Dlaczego Caleb Williams, atakujący Bears, walczył o porażkę z Cardinals

Po porażce 29-9, w której Bears nigdy nie dotarli do strefy końcowej, a tylko raz dotarli do czerwonej strefy, wiele poszło nie tak w ataku.

Linia ataku, przy pierwszym ataku, miała trudności. Odbiorniki nie mogły się konsekwentnie otworzyć. Gra biegowa nie była wystarczająco skuteczna. Gra wywoławcza mogła być lepsza.

A rozgrywający Caleb Williams mógł zdobyć więcej singli, zamiast szukać ekstra trafień.

Obejrzałem taśmę z meczu Caleb Williams vs. AZ…

Chce rzucać home runami — zamiast czerpać zyski (otwierać pod celami). Można poprawić przewidywania dotyczące koncepcji MOF. Dobrowolne wyrzucanie poza platformę prowadzi do problemów z dokładnością. Musi zaufać kieszeni. #Niedźwiedzie

— Matt Bowen (@MattBowen41) 4 listopada 2024 r

Kilka razy w trakcie meczu Williams pozornie łatwo trafiał na kilka metrów, ale chciał zagłębić się w piłkę. Niedźwiedzie z pewnością spodziewały się większych sukcesów w głębokiej piłce przeciwko Cardinals, ale tak się nie działo, a on zbyt często nie miał nawet czasu.

To zestawienie All-22 zawiera oczywiste zastrzeżenie — o wiele łatwiej jest przeanalizować to, co widzimy, gdy zatrzymamy wideo, niż grać rozgrywającego. Nie znamy postępów ani zadań w każdej grze. Jednak Bears nie mogą mieć takich meczów jak niedzielne, gdy myślą o Williamsie przez pryzmat długoterminowej perspektywy. Muszą pomóc w stworzeniu dla niego łatwiejszych koszyków, a on musi z nich korzystać, kiedy tylko może. Pomogą one w tworzeniu zagrań strzałowych. (Wszystkie zrzuty ekranu z NFL Pro.)

Obiecująca pierwsza akcja Bears utknęła w martwym punkcie, ale w 3. i 13. minucie powinna pojawić się szansa albo na dotarcie do kosza z gry, albo przynajmniej na udaną czwartą próbę.

Trzej szerokie odbiorniki wyruszają na trasy. Uciekający Roschon Johnson pozostaje na boisku, by pomóc chronić, a zanim zacznie wyciekać, by stanowić opcję łapania podań, dla Williamsa jest już za późno. Podobna sytuacja jest w przypadku ciasnego końca Cole’a Kmeta, który imponuje przedramieniem atakującego Macka Wilsona, zanim schodzi na lewe skrzydło, ale Williams już jest zwolniony.

To nie jest sytuacja, w której Williams zbyt długo trzyma się przy piłce. Wszystkie trzy odbiorniki są szczelnie zakryte. To nie był właściwy atak najlepszego reprezentanta Darnella Wrighta i prawy obrońca Matt Pryor w końcu zostaje pokonany.

Moje pytanie brzmi: dlaczego nie było krótszej trasy? Wyjście poza słupki jest ważne, ale mogłoby stworzyć szansę na zdobycie przynajmniej trzech punktów. Zamiast tego Williams został zwolniony.

Pod koniec pierwszej kwarty, w pierwszej i dziesiątej, wszystkich pięciu łapaczy mijających Niedźwiedzi biegło trasami. Tymczasem Arizona wysyła dodatkowego ścigacza. To gra polegająca na szybkim wybiciu piłki.

Wydaje się, że Williams najpierw patrzy na Kmeta, który szybko łapie piłkę w środku pola. Oznaczałoby to przewagę 5 jardów, nic specjalnego, ale oni potrzebują takich zagrań od pierwszej próby. Zamiast tego Williams schodzi na lewe skrzydło w stronę innego debiutanta Romea Odunze, który jest kryty. Do tego czasu jest ścigany przez bezpieczeństwa gwiazdy Cardinals, Buddę Bakera.

