„Yo Chciałam zostać tancerką baletową Dlaczego mój ojciec jest muzykiem – cała jej rodzina ze strony ojca jest skrzypaczką – i była do tego bardzo przyzwyczajona Od dziecka oglądałem opery i koncerty. Ponieważ latem spędzałem dzień w wodzie, chciał, żebym to zrobił Uprawiałam pływanie, ale moja mama wolała gimnastykę artystyczną ponieważ udało jej się to zrobić, gdy była mała. Któregoś dnia, gdy jechaliśmy samochodem i nie mogliśmy się zgodzić, Moja babcia powiedziała: „Przestańcie się kłócić, bo istnieje sport, który ma trzy w jednym”Pamiętać Alisa Ożogina pomiędzy śmiechem ZRÓB różnicę. I to był pierwszy raz Medalista olimpijski w Paryżu y pięciokrotne podium świata Usłyszał o pływaniu artystycznym, sporcie, który odmienił jego życie.
Jego oczy wciąż się błyszczą, gdy sobie o tym przypomina pierwszego dnia, kiedy tego spróbował. „Byłem zdumiony, ponieważ To było jak świat fantasy. Była dziewczyna skacząca, inna pływająca, kolejna wirująca, tańcząca… To było tak wyjątkowe, że poczułam się jak syrena z supermocami– wspomina. Miałem 9 lat i wcześniej w ramach zajęć pozalekcyjnych rysowałem, grałem w tenisa, balet lub sevillanas. Ozhogina, urodzona w Moskwie, której rodzice są Rosjanami, uważa się za „super Sewillkę”. Do stolicy Sewilli przybył zaledwie po roku i powstał i wzrastał w Klub Sincro Sewilla z pomocą swojej trenerki Maríi del Mar Martínez. Trenowali na publicznym basenie, wielokrotnie nie słuchając muzyki pod wodą i nie kopiując się nawzajem w obiekcie o średnicy 1,70 metra, a „do wszystkich akrobacji potrzeba co najmniej dwóch osób”.
Alisa Ozhogina na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu.
Kiedy pierwszy raz zrobiłem synchronizację, poczułem się jak syrena z supermocami, to był świat fantasy
Alisa, której referencjami zawsze były Rosjanki Natalia Ischenko i Ona Carbonell, Nadal do niego należy, chociaż gra w Republice Środkowoafrykańskiej w San Cugat (Barcelona) od 14 roku życia – obecnie ma 24 lata. Jej talent sprawił, że podpisała kontrakt z drużyną narodową, w której zajęła już 4. miejsce w swoim ESO. Choć przyznaje, że początkowo trudno było mu rozstać się z rodziną, nie żałuje tej decyzji. Czas i medale pokazały, że miał rację.
Sen życia
Zadebiutował w wieku 9 lub 10 lat w Mistrzostwach Andaluzji. Pierwsza na szczeblu krajowym odbyła się w 2011 r. w Avilés. Już w 2016 roku brał udział z reprezentacją Hiszpanii w Młody Europejczyk rozegrany w Rijece (Chorwacja), skąd wrócił z brązowym medalem w drużynowym programie dowolnym. na rok Startował z kadrą seniorów na Mistrzostwach Świata w Budapeszcie (Węgry) i od tego czasu się kumuluje pięć medali światawśród nich złoto zdobyte w programie technicznym w Fukuoce’23.
Alisa Ozhogina z brązem olimpijskim w pływaniu artystycznym.
Wisienką na torcie była zeszłego lata wraz z brązowy medal drużynowy na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu.Hiszpania powróciła na olimpijskie podium 12 lat później w pływaniu synchronicznym. Ozhogina również pływała w duecie z Iris Tió, tak jak to miało miejsce podczas Tokio 2020 – było to kilka „trudnych meczów, w których nie osiągnęliśmy oczekiwanych wyników”.
Trzymając brąz w dłoniach i pokazując nam go, uśmiecha się. Rzecz w tym, że Nadal w to nie wierzę, nadal nie zeszłam z chmury, bo to było moje marzenie od 9 roku życiatak” – przyznaje pływak kadry narodowej, który najdłużej utrzymuje się na bezdechu (3,30).
Nadal nie mogę uwierzyć w brązowy medal olimpijski, wciąż jestem w chmurach, zdobycie medalu na igrzyskach było moim marzeniem od 9 roku życia
Alisa Ozhogina dodała rysunek do swojego olimpijskiego tatuażu.
Sześć z 18 delegacji olimpijskich pływania artystycznego w Paryżu 2024 miało hiszpańskich trenerów. Na podium drużynowym złoto przypadło Chinom Any Tarrés, srebro Stanom Zjednoczonym Andrei Fuentes, a brąz Hiszpanii. Dokładnie Nowym trenerem został Fuentes, zdobywca trzech srebrnych medali olimpijskich i brązowy pływak. „Mówi mi to wielu rosyjskich pływaków My, Hiszpanie, pływamy sercem, a nie głową i to jest magia. Andrea jest bardzo kreatywna i bardzo ufam jej pracy. „Jestem bardzo podekscytowana” – przyznaje.
Wraca pływanie artystyczne wprowadzić zmiany w regulaminie. Hiszpania wiedziała, jak dobrze się do nich dostosować w 2023 roku, w którym została ogłoszona mistrzem świata. „Teraz dostosowujemy się do kolejnej nowej zmiany przepisów, aby dostosować sytuację. Poziom trudności został tak oceniony, że wszyscy wykonali te same elementy, więc zamierzają to trochę zmienić, aby było więcej różnorodności w choreografiach. Naszym najważniejszym celem są lipcowe mistrzostwa świata w Singapurze” – mówi.
