Fred Johnson kiedyś uważał, że nie pasuje.
Weź tę scenę w szafce i wyczyść ją. Cofnijmy zegar o dwa lata. W pobliżu nie ma innych graczy. To po prostu Johnson zakładający świeże skarpetki, sznurujący buty i zastanawiający się, po co w ogóle zadał sobie trud startowania w drużynie Philadelphia Eagles.
W torbie podróżnej wielkiego mężczyzny pojawiły się wątpliwości; spakował się tylko na jedną noc. Resztę swoich rzeczy umieścił w samochodzie w Tampie na Florydzie. Być może to był koniec. Być może po tym, jak Buccaneers stali się trzecią drużyną, która go wypuściła, po doświadczeniu upokorzenia związanego z wyrażeniem zgody na zrzeczenie się prawa, Johnson po prostu wsiadłby na pokład samolotu powrotnego zaplanowanego za kilka godzin na opuszczenie Filadelfii, wsiadł do samochodu i odpłynął w oczekiwane przez siebie życie po futbolu.
Johnson, ofensywny liniowy, jest przekonany, że Orły 2022 go nie potrzebują. Mają 8-0. Mają Lane’a Johnsona i Jasona Kelce’a. Jordana Mailaty i Landona Dickersona. Isaac Seumalo i sześciu innych liniowych, którzy pomagali przez cały sezon. Gdzie pasuje Fred? Jego niepewność pogłębia się po treningu i po tym, jak harcerze każą mu się ubrać i złapać samolot do domu. Jednak gdy Johnson jest już prawie gotowy do wyjścia, zwiadowcy wracają. Johnson patrzy na nich zdezorientowany.
„Robimy przesłuchanie” – mówią mu.
„Co to znaczy?”
„Zostajesz.”
Orły posłały po jego samochód. Zapisali go do składu treningowego. Dali mu koszulkę, numer i szafkę obok członków, którzy tworzyli najlepszą linię ofensywną NFL – grupę tak kompletną, że po tym, jak powiedziano mu, że zostaje, w głowie Johnsona pozostały dwa słowa: „Po co?”
Zabicie nieadekwatności kryjącej się za tym pytaniem zajęło dwa lata. Przywrócenie mu wiary wymagało wsparcia całego pomieszczenia stanowiskowego. Wystarczyła nagła zmiana w meczu z New Orleans Saints we wrześniu i trzy kolejne starty w roli rezerwowego, aby Johnson mógł w pełni wykorzystać wiedzę, jaką zawierało te tysiąc dni pomiędzy jego ostatnim startem.
„Umysł jest twoim największym przyjacielem lub największym wrogiem” – mówi.
Johnson może teraz o tym porozmawiać. Może kontemplować niegdyś ważny temat dawnej niepewności tak swobodnie, jak wrzucanie właśnie utopionej butelki z wodą do kosza na śmieci na środku szatni. („Zwykle po prostu tu siedzę i próbuję do nich strzelać” – mówi). Często trudno było pamiętać, że ta praca to także gra — zwłaszcza po tym, jak go wykończyła.
Wdzięczność za miejsce w składzie treningowym? Spróbuj rozczarowania i bezcelowego gniewu. Johnson był „wściekły na wszystkich i na wszystkich”. To było „dno”. Jak Orły mogły go wykorzystać? Ich linia O nieprzerwanie utrzymywała obronę na drodze do Super Bowl LVII. Dlaczego zatem na treningach trener pozycji Jeff Stoutland zawsze był twarzą w twarz Johnsonowi, zastanawiał się, „trenując mnie tak, jakbym był starterem”? Johnson „zmęczył się tym”. Wypowiadał się jako ktoś, kto uważa twardy coaching za bezsensowne nadużycie.
Proszę, przestań.
„Byłem taki uparty” – powiedział Johnson na początku tego roku. „Nie chciałem nikogo słuchać, zwłaszcza Stouta. A Stout właśnie powiedział: „Nie zrezygnuję z ciebie”. Nie zrezygnuję z ciebie. I za to właśnie cenię go najbardziej, ponieważ byłem na dobrej drodze do opuszczenia ligi.
