Daniel Jones może być kolejnym Derekiem Carrem lub Russellem Wilsonem (i nie w dobrym tego słowa znaczeniu)

(Notatka redaktora: To jest fragment z Pick Six Mike’a Sando z 4 listopada 2024 r.)

4. Derek Carr, Russell Wilson i… Daniel Jones? Jak długo Giganci będą czekać?

Kiedy Giants spadli do wyniku 2:7 po porażce Daniela Jonesa, która stworzyła największy pojedynczy zamach EPA w porównaniu z porażką z Waszyngtonem 27:22, trener Brian Daboll, jak można się było spodziewać, stanął przed większą liczbą pytań na temat żywotności swojego rozgrywającego.

„Słowa „Daniel Jones” i „gwarancja kontuzji” będą w tym roku bardzo często pojawiać się” – przewidywał przed sezonem wyborca ​​rozgrywającego rozgrywającego 2024.

Z każdą porażką Giants zbliżamy się do tego punktu, ponieważ kontrakt Jonesa gwarantuje 23 miliony dolarów gwarancji na kontuzje na przyszły sezon. Są to pieniądze, których zespół mógłby uniknąć, zwalniając Jonesa po sezonie, chyba że w drugiej połowie sezonu Jones odniesie poważną kontuzję. W takim przypadku zespół mógłby ponieść odpowiedzialność za całość lub część tych pieniędzy (z czego 12 milionów dolarów zostanie w pełni zagwarantowane na początku roku ligowego 2025, czyli 12 marca).

Wszystko wskazuje na to, że tego rodzaju względy skłoniły w ostatnich sezonach inne zespoły do ​​wystawiania na ławce rezerwowych drogich i niskoprodukujących starterów, od Dereka Carra w Las Vegas po Russella Wilsona w Denver. Zespoły te czekały do ​​17. tygodnia, zanim ustawiły swoich starterów na ławce rezerwowych.

Czy Giants zwrócą się wcześniej do rezerwowych Drew Locka i/lub Tommy’ego DeVito? Intensywność rynku medialnego obszaru Nowego Jorku odróżnia tę sytuację od innych. Jones ma także znacznie mniej produkcji w karierze niż wcześniej Wilson czy nawet Carr. Częściej doznawał też poważnych kontuzji, także w zeszłym sezonie.

Dzięki badaniom NFL #Giganci QB Daniel Jones jest pierwszym QB od 1991 roku, który ma 0 lub mniej jardów podań i ponad 1 podanie TD w pierwszej połowie meczu z ponad 5 próbami podań.

— Mike Garafolo (@MikeGarafolo) 3 listopada 2024 r

W niedzielę reporterzy piszący o Giants naciskali na wskazówki.

Czy Giants tak często biegali przy piłce na początku 9. tygodnia, ponieważ Daboll bał się umieścić piłkę w rękach Jonesa? Odmiana tego pytania pojawiła się na konferencji prasowej Dabolla po meczu, po tym jak Giants podali tylko sześć razy z 22 szans na porażkę na początku pierwszych 28 minut meczu z Waszyngtonem. Wskaźnik zdawalności wynoszący 27,3 w ogólnie neutralnych sytuacjach był najniższy dla Giants w 45 meczach, odkąd Daboll został trenerem.

„Czuliśmy się komfortowo, taki był plan przed meczem, chcieliśmy prowadzić piłkę, kontrolować linię wznowienia. Nie ma to nic wspólnego z tym, czy Daniel ją rzucał, czy nie rzucał”.

Brian Daboll został ponownie zapytany o plan gry Giants oparty na intensywnych biegach w pierwszej połowie: pic.twitter.com/7U97L8WU68

— Filmy wideo gigantów (@SNYGiants) 3 listopada 2024 r

Jedno z sześciu wczesnych zagrań podań przekreśliło w niedzielę statystyczną linię Jonesa. Mogło to również skazać Gigantów na porażkę. Doprowadzi to do ciągłych spekulacji na temat żywotności Jonesa.

W pierwszej kwarcie Giants zdobyli pierwszą i dziesiątkę z 29 jardów Waszyngtonu. Jones wziął worek i zaczął grzebać. Dowódcy przejęli inicjatywę przy 31. bramce Giants i wkrótce zdobyli pierwsze przyłożenie w meczu. To pojedyncze zagranie kosztowało Giants 8,1 EPA, co było największym zamachem w historii 9. tygodnia. (Gdyby sędziowie nie przekreślili zagrania, błąd zostałby zwrócony za TD, co zwiększyłoby zamach EPA).

Jeden czynnik działa na korzyść Jonesa: podaje piłkę do debiutanta Malika Nabersa, którego zespół, którego udział w bramkach wynosi prawie 29%, plasuje się na trzecim miejscu w lidze za Justinem Jeffersonem i Garrettem Wilsonem.

(Fot.: Al Bello / Getty Images)