Zbudowany przed II wojną światową brazylijski Autodromo José Carlos Pace, powszechnie znany jako Interlagosnadal zachowuje swój pierwotny urok.
Tor zaczyna się od nachylonych zakrętów, charakterystycznych dla wielu torów sprzed II wojny światowej, gdy kierowcy przejeżdżają przez Senna S (zakręty 1-2) i wjeżdżają do strefy DRS przy wyjściu z zakrętu 3 i zmierzają w stronę zakrętu 4. Sektor Dwa (zakręty 4-11) przypominają węża, a okrążenie kończy się ostatnim zakrętem z przechyłem. Projektanci torów czerpali inspirację z trzech nieistniejących już torów: brytyjskiego Brooklands, francuskiego Montlhéry i nowojorskiego Roosevelt Raceway.
Budowę stałego toru zaczęto budować w 1938 r. I chociaż otwarto go w listopadzie 1939 r., pogoda uniemożliwiła zorganizowanie wyścigu. Wyścigi odbywały się przez kilka dziesięcioleci, zanim tor został zamknięty pod koniec 1967 r., przeszedł gruntowny remont i został ponownie otwarty w 1970 r.
Formuła 1 pojawiła się na scenie dopiero w 1972 roku wraz z wydarzeniem niebędącym mistrzostwem, po czym Brazylia dołączyła do kalendarza rok później, a bohater gospodarzy Emerson Fittipaldi odszedł zwycięsko. Jednak w latach 80. tor stracił F1 z powodu niechęci rady miejskiej do inwestowania w zmiany w zakresie bezpieczeństwa potrzebne w tym sporcie. Rio de Janeiro utrzymywało F1 przez kilka lat, aż miasta nie było na to stać i sport powrócił do São Paulo w latach 90.
Mając za sobą tę krótką lekcję historii, oto szczegóły, które musisz poznać na temat pagórkowatego, stałego toru w Brazylii.
Idź dalej
Awaria toru F1 Brazil GP: Wężowe Interlagos rzuca kierowcom zwrot akcji