Rzeczywiście, mniejsi śmiertelnicy mogli już dawno zostać wypędzeni. Jednak Stoutland dostrzegł potencjał w mierzącej 6 stóp i 7, 326 funtów ramie, którego nie można było odrzucić. Wieloletni trener łatwo nie rezygnuje z takich projektów. Miesiąc po przybyciu Johnsona Kelce, niegdyś niedoceniany pick w szóstej rundzie, i Mailata, były zawodnik rugby, który stał się gwiazdą lewego obrońcy, z dumą ogłosili się członkami „Uniwersytetu Stoutland”. Wszyscy rozkwitli blokujący wiedzieli, że to, co z nich wyciągnięto, można również rozwinąć w Johnsonie.
Cam Jurgens, debiutant drugiej rundy rozgrywek w 2022 r., powiedział, że talent Johnsona „oczywiście tam był”. Johnson był „wysoki jak cholera”, miał „bardzo długie ramiona” i potrafił uderzać pięścią w ciężką torbę. Jurgens nauczył się tego ostatniego, kiedy razem ćwiczyli boks poza sezonem 2023. Jurgens, który sam budował wówczas wiarę w siebie, nawiązał kontakt z Johnsonem przy stole lunchowym NovaCare Complex. Podobnie jak pozostali na linii, łączyła ich więź dzięki dowcipom, opowieściom i codziennym spotkaniom.
ZEJDŹ GŁĘBEJ
„To nie jest jego pierwsze rodeo”: Cam Jurgens, szef z hodowli, gotowy na światło reflektorów
„To ogier” – mówi Jurgens. „Myślę, że w dużej mierze to wina ludzi, którzy w niego wierzą i którym ufają”.
Takie cnoty są wymagane, gdy obrażenia są nieuniknione. Cały trening, jaki Stoutland zainwestował w Johnsona, wszystkie ćwiczenia w przód i w tył podczas ataku na lewą i prawą stronę, były niewypowiedzianymi sygnałami, że gdyby coś stało się Lane’owi Johnsonowi lub Mailacie, Filadelfia wierzyłaby we Freda jako swojego zabezpieczenia. Podczas konferencji prasowej na obozie przygotowawczym Nick Sirianni wyróżnił Johnsona jako gracza, który poprawił się najbardziej. Johnson nie widział cytatu, dopóki matka mu go nie wysłała.
Spójrz na moje dziecko!
Słowa głównego trenera „wiele znaczyły” dla Johnsona. One też nic nie znaczyły. Johnson powiedział, że następny dzień był jego najgorszym treningiem na obozie przygotowawczym.
Od tego czasu napisał osobistą mantrę w sali konferencyjnej O-line. Tablice zakrywają ściany. Liniowcy wszędzie napisali wiadomości. W małej narożnej części, gdzie „nikt tak naprawdę nie widzi” Johnson napisał: Nigdy za wysoko. Nigdy za nisko. Zamierza już nigdy więcej nie stanąć na dnie. Albo pozwolić, aby pycha spotęgowała każdy przyszły upadek. Ale niemożliwe było, aby był całkowicie pozbawiony emocji, przekraczając progi, które kiedyś uważał za nieosiągalne. Widząc to koledzy z drużyny, celowo go wspierali.
Kiedy Lane Johnson odszedł z meczu przeciwko Saints po wstrząsie mózgu w trzeciej kwarcie meczu, w którym strzelił jeden gol, Fred Johnson uległ i ostatecznie wspierał zwycięską passę przyłożenia. To były jego najważniejsze zdjęcia, odkąd wypuścili go Bucowie. (Zagrał 33 snapy podczas porażki w finale sezonu 2023, po tym jak New York Giants prowadzili 24:0). Johnson powiedział, że prawie się rozpłakał, gdy Saquon Barkley strzelił gola w zdecydowanym biegu na 4 jardy przeciwko Nowemu Orleanowi. W szatni jego koledzy z drużyny krzyknęli: „Tak, do cholery, Fred!” gdy otoczył go tłum reporterów.
„Jestem cholernie dumna, że Fred odebrał telefon” – powiedziała wtedy Mailata.
Fred Johnson odegrał najbardziej znaczącą akcję w meczu od czasu dołączenia do Eagles w 2022 roku, kiedy zastąpił Lane’a Johnsona w meczu przeciwko Saints. (Gus Stark / Getty Images)
Świętują, gdy ich standard jest wspierany. Nick Gates, rezerwowy sędzia liniowy, docenia to, że „starają się robić wszystko perfekcyjnie”. To kontynuacja po meczu z Kelcami. Pierwszego dnia obozu przygotowawczego Jurgens i Mailata kazali grupie uruchomić gazowniki w przypadku „niedopuszczalnych” falstartów. Mówią, że wszystko zaczyna się od Stoutlandu. Dążą do tego, co Stoutland nazywa swoją „Złotą Szafką”, prototypu, który gra dokładnie tak, jak sobie tego życzy. Ponieważ prototyp jest bezimienny – kolaż fragmentów filmowych byłych zawodników – wniosek jest jasny: może to być którykolwiek z nich.