Oto kolejne spojrzenie na Kmeta zza spektaklu. Rzut wyprzedzający podnosi kilka jardów, co ułatwia wszystko.

Jest to jednak kolejny przykład tego, że linia ofensywna Bears nie jest w stanie przechwycić ataku, a osłona Cardinals jest ciasna.

ZEJDŹ GŁĘBEJ

Stawką jest rozwój Caleba Williamsa, gdy sztab trenerski Bears szuka odpowiedzi

Później w drugiej kwarcie widzimy dobry przykład Williamsa przechodzącego przez swoje progresje i podejmującego checkdown. Jego pierwszym odczytem jest wyjście do skrzydłowego DJ Moore’a po lewej stronie. Potem przenosi wzrok na Kmeta ponad środkiem. Obaj są objęci ubezpieczeniem i ma wystarczająco dużo czasu, aby poczekać, aż uciekający D’Andre Swift dotrze do odpowiedniego mieszkania.

Williams podaje piłkę Swiftowi, który wymyka się napastnikowi i rzuca na 7 jardów oraz pierwszą próbę.

Sześć partii później pierwsza porażka na linii 37 jardów w Arizonie na 56 sekund przed końcem, a Bears mają wszystkie trzy przerwy na żądanie. Prowadzili 14-6 i ta gra powinna była pomóc im w przygotowaniu się do przyłożenia przed przerwą.

Zamiast tego Williams zostaje zwolniony. Wygląda na to, że miał łatwą opcję zrzucenia Johnsona, gdyby nie chciał oddać strzału z boiska.

Skrzydłowy atakujący Keenan Allen może być kolejnym najlepszym wyborem, gdy pobiegnie swoją trasą, a ostatecznie Kmet otrzyma szansę, ale jeśli Williams nie chciał ryzykować, Johnson jest tam i potrafi 5-10 jardów. Biorąc pod uwagę trzy przerwy w grze i pierwszą przegraną, byłaby to bezpieczna i wydajna opcja.

Innym problemem związanym z tą grą jest sytuacja, w której Williams postanawia spróbować ją przedłużyć wpada do worka. Gdyby był w stanie skierować się w lewo, znalazłby miejsce do ucieczki.

Po brutalnej końcówce pierwszej połowy, kiedy Bears zrezygnowali z 53-jardowego przyziemienia i przeszli 12 metrów, decydujące było otwarcie drugiej połowy. Bieg Swifta na 1 jard nie pomógł, ustawiając się na drugim i dziewiątym miejscu.

Pierwszy odczyt Williamsa znajduje się po jego prawej stronie, ale oba odbiorniki są szczelnie zakryte.

Jeśli będzie miał wystarczająco dużo czasu, wygląda na to, że Kmet będzie gotowy na dobrą grę środkiem. Ale kieszeń się zapada.

Obserwując grę zza pleców, lewy obrońca Larry Borom zostaje wysadzony w powietrze przez obrońcę Cardinals, Zavena Collinsa. Borom zostaje odepchnięty od wybuchowego pędu. Collins i Dante Stills, który w tym momencie meczu zyskał przewagę nad Tevenem Jenkinsem, dzielą się zwolnieniem.

Po 11-jardowej akcji z trzeciej i 16-tki Bears są zmuszeni do uderzenia, a Arizona odpowiada atakiem z gry po 13 zagraniach.

Na drugiej i siódmej pozycji po trzech punktach Cardinals Bears znajdują się blisko pomocy, gdy koordynator ataku Shane Waldron wprowadza w błąd. Williams udaje, że przekazuje Swiftowi, kierując się w lewo, wraz z resztą linii ataku, a Williams rusza w jego prawą stronę.

Widzieliśmy już takie zagrania, które działały wcześniej. Groźba ucieczki w połączeniu z umiejętnością Williamsa do rzucania w biegu doprowadziła do sukcesu. Ale kardynałowie nie wydają się tutaj oszukani.

Mimo to trudno dostrzec, że żadna z trzech opcji nie była realna dla Williamsa, gdy ten schodził na linię boczną, ostatecznie starając się zyskać 2 jardy. Powtórzę: nikt nie jest szeroko otwarty, ale dzięki celności Williamsa widzieliśmy, jak wykonywał takie trudne rzuty.

