Utrata ryb na poziomie 40 procent przyciąga kampanię z Oceany

MANILA, Filipiny — W nadmorskiej gminie Daram w stanie Samar, gdzie większość mieszkańców utrzymuje się z rybołówstwa, utrata ryb po zbiorach pozostaje stałym problemem. Oto, jak znana grupa zajmująca się ochroną środowiska morskiego pracuje nad rozwiązaniem tego problemu.

Strata ryb po zbiorze oznacza spadek ilości, jakości lub wartości rynkowej ryb po ich złowieniu, zanim dotrą do konsumentów.

Jest to szczególnie istotne na Filipinach, gdzie ryby stanowią podstawowy składnik diety oraz niezbędne źródło mikroelementów i białka zwierzęcego.

CZYTAĆ: Rząd stwierdził, że straty ryb związane z PH po zbiorach wymagają czegoś więcej niż tylko środków opatrunkowych

Różne rodzaje strat ryb po zbiorach obejmują utratę wartości odżywczej, utratę fizyczną, utratę jakości, stratę ekonomiczną, utratę siły rynkowej (spowodowaną niedopasowaniem popytu do podaży prowadzącą do zmian cen ryb), straty spowodowane tradycyjnym przetwarzaniem, straty podczas dystrybucji i przechowywania oraz straty spowodowane inwazją owadów.

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

Z poprzednich badań wynika, że ​​do przyczyn strat ryb po zbiorach zalicza się psucie się ryb, wyrzucanie przyłowów do morza, złe techniki przetwarzania uszkadzające ryby, drapieżnictwo zwierząt i inwazje owadów, nieodpowiednie praktyki pakowania i przechowywania oraz dynamikę rynku (wahania popytu) oraz dostawa ryb i przetworów rybnych).

Kontynuacja artykułu po tym ogłoszeniu

GRAFIKA: Ed Lustan / INQUIRER.net

„Połowy rybaków są prawie w całości wykorzystywane do spożycia krajowego, co oznacza nie tylko utratę dochodów rybaka, ale także utratę żywności dla społeczności” – stwierdziła Oceana, międzynarodowa grupa zajmująca się ochroną i ochroną oceanów.

Grupa podkreśliła, że ​​kwestia ta zwiększa wyzwania stojące przed sektorem rybołówstwa w zakresie zaspokajania rosnącego popytu wynikającego ze wzrostu populacji, ponieważ zmiany klimatyczne i niezrównoważone praktyki dodatkowo pogłębiają przełowienie i wyczerpywanie się zasobów rybnych.

Badanie przeprowadzone przez firmę Oceana wykazało, że straty ryb po zbiorach są powszechne w społecznościach przybrzeżnych wzdłuż Morza Samar, szczególnie w północnym Samarze i prowincji Samar, w tym w Daram.

„Wstępne szacunki mówią, że średnie straty po zbiorach na docelowych obszarach (reprezentatywne społeczności w obu prowincjach) wynoszą 40 procent, co oznacza, że ​​40 procent objętości połowów podlega utracie fizycznej i jakościowej. Te lokalizacje znajdują się również na szczycie listy obszarów na Filipinach charakteryzujących się niedożywieniem i wysokim stopniem ubóstwa” – podkreślono w badaniu.

Straty te znacząco wpływają na bezpieczeństwo żywnościowe i stabilność ekonomiczną społeczności lokalnych, których utrzymanie w dużym stopniu zależy od rybołówstwa.

Straty ryb po zbiorach w Samar w północnym Samarze

W 2018 r. znaczna część gospodarstw domowych w Samarze (60,5 proc.) i Samarze Północnym (75,1 proc.) borykała się z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego – znacznie powyżej średniej krajowej wynoszącej 54 proc.

Narodowa Rada Żywienia przypisuje wysoki wskaźnik karłowatości, wyniszczenia i niedoboru jodu w tych prowincjach nieodpowiedniemu spożyciu białka i ryb.

Biorąc pod uwagę wysoki poziom ubóstwa i powszechny brak bezpieczeństwa żywnościowego, kluczowe znaczenie ma maksymalizacja efektywnego wykorzystania połowów ryb. Jednak gatunki najbardziej dotknięte stratami po zbiorach – sardynki, sardela i ślimak – są podstawowym pożywieniem gospodarstw domowych o niskich dochodach.

CZYTAĆ: Kiedy ci, którzy karmią naród, są najbiedniejsi: rolnicy, rybacy w najgłębszej otchłani ubóstwa

GRAFIKA: Ed Lustan / INQUIRER.net

Badanie Oceany wykazało, że utrata jakości ryb jest najczęstszym problemem w wybranych gminach w prowincjach Samar Północny i Samar, spowodowanym głównie nieprawidłową obsługą i nieodpowiednim przechowywaniem, co prowadzi do psucia się i niższych cen rynkowych.

