Rzadkie skamieniałości wymarłych słoni dokumentują najwcześniejszy przypadek rzezi w indyjskiej Dolinie Kaszmiru

Mniej więcej 300 000–400 000 lat temu w Dolinie Kaszmiru zachowały się pozostałości starożytnych słoni wraz z kamiennymi narzędziami używanymi przez pierwszych ludzi. Obecnie potwierdzono, że te skamieliny, odkryte po raz pierwszy w 2000 roku w pobliżu Pampore, należą do wymarłego gatunku słonia Palaeoloxodon. Naukowcy, w tym Advait Jukar, kustosz Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie, zidentyfikowali skamieniałości i odkryli dowody działalności człowieka, co stanowi najwcześniejszy znany przypadek uboju zwierząt w Indiach.

Narzędzia kamienne i dowody ekstrakcji szpiku kostnego

Obok skamieniałości odnaleziono osiemdziesiąt siedem kamiennych narzędzi wykonanych z bazaltu. Narzędzia te, przywiezione z innych miejsc i ukształtowane na miejscu, były prawdopodobnie używane przez pierwszych ludzi do wydobywania ze słoni szpiku kostnego bogatego w składniki odżywcze. Chociaż nie znaleziono żadnych bezpośrednich dowodów polowań, takich jak ślady włóczni czy wbite groty, badacze sugerują, że pierwsi ludzie wyławiali słonie lub prawdopodobnie je zabijali. Badanie pokazuje, że te homininy były na tyle uzdolnione, że potrafiły łamać kości, aby uzyskać dostęp do szpiku.

Rzadkie i znaczące odkrycie skamieniałości

Skamieniałości, zwłaszcza dobrze zachowana czaszka, mają ogromne znaczenie naukowe. Palaeoloxodon, wymarły gatunek słonia, był znacznie większy od współczesnych słoni afrykańskich. Te konkretne skamieniałości należą do gatunku Palaeoloxodon turkmenicus, gatunku odkrytego wcześniej we fragmentarycznej formie w Turkmenistanie w 1955 roku. Prawie kompletna czaszka znaleziony w Kaszmirze jest jednym z najbardziej wszechstronnych przykładów tego gatunku. Skamieniałości obejmują delikatne kości gardła, które pomogły potwierdzić gatunek identyfikacja.

Nowe spojrzenie na wczesne zachowania ludzkie w Indiach

Odkrycie to nadaje nowy wymiar naszemu rozumieniu wczesnej działalności człowieka w Indiach. Oprócz narzędzi niewiele jest dowodów na interakcję człowiek-zwierzę. Advait Jukar uważa, że ​​to znalezisko, wraz z dobrze znaną ludzką skamieniałością Narmady, podkreśla znaczącą rolę, jaką subkontynent indyjski odegrał w ewolucji człowieka.