„Hamasu jako idei nie można zniszczyć siłą”: co osiągnął Izrael zabijając przywódcę grupy?

Minął miesiąc, odkąd Yahya Sinwar, przywódca Hamasu w Gazie, zginął w Rafah po konfrontacji z siłami IDF.

To zabójstwo – chociaż przypadkowe – wywołało falę szoku wśród Palestyńczyków i ich zwolenników. Izrael przedstawił eliminację Sinwara jako wielkie osiągnięcie. Urzędnicy tak twierdził że Gaza i region będą znacznie bezpieczniejszym miejscem, gdy Sinwar zniknie z pola widzenia.

Jednak Dimitri Diliani, rzecznik Reformatorsko-Demokratycznej Frakcji Fatahu, twierdzi, że usunięcie Sinwara nie przyczyniło się do stabilizacji w regionie.

„Prawda jest taka, że ​​eliminacja Sinwara przygotowuje jedynie grunt pod większe zamieszanie” powiedział.

„Prawdopodobnie doprowadzi to organizację do wzmożonego radykalnego stanowiska. Zaostrzy to i tak już niestabilną atmosferę, jeszcze bardziej zaogniając napięcia regionalne i potencjalnie torując drogę do ery wzmożonego oporu pomiędzy frakcjami palestyńskimi na Zachodnim Brzegu”. Dodał Diliani.

Diliani ma solidne podstawy, aby tak sądzić. Jeszcze przed eliminacją Sinwara Zachodni Brzeg stał się podatnym gruntem dla Hamasu, Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu i innych grup, które założyły komórki na tym obszarze i stawiają czoła izraelskim siłom bezpieczeństwa.

W regionie pojawiło się także wielu samotnych wilków, którzy dokonali – lub próbowali to zrobić – aktów terroru na Zachodnim Brzegu i w Izraelu.

Według A raport przez Szin Bet, wewnętrzną agencję szpiegowską Izraela, we wrześniu doszło do ośmiu znaczących ataków na Zachodnim Brzegu i w Jerozolimie, a 72 inne zostały udaremnione przez aparat bezpieczeństwa kraju. Chociaż raporty wywiadu za październik i listopad nie są jeszcze opublikowane, jest wysoce prawdopodobne, że radykalne komórki i ich sympatycy będą w dalszym ciągu rzucać wyzwanie Izraelowi, przeprowadzając sporadyczne ataki na ludność cywilną i personel wojskowy.

Na froncie południowym również nie widać stabilizacji. Od początku izraelskiej inwazji lądowej na Gazę w dniu 27 października 2023 r. jej siły bezpieczeństwa przegrali około 373 osób i dopóki wojska izraelskie pozostaną na tym obszarze, ryzyko, że żołnierze będą wracać do domu w workach na zwłoki, jest wysokie.

Jednakże stabilność i bezpieczeństwo to nie jedyne dwa cele, których Izraelowi nie udało się osiągnąć poprzez eliminację Sinwara. Kolejnym jest całkowite rozbrojenie grupy i jej unicestwienie.

„To naprawdę zależy od tego, co Izrael ma na myśli, mówiąc o eliminacji Hamasu” powiedział Walid Seyam, palestyński analityk polityczny mieszkający w Republice Południowej Afryki.

„Jeśli mają na myśli obcięcie paznokci organizacji i wyczerpanie jej potencjału wojskowego, aby nie mogła ponownie wystrzelić rakiet, to odpowiedź brzmi: tak. Jeśli mają na myśli całkowitą eliminację Hamasu, to odpowiedź brzmi zdecydowanie nie” – argumentował.

Powodem tego, twierdzi Seyam, jest działalność społeczna Hamasu, która jest głęboko zakorzeniona w społeczeństwie palestyńskim.

