EKSKLUZYWNY: Trudno nie zacząć od końca, gdy rozmawiamy z Soo Hugh o drugim sezonie jej serialu dramatycznego Pachinko zbliża się do końca. Program Apple TV+ opowiada historię koreańskiej rodziny od czterech pokoleń i przedstawia zarówno wydarzenia historyczne, jak i dramaty rodzinne, gdy zdecydowana Sunja przeprowadza się z rodzinnego kraju do Japonii. Zakończenie najnowszego sezonu jest zarówno satysfakcjonujące, jak i sprawia, że widzowie chcą więcej. Wydaje się, że jest jeszcze pewna historia do opowiedzenia.
Hugh i jej zespół pisarski wyszli poza około 500 stron tytułowego bestsellera Min Jin Lee, na którym opiera się serial w częściach Sezonu 2 – zwłaszcza w wątku osadzonym w Japonii pod koniec lat 80. Wchodząc głębiej w Pachinko historia jest już na pierwszym planie. „Firma Apple okazała się naprawdę hojna i wspierała, a także zachęciła nas, abyśmy zaczęli o tym myśleć” – mówi Hugh. „Marzeniem są trzy lub cztery pory roku. Jeśli teraźniejszość w serialu to rok 1989, a Sunję opuścimy w przeszłości w roku 1951 [at the end of Season 2]wówczas pomysł był taki, że przeszłość i teraźniejszość zderzają się: „51 stanie się 89”. Taki był zawsze główny plan serialu.”
Nadal, Pachinko nie jest jedyną rzeczą, o której myśli. Hugh ma ogólną umowę z Apple i Pachinko producentka Media Res wraz z własną wytwórnią Moonslinger, którą prowadzi wraz z byłą dyrektorką Universal Content Productions, Margo Klewans. Pod tym szyldem pracuje nad nowymi projektami, w tym jako producent wykonawczy Biała ciemność z Tomem Hiddlestonem, a obecnie pisze scenariusz do filmowej adaptacji Czuła jest nocco będzie jej pełnometrażowym debiutem reżyserskim.
przed PachinkoHugh był w serialu AMC Terrori twierdzi, że oboje są czymś w rodzaju towarzyszy. „Terror opowiada o patriarchacie, braterstwie i tym, jak ludzie łączą się i podnoszą na duchu. Jeśli jest to w pewnym sensie historia mężczyzn, ojców i synów, Pachinko to historia kobiet, matek i córek.”
Soo Hugh, Jin Ha i Minha Kim z „Pachinko”
Josh Telles/Termin
Ostatni odcinek pierwszego sezonu serialu Pachinko kończy się nagraniem prawdziwych wywiadów z Koreańczykami, które podobnie jak Sunja przeprowadziły się do Japonii wiele pokoleń temu. Chociaż Pachinko jest dziełem fikcyjnym, Hugh i zespołowi doradzali historycy. Historie o uprzedzeniach i trudnościach, z jakimi borykali się Koreańczycy pod japońskimi rządami kolonialnymi, a następnie jako migranci do Japonii, nie są regularnie słyszane na Zachodzie. W serialu są one przedstawione w historii życia Sunji, na którą kształtują jej rodzice, bieda, wydarzenia na świecie i syn, którego ma z podejrzanym i nieślubnym biznesmenem w eleganckim garniturze Koh Hansu (Lee Min-ho). Jej najstarszego syna, Noę, grają różni aktorzy, podobnie jak jego młodszy brat Mozasu.
Soji Arai występuje w roli Mozasu w jego późniejszym życiu, a Jin Ha to jego syn, Solomon, specjalista od finansów, którego finanse i transakcje są fascynujące. Jimmi Simpson w rzadko powracającej roli na Zachodzie gra szefa Solomona, Toma Simpsona, zhańbionego bankiera, który pracuje w oddziale w Tokio. W tokijskim wątku lat 80. występuje także Anna Sawai, która zdobyła nagrodę Emmy dla głównej aktorki za rolę Tody Mariko w filmie Shogun. To Naomi, świetnie prosperująca bankierka pracująca w sektorze zdominowanym przez mężczyzn i postać, której nie ma w książce, którą Hugh stworzył na potrzeby serialu.
