowcy zastanawiają się, czy w pudełku mogły znajdować się starożytne jednokomórkowe mikroorganizmy.

„Wczesne mikroorganizmy ziemskie mogły przetrwać w podobnym środowisku” – stwierdziła Kirsten Siebach, naukowiec pracująca za pomocą łazika w Houston, w badaniu oświadczenie. „To sprawia, że ​​jest to ekscytujące miejsce do zwiedzania.”

Od czasu misji wystrzelonej w 2011 roku Curiosity przebył około 572 milionów mil: trochę 352 miliony przelatując przestrzeń i kolejnych 20 dudniących nad marsjańskim terenem.

W swoim najnowszym miejscu, znanym jako Gediz Vallis, łazik dosłownie się natknął czysta siarkajego koła miażdżą materiał, odsłaniając złoże żółtych kryształów. Okazuje się, że było tam całe plażowe pole tych skał. Ciekawość otacza mnóstwo gruz zawierający siarkę w połączeniu z innymi materiałami, ale niezanieczyszczona siarka jest czymś wyjątkowym.

Kiedy czysta siarka wytwarzana jest naturalnie na Ziemi, pierwiastek ten jest zwykle kojarzony z przegrzanymi gazami wulkanicznymi i gorącymi źródłami. Innym sposobem, w jaki może powstawać, są interakcje z bakteriami – czyli życiem.

„Nie sądzimy, żebyśmy znajdowali się w pobliżu wulkanu, w którym znajduje się łazik” – powiedziała Mashable we wrześniu Abigail Fraeman, zastępczyni naukowca projektu w misji Curiosity, „więc jest to zagadkowy obiekt, który można znaleźć w tym konkretnym miejscu”.

Przejechanie kolejnego etapu podróży łazika zajmie kilka miesięcy. Jednak naukowcom bardzo zależy na zbadaniu obszaru pudełkowego u podnóża góry Sharp, ponieważ mogą one zawierać wskazówki na temat starożytnej historii Marsa.

Ze zdjęć z sondy Mars Reconnaissance Orbiter wynika, że ​​obiekt lądowy wygląda tak pajęczyna grzbietówrozciągający się na kilka mil. Ciemny piasek wypełnia wydrążone przestrzenie pomiędzy siecią grzbietów.

Przed wyruszeniem w rejon pudełek Curiosity wykonuje szerokokątne zdjęcie pola kamieni siarkowych, które na zewnątrz wydają się białe.
Źródło: NASA / JPL-Caltech / MSSS

Na Marsie istnieje kilka rodzajów krajobrazów, które wyglądają jak połączone ze sobą grzbiety, chociaż nie wszystkie są utworzone w ten sam sposób. Na przykład w pobliżu południowego bieguna Czerwonej Planety znajduje się labirynt nazywany „Miasto Inków”, który mógł powstać po uderzeniu meteorytu. Zderzenie mogło doprowadzić do powstania linii uskoków w ziemi, które następnie zostały zasypane bulgoczącą magmą.

„Wczesne mikroby ziemskie mogły przetrwać w podobnym środowisku”.

Naukowcy uważają, że to szczególne pudło u podnóża Mount Sharp mogło powstać, gdy minerały z ostatnich strużek wody przedostały się do powierzchniowych pęknięć skał i stwardniały. Gdy skały zwietrzały na przestrzeni wieków, minerały, które scementowały te pęknięcia, pozostały, pozostawiając po sobie szkielet.

Na suficie Elk’s Room, części Parku Narodowego Wind Cave w Południowej Dakocie, utworzyło się pudełko.
Źródło: Służba Parku Narodowego / Kim Acker

Trening pudełkowy wystąpić na Ziemiale zwykle powstają z wód gruntowych na zboczach klifów i w jaskiniach. Osobliwością przykładu z Mount Sharp jest to, że musiał on powstać, gdy woda zanikała. Geolodzy nie są również pewni, dlaczego ten marsjański obiekt jest tak rozległy i obejmuje obszar od 6 do 20 km.

Zespół łazika ma nadzieję dowiedzieć się, czy drobnoustroje mogły żyć w tym środowisku dawno temu.

„Te grzbiety będą zawierać minerały, które skrystalizowały pod ziemią, gdzie byłoby cieplej i przepływała przez nie słona woda w stanie ciekłym” – powiedział Siebach.