TOKIO, Japonia — Podczas warsztatów w Tokio kilkunastu turystów obserwowało, jak do ciepłej wody wlewa się zielony i biały wosk. Gdy płyn zamienił się w arkusz, poproszono ich o powolne podciągnięcie go i zwinięcie, dysząc, widząc jego przemianę w sałatę.
Praktyczne lekcje sztuki tworzenia replik żywności cieszą się dużym zainteresowaniem zagranicznych gości, którzy chcą dowiedzieć się więcej o charakterystycznym japońskim rzemiośle, które ewoluowało przez ponad 100 lat. W tym roku w Londynie zorganizowano nawet wystawę replik żywności.
Lekcje prowadziła firma Iwasaki Group, która, jak się uważa, jako pierwsza w 1932 roku skomercjalizowała produkcję replik żywności.
Repliki żywności, używane obecnie nie tylko jako zachęta do wystaw w witrynach restauracji, ale także jako narzędzia szkoleniowe dla rolników i pamiątki, mają swoje korzenie w Japonii od końca lat 1910. do początku 20. XX wieku, kiedy spożywanie posiłków poza domem stało się popularne dzięki pojawieniu się lokali gastronomicznych, w tym w domach towarowych.
Popularność replik żywności również wzrosła wraz z rozprzestrzenianiem się zachodniej kultury i idei, co pomogło wprowadzić nieznane zachodnie potrawy konsumentom w Japonii.
Daniel Bucheli, kierownik sprzedaży ze Szwajcarii, przed swoimi pięciotygodniowymi jesiennymi wakacjami w Japonii zarezerwował miejsce w warsztacie w sklepie prowadzonym przez Iwasaki w dzielnicy Kappabashi w Asakusa, tradycyjnym centrum Tokio.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
„Chciałem spróbować doświadczenia kulturalnego, jakie możemy mieć tylko w Japonii. Oishiso! („Wygląda pysznie” po japońsku) – powiedział, żartobliwie udając, że wgryza się w zrobioną przez siebie tempurę dyniową.
Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu
Sam Li, członek osobnej grupy 15 osób z Hongkongu, po raz pierwszy podjął próbę wykonania repliki jedzenia. „Wysłałam zdjęcie mojej 14-letniej córce, a ona powiedziała, że zdecydowanie chce spróbować. Na pewno ją tu przyprowadzę przy następnej wizycie” – powiedział.
Podczas gdy na drugim piętrze sklepu znajdują się warsztaty, w dolnej części można kupić szeroką gamę replik żywności, w tym magnesy i breloczki do kluczy. Odwiedzających sklep najpierw wita widok ogromnej, wielowarstwowej ekspozycji hamburgerów i innych przysmaków.
Dbałość o szczegóły
Cud, który urzekł wielu turystów, w dużej mierze zawdzięcza dbałości o szczegóły przez rzemieślników replik żywności.
Każdego dnia fabryka w Jokohamie, prowadzona przez spółkę należącą do grupy Iwasaki, Iwasaki Co., tętni życiem, zatrudniając około 50 pracowników pieczołowicie wytwarzających repliki żywności. Proces produkcji rozpoczyna się po dostarczeniu prawdziwego jedzenia w miskach lub talerzach faktycznie używanych w lokalach gastronomicznych.
Rzemieślnicy najpierw biorą formę z każdego składnika. Po wlaniu żywicy plastycznej do formy i podgrzaniu w piekarniku podstawowe części są gotowe do barwienia.
Rzemieślnicy używają aerografów, mieszając różne kolory, rysując drobne marmurkowe linie na sashimi lub małe kropki na skórce gruszek, aby wyglądały dokładnie jak prawdziwe.
Rzemieślnicy tradycyjnie spędzają trzy lata na pobieraniu form i poznawaniu różnych kolorów i tekstur składników, zanim nauczą się procesu barwienia.
Następnie kolorowe części układa się razem na talerzu lub misce dostarczonej przez restaurację, po czym następują prace wykończeniowe, takie jak polanie sosem lub polerowanie.
„Celem jest sprawienie, aby wyglądały tak realistycznie, aby można było je praktycznie poczuć” – powiedział Hiroaki Miyazawa, kierownik fabryki, która od 28 lat produkuje repliki żywności. „Najtrudniejsze do odtworzenia części są surowe składniki, takie jak ryby i liście ziół”.
Zmagający się
Jednak pomimo fascynacji, jaką wykazują zagraniczni goście, branża tworzenia replik żywności boryka się z trudnościami ze względu na malejący popyt na jej produkty w Japonii.
„Repliki jedzenia są nadal używane w restauracjach znajdujących się w domach towarowych, ale w mniejszym stopniu w przydrożnych restauracjach” – wyjaśnił Miyazawa, powołując się na to, jak tempo otwierania i zamykania restauracji spowodowało obecnie mniejsze wykorzystanie replik.
Uważa się, że modele artykułów spożywczych po raz pierwszy pojawiły się w filii nieistniejącego już domu towarowego Shirokiya w 1923 roku.
W odpowiedzi na zmniejszony popyt ze strony restauracji, które generują większość jej przychodów, Iwasaki bada inne potencjalne rynki.
Koncentrując się na niedoborze siły roboczej w japońskim przemyśle rolniczym, opracowuje repliki upraw, takich jak warzywa i owoce, do wykorzystania w nauczaniu niewykwalifikowanych lub tymczasowych pracowników zagranicznych.
Nie można zapisać Twojej subskrypcji. Spróbuj ponownie.
Twoja subskrypcja zakończyła się pomyślnie.
Istnieje również zapotrzebowanie ze strony firm farmaceutycznych na repliki leków. —Wiadomości z Kyodo