Mailata upewnił się, że Johnson w to wierzy. Nawet gdy początkowy lewy obrońca z trudem opuścił boisko w meczu z Cleveland Browns, krzywiąc się po kontuzji ścięgna podkolanowego, która wykluczyła go z gry w rezerwach, Mailata mrugnął do obrońcy zachęcająco.
„Pomyślałem: «OK»” – mówi Johnson. „To właściwie tyle. Po prostu emanował swoją wiarą we mnie i zaufaniem jako zawodnikowi i koledze z drużyny. Jestem tu już jakiś czas. Moja praca polega na wykonywaniu poleceń, gdy Lane lub Jordan są na nogach. Po to tu jestem.
Według TruMedia Johnson pozwolił na trzy pośpiechy rozgrywającego w swoich dwóch startach z lewej strony ataku. W meczu przeciwko Bengals, pierwszej drużynie, która go wypuściła, po raz pierwszy od trzech meczów obronił trzykrotnego zawodowca Treya Hendricksona bez worka. Koordynatorka ofensywy Eagles, Kellen Moore, powiedziała, że były momenty, w których musieli polegać na Johnsonie blokującym Hendricksona jeden na jednego. Jalen Hurts, który zdobył 16 z 20 trafień na 236 jardów i podał do DeVonty Smitha z 45 jardów, znalazł się pod presją ze względu na najniższy w sezonie 14,3 procent swoich strat w wygranym 37-17 meczu.
„Nie mogę powiedzieć wystarczająco dużo dobrych rzeczy o tym, co Fred zrobił w niedzielę” – powiedział Moore.
Bezpłatne, codzienne aktualizacje NFL bezpośrednio do Twojej skrzynki odbiorczej.
Bezpłatne, codzienne aktualizacje NFL bezpośrednio do Twojej skrzynki odbiorczej.
Zapisać się
Sirianni powiedział komplement prawemu obrońcy. Tyler Steen dwukrotnie zastępował Mekhiego Bectona, który odszedł w pierwszej kwarcie meczu przeciwko Giants ze względu na wstrząśnienie mózgu. Steen, wybrany w trzeciej rundzie draftu 2023, również wie, że rozwój nie jest „linią prostą”. Otworzył obóz przygotowawczy jako starter, ale pozostał w tyle za Bectonem po opuszczeniu pięciu treningów z powodu kontuzji kostki.
„Nie wszystko idzie dokładnie tak, jak chcesz” – mówi Steen. „Ale tak właśnie jest. Wiesz co mówię? Jedyne, co możesz zrobić, to wykorzystać to jak najlepiej. Myślę, że każdy facet w naszym pokoju naprawdę to robi. Naprawdę. Wiesz, że? Bez względu na to, jaką mają szansę, niezależnie od przypadku, odchodzą i starają się ją jak najlepiej wykorzystać.
Becton to kolejne ucieleśnienie ich wspólnego tematu. Ten były ofensywny obrońca, wybrany w pierwszej rundzie draftu 2020 przez New York Jets, zmienił swoją karierę na prawej obronie. Becton wróciła do treningów w czwartek. Nie podlega już protokołowi dotyczącemu wstrząśnienia mózgu, jest na dobrej drodze do wystartowania w niedzielnym meczu z Jacksonville Jaguars.
Johnson nigdy nie rozpoczynał gry w więcej niż trzech meczach z rzędu. Prawie na pewno przekroczy tę liczbę, gdy Mailata będzie pauzował co najmniej przez 10. tydzień. Johnson, który gra w ostatnim sezonie dwuletniego kontraktu wartego 2,4 miliona dolarów, nie może jeszcze rozważać przedłużenia kontraktu. Ale odzyskał wiarę w siebie, niezależnie od okazji, jaka się nadarzy. Wie, że może udowodnić, że należy.
(Zdjęcie górne: Nathan Ray Seebeck / Imagn Images)