Wśród wielu przykuwających uwagę kreacji, tętno serialu bije Minha Kim w roli młodszej Sunji i Youn Yuh-Jung jako bohaterka w jej późniejszych latach. Kim, kiedy dostała tę rolę, była nowicjuszką w aktorstwie, natomiast Youn był bardzo szanowanym weteranem, co wydaje się odpowiednie, biorąc pod uwagę ich osobowości na ekranie. Obaj aktorzy spotkali się dopiero podczas kręcenia sekwencji tytułowej – więcej o tym później.
„To była pierwsza rzecz Minhy” – mówi Hugh. „Nakręciła już wcześniej filmy krótkometrażowe i materiały internetowe Pachinkoale tak naprawdę była nowicjuszką. Z drugiej strony mamy YJ, a ona jest jedną z najwspanialszych aktorek żyjących obecnie. Masz yin i yang, ale to jest Sunja. Pasuje do charakteru.”
Hugh przypomina sobie, że widział taśmę z przesłuchaniem Kima. „Od miesięcy przygotowywaliśmy się do castingu i zaczynałam się martwić, ponieważ nie mogliśmy znaleźć tej jednej postaci” – mówi. Potem nadeszła taśma, na której Kim czyta scenę, w której Koh Hansu, ojciec jej dziecka i jej pierwsza miłość, ujawnia, że jest żonaty. „Wszyscy byliśmy zahipnotyzowani, ale potem pojawiło się pytanie: «Czy ona może to powtórzyć?». Wracała kilka razy i za każdym razem było inaczej. Na początku pomyślałem: „Czekaj, ona nie odtworzyła tego tak, jak na taśmie”. Co się stało z tym występem? I wtedy zdajesz sobie sprawę: ona tutaj czuje to zupełnie inaczej. Minha to jeden z najbardziej intuicyjnych aktorów, jakich kiedykolwiek spotkałem. Kiedy czuje, po prostu czuje.
Minha Kim wciela się w młodą Sunję w drugim sezonie „Pachinko”.
AppleTV+
Występ Kim w sezonie 1 jest przesiąknięty surowością, którą zespół pozostawił z nadzieją, że ona nadal będzie zmierzać do drugiej serii. „Pomiędzy sezonami nakręciła film i inny program telewizyjny, więc się martwiłem. Czy wróci do drugiego sezonu i straci część swojej niewinności?” Hugh wspomina. „Ale tak naprawdę tego nie zrobiła. Mam nadzieję, że będzie kontynuowała swoją karierę i będzie miała długą, długą karierę, wcieli się w tak wiele postaci i zagra wiele innych ról. Mam tylko nadzieję, że na koniec, kiedy spojrzy wstecz, Sunja będzie przy niej.”
Po ciepłym przyjęciu podczas pierwszego przejazdu, podczas drugiej serii, presja była na całym zespole. W mniej zdolnych rękach nakreślenie bardziej zaangażowanej historii, obejmującej obszary geograficzne i przedziały czasowe oraz obejmującej coraz więcej postaci i wątków, mogłoby sprawić, że produkcja byłaby nieporęczna i przytłaczająca dla widza. Z pewnością Hugh, jako twórca, scenarzysta, showrunner i producent wykonawczy, czuł, że stawka została podniesiona.
„Kiedy kręciliśmy pierwszy sezon, była w nas niewinność, ponieważ nie mieliśmy pojęcia, o czym jest serial, czuliśmy się, jakbyśmy wszyscy razem skakali z urwiska. W drugim sezonie poczuliśmy, że presja ciąży na nas wszystkich. Ciekawie jest obserwować, jak różni ludzie sobie z tym radzą”.
Moonslinger i adaptacja filmu „Czuła noc”.
