„Washington’s Dream 2” Nate’a Bargatze’a kontynuuje świetny trend na żywo w sobotnie wieczory

Nate Bargatze, gospodarz Sobotnia noc na żywo po raz drugi w ciągu niespełna roku kontynuował trend swoim szkicem „Sen Waszyngtona 2”. SNLodcinek z 5 października. Nominowany do nagrody Grammy komik z Nashville w stanie Tennessee zadebiutował w roli George’a Washingtona w „Snie Waszyngtona”, kiedy po raz pierwszy był gospodarzem SNL sezon 49. Od tego czasu szkic uznawany jest za jeden z najlepszych w SNL50 sezonów. Bargatze zagrał generała George’a Washingtona, który opisał swoje marzenie o amerykańskiej wolności grupie opuszczonych żołnierzy, łącznie z jego zindywidualizowanym i zagmatwanym systemem miar.

W „Sen Waszyngtona 2” Waszyngton Bargatze szczegółowo opisał swoje sny, wyjaśniając, że dotyczą one walki o wyzwolenie języka amerykańskiego. Bargatze zaczął od stwierdzenia, że ​​marzył, aby w całym kraju istniało słowo określające liczbę 12, tzw „tuzin”, ale później powiedział to żołnierzowi „nie używamy tego w ten sposób” kiedy próbował użyć tego terminu zamiast liczby. Washington Bargatze, podobnie jak stand-up tego komika, z pozoru jest zwyczajnym, dziwnym gościem przekazującym informacje. Jednak wyczucie czasu i umiejętności Bargatze jako czystego komika sprawiły, że oba występy stały się jednymi z najlepszych SNL szkice.

Washington’s Dream 2 to kolejna świetna kontynuacja programu Saturday Night Live

Nate Bargatze powrócił jako generał Washington

„Sen Waszyngtona 2” był SNL szkic kontynuacji, która zadziałała, kontynuując trend świetnych sequeli. Na przykład Ryan Gosling z sukcesem zwrócił swój szkic do „Papyrusu”, który przedstawiał mężczyznę nawiedzonego przez… Awatara decyzja franczyzy o użyciu czcionki Papyrus w swoim logo. Kontynuacja Goslinga, „Papyrus 2”, okazała się skuteczna, ponieważ opierał się na oryginale, zataczając koło i wyjaśniając, dlaczego projektant wybrał czcionkę. Podczas ożywiania osobistego faworyta SNL szkice nie zawsze praca, SNL ma na swoim koncie wiele sukcesów, a do tej listy dodano „Washington’s Dream 2” Bargatze.

Kontynuacja Bargatze opierała się na kneblu o możliwym do powiązania bezsensie amerykańskich systemów pomiarowych i komunikacyjnych, obejmując dziwactwa amerykańskiej komunikacji, które nie zostały poruszone w pierwszej iteracji. Komika „Sen Waszyngtona 2” był cenną kontynuacją oryginału ponieważ zwiększyło to wiarygodność „Snu Waszyngtona”, nie wymuszając kontynuacji. Zamiast tego „Washington’s Dream 2” stanowił naturalny postęp w stosunku do pierwszej części i zawierał dużo więcej materiału do omówienia. Kenan Thompson, Mikey Day, Bowen Yang i James Austin Johnson byli żołnierzami Waszyngtonu, którzy kwestionowali zaproponowane przez generała standardy dotyczące ustalania puenty Bargatze.

Porównanie Dream Washingtona 2 z oryginalnym szkicem z 2023 roku

Sen Waszyngtona 2 jest równie zabawny, ale oryginał był, cóż, oryginalny

Jednak stwierdzenie, że kontynuacja przebiła oryginał, może być nadużyciem. Chociaż zaznajomienie i powtarzalność z pewnością odgrywają rolę w komedii, czasami atrakcyjnością postaci jest oryginalność. Ponieważ odbiór szkicu był najlepszy w ostatnich latach, kontynuacja „Snu Waszyngtonu” będzie zabawniejsza niż większość szkiców. Mimo to Bargatze nie może ponownie wymyślić koła, grając tą samą postacią. To powiedziało, „Sen Waszyngtona 2” był tak dobry, jak tylko mogła być kontynuacja. „Waszyngton” Bargatze’a i „Stefon” Billa Hadera mogą być wyjątkowym powracającym filmem SNL charakter.

Jak fani reagują SNLszkic George’a Washingtona, mówiący, że chcą, aby stało się to tradycją, jest powód, aby zachować ostrożność. Kolejne części „Waszyngtona” Bargatze’a mogą stracić wartość komediową, jeśli zabraknie im materiału, czyli SNL tego unikano w „Sen Waszyngtona 2”, ponieważ było dużo więcej materiału do omówienia na temat tego, jak Amerykanie komplikują język. Obserwowanie powrotu Bargatze w roli George’a Washingtona było wspaniałe, a ludzie zawsze będą pragnąć znanych postaci, ale tych najlepszych Sobotnia noc na żywo szkice wszechczasów są samodzielne. Na przykład „Chippendales Audition” Chrisa Farleya nie ma kontynuacji.