Theodore Roosevelt, usunięty z Białego Domu przez prawie cztery lata i ubiegający się o trzecią kadencję jako prezydent, przeżył ranę postrzałową w klatkę piersiową podczas zamachu w Milwaukee tego historycznego dnia, 14 października 1912 roku.
Został zastrzelony o 20:10, ale tego wieczoru ze stoickim spokojem wygłosił 84-minutowe przemówienie kampanii, w którym nabój z rewolweru .38 utkwił mu w klatce piersiowej.
Krew sączyła się z ciała Roosevelta i podczas jego mówienia zmoczyła jego białą koszulę dużą szkarłatną plamą.
W TYM HISTORYCZNYM DNIU 13 PAŹDZIERNIKA 1792 ROKU POŁOŻONO KAMIEŃ WĘGIELNY POD BIAŁY DOM
Siła kuli wymierzonej w jego serce przez właściciela nowojorskiego sedana, Johna Schranka, została stłumiona przez metalowe etui na okulary, a obszerne, 50-stronicowe przemówienie zwinęło się w kieszeni płaszcza Roosevelta.
Incydent ten jest jednym z bardziej sensacyjnych, choć w dużej mierze zapomnianych wydarzeń w amerykańskiej historii politycznej.
Theodore Roosevelt stojący na podium i wskazując na tłum podczas przemówienia na wiecu wyborczym w Kalifornii, w XX wieku. (Getty Images)
„Theodore Roosevelt wyszedł z hotelu Gilpatrick w Milwaukee w stanie Wisconsin i wsiadł do otwartego samochodu czekającego, aby zabrać go do audytorium, gdzie wygłosi przemówienie kampanii” – napisał o ataku Smithsonian Magazine.
„Kiedy Roosevelt sadowił się na tylnym siedzeniu, tłum rozległ się wrzaskiem, gdy go zobaczyli”.
To samo źródło kontynuowało: „W chwili, gdy wstał, aby pomachać kapeluszem w podziękowaniu, mężczyzna znajdujący się cztery lub pięć stóp dalej strzelił z rewolweru Colt .38 w pierś Roosevelta”.
„Jestem w dobrej kondycji jak łoś” – powiedział Roosevelt reporterom po próbie zabicia go.
Zawartość jego kieszeni spowolniła kulę na tyle, że była mniej niż śmiertelna.
Roosevelt stracił nominację Republikanów na rzecz prezydenta Williama Howarda Tafta podczas zaciekłej konwencji w czerwcu.
Odłączył się od GOP i kandydował pod sztandarem krótkotrwałej Partii Postępu.
Jego reakcja na próbę zamachu pomogła frakcji zyskać słynny przydomek Partia Byczego Łosia.
Zakrwawiona koszula noszona przez prezydenta Theodore’a Roosevelta, sfotografowana po zamachu dokonanym przez właściciela nowojorskiego salonu Johna F. Schranka 14 października 1912 r. w Milwaukee w stanie Wisconsin. (Harlingue/Roger Viollet za pośrednictwem Getty Images)
„Jestem w dobrej kondycji jak łoś” – powiedział Roosevelt reporterom po próbie zabicia go.
Wydarzenie to ugruntowało także osobiście surowy, politycznie muskularny wizerunek amerykańskiej męskości, który Rough Rider kultywował przez całą swoją karierę publiczną.
MUZEUM HISTORII NATURALNEJ W Nowym Jorku usunie statuę Teddy’ego Roosevelta – twierdzą urzędnicy
„Po uderzeniu Roosevelt zachwiał się trochę, po czym opadł na siedzenie pod nim” – napisała Biblioteka Kongresu o zamachu.
„Elbert Martin, jego stenograf i były piłkarz, natychmiast wyskoczył z samochodu i powalił Schranka na ziemię, zatrzymując mężczyznę, który miał ponownie oddać strzał”.
John Nepomuk Schrank postrzelił Teddy’ego Roosevelta w klatkę piersiową, gdy ten brał udział w kampanii w Milwaukee. Stwierdzono, że Schrank jest szalony i resztę życia spędził w ośrodku dla obłąkanych w Wisconsin. (Getty Images)
Roosevelt wkrótce stanął na nogi i rozpoznał, że napastnik miał urojenia.
„On nie wie, co robi” – krzyczał Roosevelt, według kroniki wydarzenia Biblioteki Kongresu. „Nie bij biednego stworzenia”.
AMERYKAŃCY RECYTUJĄ NOWY TESTAMENT BIBLII W WYDARZENIU HISTORYCZNYM: „WIELKI RECYTAL”
Z relacji Biblioteki Kongresu wynika, że „ranny Roosevelt był w stanie zaprowadzić porządek w chaosie na miejscu zdarzenia, zanim przybyła policja i aresztowała Schranka”.
Niedoszły zabójca został osierocony jako młody chłopiec po tym, jak jego rodzina wyemigrowała z Bawarii.
Schrank twierdził podczas procesu, że były prezydent William McKinley, który został zamordowany na muszce w 1901 roku, kazał mu zabić Roosevelta. Prześladował nawet kandydata na szlaku kampanii.
„W bardzo mało prawdopodobnym przypadku, gdyby rana była śmiertelna, chciałem umrzeć w butach”. — Teddy’ego Roosevelta
Shrank został uznany za niepoczytalnego i w 1914 r. umieszczony w azylu w Wisconsin. Pozostał tam aż do swojej śmierci w 1943 r.
KLIKNIJ TUTAJ, ABY ZAPISAĆ SIĘ NA NASZ NEWSLETTER LIFESTYLE
Po przemówieniu Roosevelt został przewieziony do szpitala w Milwaukee, balansując podczas wystąpienia z powodu utraty krwi; następnie został przeniesiony do innej placówki w Chicago.
Litografia przedstawiająca Theodore’a Roosevelta jadącego z Rough Riders podczas ich szarży na wzgórze San Juan, niedaleko Santiago de Cuba, 1 lipca 1898 roku. (Biblioteka Kongresu/Corbis/VCG za pośrednictwem Getty Images)
„Lekarze obserwowali Roosevelta przez kilka dni i ostatecznie zdecydowali, że nie będą usuwać kuli” – napisała Biblioteka Kongresu.
„Tydzień po postrzeleniu Roosevelt został wypisany ze szpitala i 30 października wrócił do kampanii”.
„Rozłam w GOP przekazał prezydenturę Demokracie Woodrowowi Wilsonowi”.
Bull Moose Roosevelt okazał się w wyborach powszechnych bardziej popularny niż republikanin Taft, uzyskując sześć stanów i 27 procent głosów, dwa stany i 23 procent głosów na prezydenta.
Więcej artykułów o stylu życia znajdziesz na www.foxnews.com/lifestyle
Jednak rozłam w GOP przekazał prezydenturę Demokracie Woodrowowi Wilsonowi.
Zdobył zaledwie 42% głosów powszechnych – najniższy wynik ze wszystkich prezydentów od tamtej pory – ale z łatwością zdobył Biały Dom, zdobywając 40 stanów i 435 głosów elektorskich.
KLIKNIJ TUTAJ, ABY POBRAĆ APLIKACJĘ FOX NEWS
Roosevelt powiedział później o swojej zdecydowanej reakcji na próbę zamachu: „W bardzo mało prawdopodobnym przypadku, gdyby rana była śmiertelna, chciałem umrzeć w butach”.
Po strzelaninie Roosevelt żył przez kolejne sześć i pół roku.
Zmarł w styczniu 1919 roku w wieku 60 lat.