Wychodząc z wielowarstwowego projektu, takiego jak Pachinkoktórego finał drugiego sezonu odbędzie się tuż przed MIPCOM w Cannes, Hugh można wybaczyć, że chciał pracować nad czymś bardziej ograniczonym. Następny w kolejce jest A adaptacja filmowa powieści F. Scotta Fitzgeralda Czuła jest noc dla Searchlight, wyprodukowany przez jej wytwórnię Moonslinger, Lucky Chap i Putnam Pictures. Mówi: „Pochodzę z pisarstwa fabularnego i pod pewnymi względami jest to trudniejsze niż telewizja, ponieważ na 120 stronach trzeba zmieścić cały wszechświat, trzeba zmieścić całe życie. W telewizji mam na to 16 lub 24 odcinki, więc teraz, dzięki funkcji fabularnej, czuję, że chodzi o pisanie o maksymalnym wpływie”.
Nastąpi zakręt na ul Pachinko kreatywne podejście, w którym tekst wypływa z materiału źródłowego. Hugh ujawnia, że tym razem będzie się ograniczać, a nie uzupełniać historię. „Nie zamierzam adaptować całej książki” – mówi. „To zbyt nieporęczne jak na film. Akcja książki rozgrywa się w bardzo długich odstępach czasu, a ja właściwie zamierzam zrobić coś odwrotnego Pachinko i po prostu zrób fragment, część książki.
Akcja powieści rozgrywa się na Lazurowym Wybrzeżu w epoce jazzu. Dla Hugh przesłanie zawarte w tej książce stanowi sedno całej jej pracy. „To opowieść o trzech bardzo różnych osobach, w pewnym sensie uszkodzonych, którzy zakochują się w sobie” – mówi. „Głównym tematem tej książki jest pytanie, które pojawia się we wszystkim, co tworzę: Czy to jest to? Jeśli to jest jedyne życie, jakie mamy, niezależnie od tego, czy wierzycie w życie pozagrobowe, czy też nie, dopóki moje stopy stoją na tej ziemskiej ziemi, czy moje życie jest wystarczająco dobre?”
Moonslinger będzie jedną z wytwórni zajmujących się produkcją, a Hugh jest zwolennikiem zaangażowania scenarzystów w biznesową stronę filmu i telewizji: „Scenarzyści są świetnymi producentami, ponieważ pierwszym problemem jest scenariusz” – zauważa.
W związku z tym ambicją Moonslingera jest być zarówno przyjaznym pisarzom, jak i zorientowanym na rynek. „To, co pomaga wyróżnić Moonslingera, to fakt, że chcemy być tymi, którzy dają scenarzystom możliwość stworzenia serialu, jakiego chcą, na rynku, który mamy; nadal tworzyć programy i filmy, które przypominają klasykę, nie są błyskawiczne i przetrwają próbę czasu”.
Pachinko to taki projekt — ponadczasowy telewizor, do którego ludzie będą wracać przez wiele lat. W żargonie komisarza telewizyjnego jest to mniej fajerwerk widowiska, a raczej ognisko z mniej wybuchowym, ale trwalszym blaskiem. Długowieczność i świadomość to interesujące tematy do poruszenia z Hugh. Przyznaje, że ma obawy, z którymi ludzie nie przychodzą do głowy Pachinkoktóry jest nakręcony w języku koreańskim i japońskim, jak określają go jako „ciężki serial z napisami”. Rzeczywistość jednak jest taka PachinkoFabuła jest precyzyjnie opracowana i skierowana do szerokiego grona odbiorców. „Uwielbiam melodramaty i nie wstydzę się tego, że piszę melodramaty” – mówi Hugh.
Oczywiście tematy w Pachinko są tak trwałe, jak uniwersalne. Hugh tak to opisuje: „W istocie jest to opowieść o rodzinach poszukujących domu, w zależności od tego, jak zdefiniujesz „dom”. Niektórzy ludzie definiują to na podstawie kraju lub domu, w którym mieszkają. Ktoś taki jak Sunja definiuje dom jako osobę, z którą jest – rodzina jest jej domem. Zawsze wydawało nam się to strzałem w dziesiątkę: „Co to jest dom?”
Biorąc pod uwagę zakończenie sezonu 2, rosnąca rzesza fanów będzie miała nadzieję, że to jeszcze nie czas na powrót do domu Pachinko.