Od swojego pojawienia się w Gazie w latach 80. Hamas jest kojarzony z pomocą i wsparciem. To oni rozdawali żywność i udzielali pomocy medycznej. To oni zbierali fundusze na pomoc potrzebującym i to oni edukowali masy. Dla wielu Palestyńczyków to postrzeganie się nie zmieniło. Niektóre obszary Gazy są nadal w dużym stopniu zależne od grupy islamskiej. Poparcie dla ich wojskowego skrzydła, Brygad Al Qassam, pozostaje duże w niektórych kręgach społeczeństwa palestyńskiego, chociaż, jak wynika z niedawnego badania, ogólne poparcie dla tej organizacji spadło głosowanie.

„Hamas zaczynał jako organizacja charytatywna i dzięki niej zdobył doświadczenie, jak funkcjonować bez centralizacji. Ich pobłażliwość wobec islamskiego socjalizmu sprawiła, że ​​wyróżnili się i zyskali wiarygodność wśród mieszkańców Gazy” wyjaśnił Seyam.

„Tego samego zdecentralizowanego schematu używa także brygada Al Qassam. Taka struktura pozwala im na elastyczność w grupowaniu, przegrupowywaniu, formowaniu i reformowaniu, kiedykolwiek i jakkolwiek wymaga tego walka w terenie. I dlatego ciągle słyszymy, że Hamasu jako idei nie można zniszczyć siłą” dodał.

Hamas zapowiedział już, że w marcu zamierza wybrać nowego przywódcę, wysyłając wiadomość do Izraela i wszystkich sceptyków, że przedstawienie będzie kontynuowane pomimo prób zaszkodzinia działalności grupy.

Wśród potencjalnych następców są Khalil Al Haya, zastępca Sinwara z siedzibą w Katarze, Khaled Mashal, który kierował biurem politycznym ugrupowania od 1996 do 2017 roku, oraz brat Yahyi Sinwara – Mohammed.

Nazwisko osoby, która zostanie wybrana, prawdopodobnie pozostanie tajemnicą ze względów bezpieczeństwa, ale obaj eksperci są pewni, że ktokolwiek obejmie najwyższe stanowisko, prawdopodobnie będzie trzymał się twardego stanowiska.

„Nowy przywódca prawdopodobnie wyłoni się jako postać głęboko związana ze spuścizną Yahyi Sinwara” – powiedziała Diliani.

„Co więcej, ogrom zniszczeń i cierpień ludności cywilnej w Gazie tylko pobudzi kolejnego przywódcę Hamasu do zajęcia bardziej twardego stanowiska, napędzanego zarówno poczuciem obowiązku pomszczenia tych strat, jak i zobowiązaniem do stawiania oporu. W tym kontekście umiar ma niewiele miejsca na przetrwanie, podczas gdy bardziej twarde stanowisko Hamasu, odzwierciedlające stanowisko rządu izraelskiego, wydaje się prawie nieuniknione”. dodał.

W ciągu nieco ponad roku walk operacja Izraela miała miejsce twierdził życie co najmniej 43 799 osób, z których wiele to osoby starsze, kobiety i dzieci. Tysiące innych jest rannych lub nieznanych. Wojna zniszczyła także ogromne części Gazy. Uszkodził niezbędną infrastrukturę i kluczowe obiekty, przez co obszar ten nie nadawał się do zamieszkania.

Sejm zgadza się z tą oceną Dilianiego i stwierdza, że ​​tragiczna sytuacja w Gazie w połączeniu z eliminacją wszystkich znanych „jastrzębie i gołębie” stworzy pustkę, którą Iran z łatwością zapełni.

Może to oznaczać wiele problemów dla Izraela. Przez te lata Teheran udzielał wsparcia dyplomatycznego, finansowego i wojskowego uzbrojonym grupom palestyńskim i jeśli nowy przywódca Hamasu przyjmie bardziej jastrzębie podejście, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zaangażowanie Republiki Islamskiej w Gazie tylko się wzmocni. A jeśli tak się stanie, może to służyć jako wymówka dla Izraela, aby nie składał broni.

„Istnienie Sinwara posłużyło jako uzasadnienie izraelskiej operacji wojskowej w Gazie. Czy teraz, kiedy go nie ma, Izrael nadal będzie mógł cieszyć się tą wiarygodnością?”