Problem ten jest szczególnie poważny w Daram, gdzie ponad 40 000 mieszkańców wybrzeża utrzymuje się z rybołówstwa.

Przy wskaźniku ubóstwa przekraczającym 40 procent – ​​ponad dwukrotnie przekraczającym średnią krajową wynoszącą 18 procent – ​​Daram, posiadający największe wody miejskie na Morzu Samar, stoi przed poważnymi wyzwaniami w zakresie utrzymania jakości ryb i maksymalizacji dochodów z połowów.

„Jednym z naszych problemów w Daram jest to, że łowimy większość ryb [is] nie przywieziono tutaj. Rybacy sprzedają je w mieście. Nie mamy obiektów i brakuje nam przetwarzania” – powiedział burmistrz Daram Philip Astorga po filipińsku.

„Lód jest tu trudny do zdobycia. Kiedy już będziemy mieć lód, mamy pewność, że nasi rybacy tu przybędą, a połowy ryb w Daram również wzrosną” – dodał.

GRAFIKA: Ed Lustan / INQUIRER.net

Dane Biura ds. Rybołówstwa i Zasobów Wodnych (BFAR) wykazały, że psucie się ryb w kraju waha się od 25 do 40 procent z powodu braku sprzętu po zbiorach, w tym zamrażarek szokowych, maszyn do wytwarzania lodu i obiektów takich jak chłodnie. i miejsca wyładunku ryb.

Tymczasem badanie Oceany wykazało, że straty fizyczne, polegające na całkowitym wyrzucaniu produktów z powodu czynników takich jak niesprzyjająca pogoda lub szkodliwe zakwity glonów, również miały szczególny wpływ na akwakulturę.

Ponadto straty w sile rynkowej, które mają miejsce, gdy ryby są sprzedawane po cenach niższych od optymalnych, były również głębokie, szczególnie w regionach o skomplikowanych łańcuchach dostaw, gdzie ryby przechodzą przez wielu sprzedawców, zanim dotrą do konsumentów.

„Szacowane straty ryb po zbiorach były znaczne i wyniosły 38,39% w gminach położonych wzdłuż Cieśniny San Bernardino i 40,34% w gminach położonych wzdłuż zatok i kanałów Samar” – podała grupa zajmująca się ochroną oceanów.

Kampania dotycząca żywności i środków do życia

Oceana podkreśliła, że ​​wdrożenie opartych na wiedzy naukowych i partycypacyjnych obszarów zarządzania rybołówstwem (FMA), wraz z pełnym egzekwowaniem krajowego planu zarządzania sardynkami i wymogów w zakresie monitorowania statków w przypadku wszystkich komercyjnych statków rybackich, może skutecznie zwalczać nielegalne połowy na wodach miejskich.

Środki te wzmocnią pozycję rybaków, zmniejszą ubóstwo i zapewnią bezpieczeństwo żywnościowe rodzinom, a wszystko to bez konieczności połowu dodatkowych ryb z morza.

„Potrzebne są dobrze zaprojektowane interwencje, aby ograniczyć marnotrawstwo ryb w przypadku rybaków prowadzących działalność na małą skalę, którzy często przebywają na wodzie przez długie okresy czasu, na małych łodziach pozbawionych cienia, bez lodu chroniącego połów i z dala od dobrze wyposażonych miejsc wyładunku z dostępem do lodówki lub innych metod konserwacji” – powiedziała Gloria Estenzo Ramos, wiceprezes Oceana na Filipinach.

„Jesteśmy zobowiązani do współpracy z rybakami zajmującymi się rzemiosłem, samorządami lokalnymi, agencjami krajowymi, środowiskiem akademickim i innymi sojusznikami, aby zapewnić zrównoważony rozwój i odporność naszych oceanów w obliczu skutków zmiany klimatu” – kontynuował Ramos.

GRAFIKA: Ed Lustan / INQUIRER.net

Z drugiej strony Astorga pochwaliła kampanię Oceany na rzecz żywności i środków do życia, której celem jest ograniczenie strat ryb po zbiorach i poprawa warunków życia rybaków. Zaznaczył, że ta inicjatywa stanowi istotne wsparcie dla ich społeczności.

„W końcu, gdy będziemy dysponować urządzeniami po zbiorach i przetwórstwem ryb, jestem pewien, że nasz problem niedożywienia zmniejszy się, ponieważ będziemy mieli dostęp do ryb wysokiej jakości. Nie będą to tylko mniejsze ryby, które nam pozostaną” – powiedział burmistrz Daram.

W zeszłym tygodniu Oceana rozpoczęła kampanię w Daram w stanie Samar. Wydarzenie zbiegło się z Kongresem Rolników i Rybaków, który skupiał się na ważnych tematach lokalnego rybołówstwa, w szczególności procedurach i stratach po zbiorach, a także środkach mających na celu łagodzenie ubóstwa i wspieranie zrównoważonych źródeł utrzymania społeczności przybrzeżnych zależnych od zasobów morskich jako źródła utrzymania i dochodów.

