Skład Indii na mecz Hong Kong Sixes, ostatni raz grali w 2012 roku

Indyjska kampania Hong Kong Sixes w 2012 r. może nie zakończyła się sukcesem, ale zapewniła cenną ekspozycję nowemu pokoleniu krykieta.

Hong Kong Cricket Sixes, ekscytujący i dynamiczny format, był dla wielu krajów krykieta sceną do zaprezentowania swoich talentów w wysokooktanowym środowisku. Indie wzięły udział w edycji turnieju w 2012 roku, ale ich kampania zakończyła się rozczarowaniem, ponieważ nie udało im się wydostać z grupy B. W turnieju, który odbył się w Kowloon Cricket Club w Hongkongu w dniach 27–28 października 2012 r., wzięło udział osiem drużyn z całego świata.

Turniej Hong Kong Sixes 2012 był 18. edycją tej imprezy, a Indie, dysponujące składem mniej znanych graczy, wiązały duże nadzieje na awans. Jednak pomimo ich wysiłków Indiom nie udało się zapewnić sobie miejsca w rundzie pucharowej i w sumie zajęły siódme miejsce.

Skład Indii w Hong Kong Sixes 2012: Młody skład

W drużynie Indii w 2012 roku grało kilku graczy, którzy nie byli częścią podstawowej indyjskiej drużyny krykieta. Kapitanem drużyny był Shafiq Khan i obejmował graczy takich jak Amit Uniyal, Ankur Sharma, Dharmender Phagna, Kinchit Shah, Mirnal Saini, Neeraj Chauhan i Sumit Abbi. Ci gracze, choć utalentowani, byli w dużej mierze nieznani na scenie międzynarodowej i nie mieli wsparcia w głównym nurcie krykieta.

Skład ten różnił się od zwykłego, pełnego gwiazd składu Indii, ponieważ żaden z zawodników nie reprezentował Indii w pełnych meczach międzynarodowych. W przeciwieństwie do innych drużyn biorących udział w turnieju, w których skład wchodzili zarówno doświadczeni gracze, jak i wschodzące gwiazdy, drużynie indyjskiej brakowało siły ognia, aby rywalizować na najwyższym poziomie. Ich występy, choć porywające, nie wystarczyły, aby wywrzeć trwały wpływ na zawody.

Indie zmagają się w grupie B Hongkong Sixes

Wyniki Indii w Hong Kong Sixes 2012 były dalekie od ideału. Zostali umieszczeni w grupie B wraz z Pakistanem, Sri Lanką i Holandią. Z trzech rozegranych meczów Indiom udało się wygrać tylko jeden, zdobywając dwa punkty i notując wynik netto na poziomie 2,2889. Pomimo ich wysiłków Indie nie mogły wyjść poza fazę grupową.

W swoim pierwszym meczu Indie zmierzyły się z silną drużyną pakistańską prowadzoną przez Kamrana Akmala i pomimo godnego pochwały wysiłku nie udało im się. Spotkanie ze Sri Lanką, której kapitanem był Chamara Kapugedera, było kolejnym trudnym meczem dla Indii, który zakończył się kolejną porażką. Jedyne zwycięstwo odnieśli z Holandią, ale to nie wystarczyło, aby zapewnić sobie miejsce w półfinale.

Globalna konkurencja: gwiazdorzy z innych drużyn

Podczas gdy Indie miały problemy, inne drużyny biorące udział w turnieju wystawiły znanych międzynarodowych graczy. Na przykład Pakistan miał mocny skład z Kamranem Akmalem na czele i podobnymi zawodnikami Umar Akmal, Hammad Azam i Yasir Shah znaczący wkład. Sri Lanka mogła pochwalić się doświadczonymi graczami m.in Chamara Kapugedera i Jehan Mubarak, natomiast drużyna Republiki Południowej Afryki pod wodzą Colin Ingram, w tym David Miller i Wayne Parnell. Zespoły te miały tę zaletę, że miały międzynarodowe gwiazdy, które już odcisnęły swoje piętno w światowym krykiecie.

Rywalizacja była zacięta, a Republika Południowej Afryki została mistrzem po pokonaniu Pakistanu w finale. Zrównoważony skład i agresywna gra drużyny Południowej Afryki pomogły im zapewnić sobie tytuł i nagrodę w wysokości 40 000 dolarów.

Doświadczenie edukacyjne dla Indii

Indyjska kampania Hong Kong Sixes w 2012 r. może nie zakończyła się sukcesem, ale zapewniła cenną ekspozycję nowemu pokoleniu krykieta. Turniej przypomniał, jak zacięta jest rywalizacja na poziomie międzynarodowym, nawet w skróconym formacie, takim jak Sixes. Ponieważ wydarzenie powróci w 2024 r., tegoroczny udział Indii może oznaczać silniejszy powrót, zwłaszcza jeśli wystawią bardziej doświadczony i zrównoważony zespół.

Podczas gdy Indie przygotowują się do nadchodzącej edycji, fani będą mieć nadzieję na lepszy wynik niż w 2012 roku, kiedy zakończyli występ wcześniej.

Wybór redaktora

Najważniejsze historie


Zrodlo