Po konwersji czwartej próby Williams oddaje Moore’owi głęboki strzał z lewej strony linii bocznej na drugiej i dziesiątej pozycji. Jasne, Bears są w lekkiej desperacji, tracąc 15 punktów pod koniec trzeciej kwarty, ale w czwartej kwarcie odrobili straty po dwóch wynikach straty tydzień wcześniej.

To byłby strzał do dołka dla Moore’a, rzut między róg a zabezpieczenie. Róg nr 16 Max Melton już wycofuje się do Moore. To pozostawia Allena otwartego. Kmet jest również otwarty.

Każdy z tych rzutów byłby bliski pierwszej próby. Williams wybiera Moore’a w korku. Świetny rzut i zyskanie 20 jardów. Zamiast tego przelatuje nad głową Moore’a. Williams też miał czystą kieszeń.

Ta gra wydawała się być przykładem rozgrywającego, który próbuje zbyt wiele zrobić, gdy jego zespół jest w trudnej sytuacji. Biorąc pod uwagę przebieg tego meczu, jest to zrozumiałe, ale Williams i zespół ataku odnieśliby większy sukces, stosując krótsze rzuty.

ZEJDŹ GŁĘBEJ

Greenberg: Bad News Bears serwują kolejny bełkot. Co to oznacza dla Matta Eberflusa?

Następna gra rozpoczęła serię trzech kolejnych worków dla obrony Cardinals, która w poprzednich pięciu meczach miała łącznie sześć worków.

Kombinacja tras po lewej stronie Williamsa, obejmująca Odunze, Allena i Geralda Everetta, powinna pozwolić na otwarcie przynajmniej jednego. Ale Williams nie ma czasu.

Co zatem wydarzyło się na boisku? Kardynałowie mieli egzotyczną, pilną paczkę, choć wysłali tylko cztery. Mieli sześciu zawodników na linii przed snapem, ale dwóch straciło zasięg i wysłali trzech napastników na lewą stronę linii Bears.

Jeden z tych zawodników, Wilson (nr 2), wygrywa z Johnsonem, a potem musiało nastąpić pewne nieporozumienie w komunikacji, ponieważ Bears mają trzech zawodników blokujących środkowego obrońcę Kyzira White’a, podczas gdy Collins ma wolną drogę do Williamsa. Nowicjusz Bears próbuje się wspiąć, ale zostaje powalony przez White’a i Collinsa.

A czasami Williams nie mógł już nic zrobić, jak w pierwszej akcji czwartej kwarty. Teraz, biorąc pod uwagę sytuację, są w trybie pełnego wznoszenia się i modlitwy – tracą 15 punktów, do czwartego i 11 punktów. Cardinals wykonują akrobację po lewej stronie Williamsa, a uderzenie po prawej stronie również trafia do siatki. Mogło to mieć miejsce, gdy Wright doznał kontuzji kolana.

Właśnie na to patrzy Williams, gdy osiąga szczyt upadku.

Patrząc wstecz na defensywę Cardinals na niedzielę, warto zauważyć, że wśród rozgrywających, z którymi się mierzyli, byli Josh Allen, Jared Goff, Jayden Daniels, Jordan Love, Justin Herbert i Tua Tagovailoa.

Mimo to, jeśli spojrzeć na grę defensywną Cardinals, nie wygląda to na grupę, przeciwko której Bears powinni mieć takie problemy z podaniem piłki. To zasługa Arizony – obecnie wygląda na dobrze trenowany i zarządzany zespół. Z łatwością wygrał partię bully ball przeciwko Bears.

Ponieważ w tym tygodniu ofensywa będzie szukać odpowiedzi – to kolejny rozdział w ciągłych poszukiwaniach odpowiedzi przez franczyzę w ataku – wiele wymaga naprawienia, ale uproszczenie rzeczy, skupienie się na grze biegowej i tworzenie ustawień dla Williamsa pomoże im dostać się do strefy końcowej.

(Zdjęcie na górze: Norm Hall / Getty Images)