Arnel Real, przewodniczący Miejskiej Rady ds. Zarządzania Rybołówstwem i Zasobami Wodnymi (MFARC), który również uczestniczył w tym wydarzeniu, powiedział, że kampania będzie „znaczącym wsparciem” dla rybaków takich jak on.

„Ważne jest, aby polityki te były skutecznie wdrażane dla naszej przyszłości tutaj, w Daram. Pomoże to zmniejszyć ubóstwo” – powiedział Real.

GRAFIKA: Ed Lustan / INQUIRER.net

Ramos stwierdził, że kampania na rzecz żywności i środków utrzymania jest zgodna z celem administracji krajowej, jakim jest zmniejszenie strat pożniwnych o 8–10 procent. Podkreśliła, że ​​inicjatywa ta ma kluczowe znaczenie dla wzmocnienia lokalnej gospodarki i zapewnienia żywności i potrzeb żywieniowych tysiącom rodzin w Samar, które utrzymują się z rybołówstwa.

„To niepokojące, że prawie połowa połowów ryb jest tracona, zanim zostaną wyładowane lub gnije, zanim zostaną sprzedane. Kiedy zajmiemy się tym problemem, wyobraźmy sobie, jak bardzo pozytywne zmiany będzie to miało dla społeczności przybrzeżnych i życia ich dzieci” – Ramos powiedział.

„Postrzegamy tę kampanię jako moment zataczający koło – dla [ten] lat, kiedy prowadziliśmy kampanię na rzecz opartych na podstawach naukowych przepisów i polityk w zakresie zarządzania rybołówstwem, aby chronić nasze oceany — obecnie pomagamy zapewnić zdecydowane środki stosowane po zbiorach i wspieramy interwencje zapewniające źródła utrzymania i dobrostan [of] nasi rybacy” – dodała.

Ograniczenie strat ryb po zbiorach

Podczas inauguracji kampanii prawniczka Rhea Yray-Frossard, dyrektor działu badań nad kampanią Oceany, przedstawiła badanie przedstawiające kluczowe działania mające na celu ograniczenie strat ryb po zbiorach. Zalecenia te obejmują:

• Ustanowienie solidnych systemów monitorowania i raportowania połowów ryb, zapewniających dokładne dane na temat połowów ryb.
• Szkoluj kobiety i mobilnych handlarzy w zakresie obsługi i przetwarzania po zbiorach, aby zminimalizować utratę jakości.
• Ogranicz wielkości połowów gatunków, które powodują duże straty ryb po zbiorach w szczytowych sezonach połowowych, aby ograniczyć straty siły fizycznej i rynkowej.
• Ustanowienie zorganizowanego systemu marketingowego, aby połączyć rybaków i rolników zajmujących się akwakulturą z nabywcami, wzmacniając powiązania rynkowe w łańcuchu dystrybucji ryb.
• Wdrożyć mechanizmy regulacji cen specyficzne dla obszaru i gatunku, aby kontrolować ceny ryb i zapewnić uczciwe zyski rybakom i hodowcom akwakultury.
• Rozwijaj zewnętrzne lub wewnętrzne chłodnie do przechowywania i przetwarzania, aby zapewnić całoroczne dostawy świeżych produktów i ograniczyć straty ryb po zbiorach.
• Przebudowa niedziałających wspólnotowych centrów wyładunku ryb (CFLC) na wielofunkcyjne obiekty do przechowywania, przetwarzania i turystyki.

Ramos wyjaśnił, że w miarę jak Oceana wzmacnia swoje partnerstwo z samorządami lokalnymi w Daram i Samar, główny nacisk pozostaje na zrównoważone zarządzanie rybołówstwem i ochronę środowiska morskiego.

Jej zdaniem zobowiązanie to ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego, przy jednoczesnym zwiększeniu dochodów rybaków i poprawie ich warunków życia.

„Dzięki zarządzaniu opartemu na nauce i ograniczaniu strat po zbiorach współpraca powinna poprawić zarówno dobrostan społeczności, jak i długoterminowy zrównoważony rozwój lokalnych łowisk bez konieczności połowu większej liczby ryb w morzu” – powiedział wiceprezes Oceana Philippines.

„Poprzez budowanie potencjału i propagowanie polityki Oceana współpracuje z samorządami lokalnymi Daram i Samar, tradycyjnymi rybakami i naukowcami, aby chronić ekosystemy i wspierać odpowiedzialne praktyki połowowe” – dodała.

W swoim badaniu Oceana podkreśliła również potrzebę lepszej integracji zarządzania rybołówstwem z szerszymi programami w zakresie żywienia i bezpieczeństwa żywnościowego.

POWIĄZANE HISTORIE:
Marcos nakazuje utworzenie chłodni w portach rybnych
Wołanie rybaków PH: Wolność połowów na wodach naszego kraju, a nie „ayuda”